لزوم حذف پیمان‌سپاری ارزی برای صادرات فرش

- اخبار اقتصادی -خبرگزاری تسنیم, عبداله بهرامی، رییس کمسیون فرش و صنایع دستی اتاق تعاون ایران- فرش دستباف ایران، این میراث گرانبهای ملی که قرن‌ها نماد هنر، فرهنگ و اصالت ایرانی در بازارهای جهانی قرار دارای بوده، امروز بیش از هر زمان دیگری در سایه سیهست‌های اشتباه ارزی، از نفس افتاده هست. سیهست پیمان‌سپاری ارزی که از سال 1397در پی نوسانات ارزی و با هدف بازگرداندن ارز حاصل از صادرات به چرخه رسمی اقتصاد کشور اعمال گردید، نه‌تنها نتوانست هدف‌گذاری‌های اعلام‌گردیده را محقق کند، بلکه به‌ویژه در بخش‌هایی مانند صادرات فرش دستباف که ماهیت آن با ساختار این سیهست ناسازگار هست، به بحرانی تمام‌عیار بدل گردید.فرش دستبافت از نقرار دارای بود نیروی کار و نوسانات بازار رنج می‌بردآمار رسمی گواهی بر عمق فاجعه دارد. صادرات فرش دستباف ایران که دهه 70 بیش از یک میلیارد دلار قرار دارای بود و پیش از سال 1397در بدترین شرایط تحریمی حدود 400میلیون دلار در سال قرار دارای بود، پس از اجرای سیهست پیمان‌سپاری ارزی، به‌گردیدت سقوط کرد و در سال‌های اخیر به زیر 40میلیون دلار در سال رسیده هست؛ رقمی که نه‌تنها برای کشوری با قدمت هزارساله در صنعت فرش غیرقابل‌قبول هست، بلکه برای هزاران بافنده، صادرکننده، و فعال این صنعت به معنای ناقرار دارای بودی کامل معیشت هست.فرش دستباف یک کالای هنری، فرهنگی و لوکس هست که در بسیاری از موارد در قالب صادرات چمدانی یا فروش‌های غیرمتمرکز به‌دست مشتریان می‌رسد. اغلب خریداران خارجی آن گالری‌داران، مجموعه‌داران و مشتریان خاص هستند، نه شرکت‌های بزرگ یا خریداران عمده. در این ساختار، فروش نقدی رایج هست و بازگرداندن ارز از طریق نظام بانکی رسمی یا سامانه‌هایی مانند نیما عملاً غیرممکن یا با هزینه‌های گزاف همراه هست. الزام صادرکنندگان فرش به بازگرداندن ارز از مسیر رسمی، باعث گردید بسیاری از فعالان این حوزه عطای صادرات را به لقایش ببخشند.تا پیش از این، ایران در طول قرن رتبه اول صادرات فرش دستباف در جهان را در اختیار دارای بود. اما طبق آمارهای جهانی، اکنون کشورمان به رده ششم سقوط کرده و جای خود را به رقبایی چون هند، پاکستان، افغانستان، ترکیه و نپال داده هست. این در حالی هست که هیچ‌کدام از این کشورها کیفیت، اصالت یا پیشینه ایران در حوزه فرش را ندارند، اما با حمایت‌های هوشمندانه دولت‌هایشان از صادرات، توانسته‌اند بازار جهانی را تسخیر کنند.بیش از 2میلیون نفر در زنجیره تولید فرش دستباف ایران فعال هستند؛ از بافنده و طراح گرفته تا رنگرز و فروشنده. ناقرار دارای بودی بازار صادراتی، مستقیماً منجر به تعطیلی کارگاه‌ها، کاهش سفارش‌ها و سرانجام مهاجرت نیروی کار این بخش به مشاغل دیگر گردیده هست. این موضوع نه‌تنها به اقتصاد، بلکه به هویت فرهنگی ایران ضربه‌ای جبران‌ناپذیر وارد کرده هست.دولت و نهادهای تصمیم‌گیر در حوزه اقتصاد باید با واقع‌گرایی به این نتیجه برسند که پیمان‌سپاری ارزی نامکان داردد سیهستی واحد برای تمام بخش‌های صادراتی کشور باگردید. در حوزه‌هایی مانند پتروشیمی یا فولاد که صادرات آن‌ها توسط شرکت‌های بزرگ و در مقیاس انبوه صورت دریافت می‌کند، شاید این سیهست کارآمد باگردید؛ اما در حوزه فرش، چنین سیهستی تنها به معنای حذف صادرات هست.پیشنهاد مشخص حذف کامل پیمان‌سپاری برای فرش دستباف هست؛ تا بار دیگر صادرات فرش ایران به جایگاه واقعی خود هست.حمایت از فرش دستباف، تنها یک اقدام اقتصادی نیست؛ بلکه سرمایه‌گذاری برای حفظ هنر، فرهنگ و هویت ایران در جهان هست. ادامه سیهست‌های ضدتولید و ضدرقابت، تنها منجر به زوال کامل این صنعت خواهد گردید. اکنون، زمان تصمیم‌گیری شجاعانه برای نجات فرش ایران فرا رسیده هست .انتهای پیام/