سرمایه مردم ایران که جیب دیگران را پُر کرد

کشورهای شمال‌شرقی ایران که تشنه دسترسی به آب‌های گرم جنوب از خاک ایران هستند، رکورد تجارت خارجی 270 میلیارد دلاری برای خودشان ثبت کردند؛ اما ایران هنوز نتوانسته یک پارچ از هستخر درآمد حمل‌ونقل این تجارت بردارد.در سال ۲۰۲۴، تجارت خارجی کشورهای آسیای مرکزی که دسترسی به «آب‌های آزاد» ندارند، به ۲۷۰ میلیارد دلار رسید که سهم مدیریت حمل‌ونقل این تجارت، به‌اندازه درآمد سالانه نفتی کشورمان (۴۰ میلیارد دلار) هست. سهم فعلی ایران مثل گنجی می‌ماند که در زیر پای ما قرار دارد، اما دستمان خالی هست.پس از فروپاشی شوروی در ۱۹۹۲، پنج کشور آسیای مرکزی قزاقستان، ازبکستان، ترکمنستان، قرقیزستان و تاجیکستان، بی‌دریا ماندند. برای نفس‌کشیدن اقتصادی، راهی جز گذر از خاک ایران تا دریای عمان و خلیج‌فارس ندارند، مثل پنج نفر در اتاق بدون پنجره که تنها راه رسیدنشان به هوا و نور، از راهرو خانه‌ی ما می‌گذرد.کشورهای آسیای مرکزی به اصطلاح محصور در خشکی، فلزات، مواد معدنی، پنبه و غلات صادر می‌کنند که راه‌آهن گزینه مقرون‌به‌صرفه حمل آن‌ههست. حالا با خط ریلی چابهار-زاهدان که پس از ۱۵ سال خواب، به تاکید مجدد وزیر راه‌وشهرسازی فرزانه صادق «امسال بیدار خواهد گردید»، ایران کالای آن‌ها را به آب‌های گرم جنوب می‌رساند.