پول و تجارت، ورود به عصر صنعتی و فراصنعتی به ویژه در قرن بیست و یکم و ضرورت های حفظ و توسعه جوامع بشری در بخش های مختلف بویژه بخش های اجتماعی و اقتصادی ، ضرورت مطالعه و پرداختن به مقوله ریسک را صد افزون می نماید.

به همین سبب شرکت های بیمه که ریشه فعالیت شان در پوشش مخاطرات و کمک به بازگشت بیمه گذاران شان به نزدیک ترین حالت قبل از وقوع خسارت ، می باشد ، و نظر به تغییرات گسترده و گسترش انواع خطرات و ریسک هایی که در بخش های مختلف زیستی جوامع هدف ایشان رخ داده است ، پرداختن عملیاتی به مقوله ارزیابی و مدیریت ریسک را امری بدیهی و ضروری واجب تر از نان شب می نماید.

حال با تمام این اوصاف صنعت بیمه در ایران به دلایل مختلف از جمله:

عدم شناخت صحیح از ماهیت تهدید

عدم شناخت علمی از مقوله ارزیابی و مدریت ریسک

عدم اطلاع رسانی دقیق به جامعه و بازار هدف شرکت های بیمه و ناشناخته بودن مبحث ارزیابی و مدیریت ریسک در کشور

غالب بودن فرهنگ باری به هر جهت و فرهنگ هر چه پیش آید خوش آید در آحاد جامعه و تسری آن به صنعت بیمه

رقابت های غیر حرفه ای در صنعت بیمه ، رقابت بر سر نرخ‌ها و حتی نرخ شکنی بیمه نامه های مرتبط با پروژه های با ریسک بالا ( High Risk ) که مدیریت ریسک را فدای نرخ‌های غیرفنی نموده و بسیاری از موارد نظیر که در حوصله این اندک مقال نمی گنجد.

حال و با توجه به موارد مذکور و نظر به شرایط اجتماعی و اقتصادی که نه تنها آحاد جامعه را با مشکلات مالی و معیشتی مواجه ساخته ، بلکه شرکت های بیمه نیز دچار ناپایداری های سازمانی علی الخصوص در بخش های تامین مالی بسر می برند ، به نظر می رسد صنعت بیمه بلاخص بیمه مرکزی به عنوان پیش قراول و تنظیم کننده و ناظر بر این صنعت بسیار حساس تامینی ، باید دکترین خود را با توجه به مقوله ارزیابی و مدیریت ریسک به روزرسانی نموده و عزمی جدی در این راه از خود نشان دهد زیرا تجربه کشورهای بزرگ دارای صنعت بیمه پویا و پیشرفته نشان می دهد هر کشوری که بخشی از هزینه های بیمه گری خود را به سرمایه گذاری در راستای گسترش فرهنگ مدیریت ریسک سوق داده ، اکنون از بازار بیمه ای متعادلی بهره مند شده و با همین روش صنعت بیمه خود را تبدیل به یکی از ارکان اصلی سرمایه گذاری مولد در آن کشورها نموده اند.

مهدی خمسه / کارشناس بازار بیمه

برچسب ها :

ناموجود