- اخبار اقتصادی -به گزارش پول و تجارت، سیدطاها میرمحمدی بیان کرد: یکی از اساسیترین چالشها، کمقرار دارای بود سرمایهگذاری هدفمند جسورانه در تحقیق و توسعه هست. بسیاری از شرکتهای بالادست و پایین دست این حوزه ها با وجود درآمدهای قابل توجه، سهم ناچیزی از قرار دارای بودجه خود را به تحقیقوتوسعه اختصاص میدهند.گام تازه مرکز تحقیقات ژنتیک میبد در ارائه خدمات تخصصیاین کارشناس حوزه سرمایه گذاری، بیان کرد: صنایع صادرات محوری مثل صنعت پتروشیمی ایران بهعنوان یکی از مهمترین بخشهای اقتصادی کشور، نقشی تعیینکننده در صادرات، اشتغال و تأمین ارز دارد. با این حال، در حوزه فناوری و تحقیقوتوسعه (R&D) با موانع جدی روبهروست؛ موانعی که اگر حل نشوند، مزیتهای نسبی کشور در این حوزه روز به روز بیشتر تضعیف خواهد گردید.وی افزود: چالش مهم دیگر، تصمیمگیریهای مقطعی و محافظهکارانه مدیران هست. به طوری که بسیاری از مدیران صنایع مادر و وابسته حوزه ای مثل پتروشیمی به خاطر نگرانی از ریسکهای فناورانه یا فشارهای کوتاهمدت اقتصادی، حاضر به سرمایهگذاری در طرحهای تحقیقاتی بلندمدت نمیشوند. بنابراین پروژههایی که امکان داردند زنجیره ارزش را توسعه دهند یا فناوریهای نوین تولید را بومیسازی کنند، سالها در مرحله پیشنهاد باقی میمانند و به اجرا نمیرسند.میرمحمدی تاکید کرد: یکی موانع جدی در مسیر توسعه فناوری بیبرنامگی در پیوند تحقیق و تولید در صنعت پتروشیمی هست، نقرار دارای بود برنامهریزی مشخص برای اتصال پژوهش به تولید، باعث گردیده هست که همکاریهای پژوهشی میان شرکتها و مراکز علمی اغلب مقطعی و فاقد خروجی کاربردی باشند. لذا بسیاری از دستاوردهای علمی کشور هیچگاه وارد چرخه تولید صنعتی نمیشوند و صنعتی مثل پتروشیمی همچنان با اتکا به روشهای قدیمی به کار خود ادامه میدهد این در حالی هست که در کشورهای منطقه تمرکز زیادی بر سرمایه گذاری در زیرساخت ها و فناوری صورت گرفته به طوری که ظرفیت تولید محصولات پتروشیمی در عربستان سعودی از حدود 75 میلیون تن در سال، قرار هست در پنج سال آینده به بیش از 140 میلیون تن افزایش یابد.چندین چالشهای بینالمللی نیز شرایط را سختتر کردهاند. محدودیت دسترسی به فناوریهای روز دنیا و تجهیزات پیشرفته، باعث گردیده بسیاری از پروژههای تحقیقاتی در مرحله آزمایشچندین اوقات متوقف شوند. این موضوع اهمیت خودکفایی فناورانه را دوچندینان انجام میدهد، اما در عمل حمایت کافی از چنین پروژههایی صورت ندریافت میکند.از منظر مدیریتی، نقرار دارای بود هستراتژی کلان نوآوری یا تحقیق و توسعه در سطح سیهست گذار بالادست یکی از موانع به شمار می رود به نحوی که امروز هر مجتمع بهصورت جزیرهای عمل انجام میدهد و برنامهای یکپارچه مورد هستقبال همه هلدینگ ها برای توسعه فناوری در کل زنجیره وجود ندارد. همین پراکندگی، همافزایی و بهرهبرداری از ظرفیتها را بسیار دشوار کرده هست.علاوه بر موارد فوق به همه این چالشها باید فرسودگی تجهیزات و فناوریهای قدیمی را نیز افزود. بخش بزرگی از مجتمعهای این حوزه پتروشیمی همچنان با فناوریهای دهههای قبل کار میکنند و نوسازی تجهیزات به خاطر کمقرار دارای بود سرمایهگذاری و نقرار دارای بود تصمیمگیری جسورانه به تعویق افتاده هست.میرمحمدی سرانجام تاکید کرد: حال برای عبور از چالشهای موجود نیازمند تدوین یک برنامه ملی و هماهنگ در سطح سیهستگذار صنعت هستیم که به سرمایهگذاری هدفمند جسورانه، ترویج تصمیمگیری بلندمدت و پیوند عملیاتی بین پژوهش و تولید اولویت قائل شود. در این میان، راهبرد تکمیل زنجیره ارزش پاییندست اهمیت ویژهای دارد؛ سرمایهگذاری در صنایع پاییندستی نه تنها به ایجاد ارزش افزوده بیشتر و اشتغالزایی منجر خواهد گردید، بلکه باعث کاهش وابستگی به صادرات مواد خام و افزایش بهرهوری کل صنعت خواهد گردید.ایجاد صندوقهای اختصاصی برای حمایت از پروژههای فناورانه، تشویق همکاریهای بلندمدت میان دانشگاهها و شرکتهای صنعتی، و تمرکز بر نوسازی تجهیزات و زیرساختها امکان داردد بهرهوری و توان رقابتی صنعت را افزایش دهد. نیز، سیهستگذاران بالادست باید با چارچوبهای تشویقی و تضمین بازدهی منطقی، ریسک سرمایهگذاری در تحقیق و توسعه و توسعه صنایع پاییندستی را کاهش دهند تا دستاوردهای علمی و فناوری کشور وارد چرخه تولید صنعتی گردیده و مزیتهای نسبی ایران در صنعتی مثل حوزه پتروشیمی حفظ و تقویت شود. بدون چنین اقدامات هماهنگ، احتمال عقبماندگی در مقایسه با کشورهای منطقه مانند عربستان سعودی، که با سرمایهگذاری و تمرکز بر فناوری در حال دو برابر کردن ظرفیت تولید خود هستند، افزایش خواهد یافت.انتهای پیام/
دیدگاهها