«نجات آب» ـ ۱۰ | «بیمه هدفمند و هوشمند» برای محصولات کم‌آب‌بر

- اخبار اقتصادی -خبرگزاری تسنیم؛ گروه اقتصادی ــکشاورزی امروز با این چالش حیاتی مواجه هست که چگونه امکان داردد جمعیت رو به رگردید جهان را تغذیه کند در حالی که منابع آبی به‌سرعت در حال کاهش هستند. یاددارای بود حاضر به بررسی یکی از نوآورانه‌ترین راهکارهای مقابله با این بحران می‌پردازد: هستفاده از بیمه محصولات کشاورزی به عنوان اهرمی برای تشویق کشاورزان به پذیرش روش‌های کم‌آب‌بر. ما در این مسیر، از تعریف محصولات کم‌آب‌بر آغاز کرده، اهمیت حیاتی صرفه‌جویی در آب را بررسی می‌کنیم و به چالش‌های پیش روی کشاورزان می‌پردازیم. سپس نقش تحول‌آفرین بیمه در ایجاد کشاورزی پایدار و تأثیرات اقتصادی آن را تحلیل خواهیم کرد. در ادامه، با ارائه توصیه‌های سیهستی و بررسی مطالعات موردی موفق، نقشه‌ای عملی برای سیهست‌گذاران ترسیم می‌کنیم و با نچندین اوقات به روندهای آینده، بحث را به نتیجه می‌رسانیم.در همین زمینه بیشتر بخوانید«نجات آب» ـ 6 | کاهش 30درصدی مصرف آب با توسعه سیستم‌های آبیاری خودکار با هوش مصنوعی«نجات آب» ـ 7 | آبخوان‌داری و آبخیزداری فعال در کوهپایه‌ها، نقطه عطف مدیریت آبدرک محصولات کم‌آب‌بر؛ راهکاری برای بقامحصولات کم‌آب‌بر به گونه‌هایی اطلاق خواهد گردید که به ازای هر واحد آب مصرفی، بازدهی بیشتری دارند یا دوره رگردید کوتاه‌تر و بنابراین نیاز آبی کمتری دارند. این محصولات لزوماً کم‌بازده یا بی‌کیفیت نیستند، بلکه ثمره نوآوری در علم کشاورزی هستند. برای نمونه، ارقام جدیدی از ذرت و گندم توسعه یافته‌اند که با ریشه‌دوانی عمیق‌تر، رطوبت بیشتری از خاک جذب می‌کنند و در شرایط خشکسالی مقاومت بالایی از خود نشان می‌دهند. علاوه بر غلات، بسیاری از حبوبات مانند عدس و نخود بطور ذاتی به آب کمتری نیاز دارند. در دسته‌ای دیگر، گیاهان دارویی با ارزش افزوده بالا ــ مانند زعفران ــ قرار می‌گیرند که با مدیریت دقیق آبیاری (مانند سیستم‌های قطره‌ای)، درآمد بالایی را به ازای هر قطره آب مصرفی عاید کشاورز می‌کنند. بنابراین، گذار به سمت این محصولات به معنای کنار گذاشتن کشاورزی نیست، بلکه به معنای هوشمندانه‌تر کردن آن هست.چرا صرفه‌جویی در آب مسئله‌ای حیاتی هست؟کشاورزی بیش از 70 درصد از آب شیرین جهان را مصرف انجام می‌دهد. این آمار به تنهایی گویای اهمیت مدیریت آب در این بخش هست. بحران آب پیامدهای ملموس و گسترده‌ای دارد؛ از دیدگاه محیط زیستی، بردارای بود بی‌رویه از منابع آب زیرزمینی منجر به پایین رفتن گردیدید سطح آب‌های زیرزمینی، خشک گردیدن قنات‌ها و تالاب‌ها، فرونشست زمین و شور گردیدن خاک‌های حاصلخیز خواهد گردید. از منظر اقتصادی کلان، این بحران، امنیت غذایی کشورها را به مخاطره می‌اندازد و امکان داردد به منبع تنش‌های اجتماعی تبدیل شود. برای کشاورز به عنوان بازیگر اصلی، هزینه‌های هستخراج آب به خاطر نیاز به پمپاژ از عمق بیشتر، بطور مداوم در حال افزایش هست و سودآوری مزرعه را کاهش می‌دهد. بنابراین، صرفه‌جویی در آب تنها یک توصیه زیست‌محیطی نیست، بلکه یک ضرورت اقتصادی برای بقای کشاورزی و جامعه هست.چالش‌های ادامه کشت پرآب‌بربا وجود آچندین اوقات فزاینده از بحران آب، بسیاری از کشاورزان همچنان به کشت محصولات پرآب‌بر ادامه می‌دهند. این پافشاری ریشه در چالش‌های عمیق اقتصادی و اجتماعی دارد. بزرگترین مانع، «ترس از ریسک مالی» هست. کشاورزی ذاتاً شغلی پرریسک هست و تغییر الگوی کشت به محصولی ناشناس، این ریسک را چندین برابر انجام می‌دهد. اگر محصول جدید به هر دلیلی ــ از آفات گرفته تا نوسان قیمت در بازار ــ با شکست مواجه شود، کشاورز چرخ معیشت خود را از دست داده هست. به علاوه، روش‌های جدید، اغلب نیازمند سرمایه‌گذاری اولیه برای خرید بذرهای خاص، ماشین‌آلات جدید یا نصب سیستم‌های آبیاری کارآمد هست که برای بسیاری مقرون به صرفه نیست. عامل دیگر، «دانش و تجربه و عادت» هست. کشاورزی بر پایه دانش بومی و تجربیات تکرارشونده نسل‌ها بنا گردیده و تغییر این عادت نیازمند آموزش و زمان هست. عامل دیگر، نقرار دارای بود یک «زنجیره بازار مطمئن» برای فروش محصولات جدید هست، که انگیزه تغییر را از بین می‌برد.بیمه هوشمند؛ از جبران خسارت تا پیشگیری از بحراندر این صحنه پر از چالش، بیمه کشاورزی امکان داردد نقشی بسیار فراتر از یک غرامت‌دهنده صرف ایفا کند. ما نیازمند تحولی در مفهوم بیمه هستیم: از «بیمه صرفاً جبران‌کننده» به «بیمه هوشمند و پیشگیرانه». در این مدل جدید، بیمه به یک ابزار تشویقی فعال تبدیل خواهد گردید. برای مثال، به کشاورزانی که داوطلبانه به سمت کشت کم‌آب‌بر یا نصب سیستم‌های آبیاری قطره‌ای می‌روند، حق بیمه کمتری پیشنهاد خواهد گردید یا پوشش گسترده‌تری برای خطراتی مانند خشکسالی در نظر گرفته خواهد گردید. این مدل، انگیزه مالی مستقیم برای کشاورز ایجاد انجام می‌دهد. شرکت‌های بیمه نیز از این تحول سود می‌برند، چرا که با کاهش کلی مصرف آب، خسارت‌های گسترده ناشی از خشکسالی‌های طولانی‌مدت نیز کاهش می‌یابد و پایهٔ مالی آن‌ها مستحکم‌تر خواهد گردید. بنابراین، بیمه هوشمند یک همکاری برد-برد هست که امنیت اقتصادی کشاورز و پایداری زیست‌محیطی را همسو می‌سازد.تأثیرات اقتصادی؛ سرمایه‌گذاری امروز برای سود روز آتیحمایت بیمه‌ای از محصولات کم‌آب‌بر را نمی‌شود به دید هزینه نگریست، بلکه سرمایه‌گذاری هوشمندانه‌ای با بازدهی کلان هست. از دیدگاه خرد (کشاورز)، این مدل منجر به کاهش هزینه‌های نهاده (آب و برق) و کاهش حق بیمه خواهد گردید. در بلندمدت، دستیابی به بازارهای جدیدی که برای محصولات پایدار ارزش بیشتری قائل هستند، درآمد خالص کشاورز را افزایش داده و تاب‌آوری مالی او را در برابر شوک‌های اقلیمی بهقرار دارای بود می‌بخگردید. از دیدگاه کلان (دولت و جامعه)، منافع به مراتب گسترده‌تر هست. کاهش فشار بر منابع آب زیرزمینی، هزینه‌های سنگین پروژه‌های انتقال آب را کاهش می‌دهد. کاهش خسارت‌های ناشی از خشکسالی، بار مالی کمک‌های بلاعوض دولت به کشاورزان را کم انجام می‌دهد؛ مهم‌تر از همه، امنیت غذایی کشور که اساس ثبات اقتصادی و اجتماعی هست، تضمین خواهد گردید. هر دلار سرمایه‌گذاری در این نوع بیمه، از هزینه‌کرد چندینین برابری در آینده برای جبران خسارت‌های بی‌بازگشت جلوگیری انجام می‌دهد.راهکارهای سیهستی؛ نقشه راه برای حکمرانی هوشمندبرای عملیاتی کردن این چشم‌انداز، نیازمند یک چارچوب سیهستی هوشمند و همه‌جانبه هستیم. اولین گام، «ایجاد پایلوت‌های آزمایشی» در مناطق بحرانی هست تا اثربخشی مدل در مقیاس کوچک سنجیده و اصلاح شود. دوم، «جذب بخش خصوصی» از طریق ایجاد صندوق‌های تضمین خسارت توسط دولت هست تا ریسک شرکت‌های بیمه کاهش یابد و آن‌ها را به حضور در این عرصه ترغیب کند. سوم، «ادغام خدمات» هست. برنامه بیمه باید بصورت یک بسته کامل همراه با دسترسی به بذرهای مقاوم، اعتبارات بانکی کم‌بهره و آموزش‌های ترویجی ارائه شود. چهارم، «بهره‌گیری از فناوری» هست. هستفاده از تصاویر ماهواره‌ای و سنجش از دور برای پایش خودکار مزارع امکان داردد مبنای دقیق و غیرقابل دستکاری برای اعطای تخفیف‌های بیمه‌ای باگردید. سرانجام، «آچندین اوقات‌بخشی و شفافیت» از طریق کمپین‌های آموزشی برای جلب اعتماد کشاورزان ضروری هست.درس‌هایی از جهان؛ الگوهایی برای موفقیتتجربیات موفق بین‌المللی امکان داردد چراغ راه کشورها باگردید. برنامه "Kilimo Salama" (کشاورزی امن) در کنیا نمونه‌ای درخشان هست. در این برنامه، از ایستگاه‌های هواشناسی خودکار برای ثبت داده‌های بارندگی هستفاده خواهد گردید. اگر بارش به حداقل از پیش تعیین گردیده نرسد، غرامت بطور خودکار و بدون نیاز به بازدید میدانی، از طریق تلفن همراه به حساب کشاورزان واریز خواهد گردید. این مدل که «بیمه شاخص» نام دارد، هزینه‌های اجرایی را به گردیدت کاهش داده و سرعت پرداخت را بالا می‌برد.نمونه دیگر، برنامه «کاهش مصرف آب» در ایالت کالیفرنیای آمریکا در طول خشکسالی‌های گردیدید قرار دارای بود. به کشاورزانی که داوطلبانه از حقابه خود می‌گذشتند، غرامت نقدی پرداخت می‌گردید. این غرامت از طریق صندوق‌های بیمه‌ای تأمین می‌گردید و موفقیت‌آمیز قرار دارای بود. کلید موفقیت این برنامه‌ها، هستفاده از فناوری، شفافیت، مشارکت بخش خصوصی و هدفمند قرار دارای بودن کمک‌ههست.آینده بیمه کشاورزی؛ روز آتییی هوشمندترروندهای آینده بیمه کشاورزی با فناوری‌های نوین گره خورده هست. هوش مصنوعی و یادگیری ماشین این پتانسیل را دارند که با تحلیل داده‌های عظیم ماهواره‌ای، آب و هوا و خاک، مدل‌های پیش‌بینی خسارت را به‌گردیدت دقیق کنند. این امر حق بیمه‌ها را منصفانه‌تر و پرداخت غرامت را سریع‌تر خواهد کرد. فناوری «بلاک چین» نیز امکان داردد انقلابی در شفافیت ایجاد کند. با هستفاده از «قراردادهای هوشمند»، امکان دارد شرایط پرداخت غرامت را در کدهای دیجیتال تعریف کرد و به محض تحقق شرط (مثلاً کاهش بارش به زیر یک حد)، پرداخت بصورت به‌طور کامل خودکار و بدون واسطه انجام شود. به علاوه، دامنه پوشش بیمه به سمت «کشاورزی حفاظتی» گسترش خواهد یافت و روش‌هایی مانند کشت بدون خاک‌ورزی یا هستفاده از کودهای سبز را که به حفظ آب و خاک کمک می‌کنند، تحت پوشش قرار خواهد داد. آینده از آن بیمه‌های پارامتریک ‌شخصی‌سازی‌گردیده هست.نتیجه‌گیریما در این مقاله سفر کاملی را از شناسایی مشکل تا ارائه راه‌حل‌های عملی طی کردیم. بحران آب در کشاورزی یک واقعیت انکارناپذیر هست، اما بن‌بست نیست. همانطور که دیدیم، بیمه کشاورزی امکان داردد با تغییر نقش خود از یک تماشاگر منفعل به یک بازیگر فعال، به یکی از قدرتمندترین اهرم‌ها برای هدایت کشاورزی به سمت پایداری تبدیل شود. این گذار نیازمند عزم و همکاری سه‌گانه «دولت، بخش خصوصی و کشاورزان» هست. دولت باید چارچوب نظارتی و مشوق‌های لازم را فراهم کند. شرکت‌های بیمه باید محصولات نوآورانه و مقرون‌به‌صرفه طراحی کنند.پی‌نوشت: منابع، برای تحقیق بیشتربرای مطالعه بیشتر و عمیق‌تر در این موضوع، منابع زیر توصیه می‌شوند:گزارش جامع "وضعیت منابع زمین و آب جهان" (The State of the World's Land and Water Resources) منتشر گردیده توسط سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (FAO). این گزارش بطور مفصل به چالش‌های منابع طبیعی و راهکارهای مدیریت آن می‌پردازد.مطالعات بانک جهانی در زمینه برنامه‌های بیمه کشاورزی و نقش آن در کاهش ریسک برای کشاورزان خرده‌پا. این مطالعات نمونه‌های متعددی از کشورهای مختلف را بررسی کرده‌اند.وب‌سایت برنامه "Kilimo Salama" که اطلاعات دقیقی از نحوه عملکرد بیمه شاخص در کنیا ارائه می‌دهد.پایگاه‌های داده علمی مانند Google Scholar با کلیدواژه‌هایی نظیر "Agricultural water efficiency", "Crop insurance", "Index-based insurance".خدمات ترویجی دانشگاه‌های معتبر کشاورزی (مانند دانشگاه ایالتی آیووا) که اغلب راهنمایی‌های عملی و به روزی را در اختیار کشاورزان و علاقه‌مندان قرار می‌دهند.انتهای پیام/