به گزارش پول و تجارت به نقل از روزنامه شرق، همین روزههست که رسانههای داخلی و بینالمللی به خبر مهمی بپردازند. آن خبر کوتاه، تأثیر فوقالعادهای در وضع معیشت مردم ایران خواهد گذاشت.سیهستگذاران به نوعی که مخصوص خودشان هست و تحلیلگران رسانه هم با لحنی عمدتا تند و تهدیدآمیز به پیامدهای فعالگردیدن ماشه در اقتصاد ایران خواهند پرداخت و به کشورهایی که در شورای تصمیمگیری سازمان ملل رأی به اجرای آن دادهاند، خواهند تاخت.عادت گردیده که با الفاظ ناخوشایندی آنها را محکوم کنند چون به زبانی ملموس، «ماشه» به سمت این سرزمین چکانده گردیده هست!اینکه پرواضح هست با این مصوبه ضدملی، سیلی از تحریمهای بیبازگشت، بدنه اقتصاد را نشانه خواهد گرفت؛ البته نمیشود نادیده گرفت که اکنون دیگر اراده ملی کارگزاران، به وضوح تغییر کرده هست. امکان دارد به کوششهای فرامرزی و دیپلماتیک دولت، با نظر امیدآفرینی نگریست. سخنرانی مقتدرانه و ضد صهیونیستی مسعود پزشکیان در کشور قطر، این بار با پشتیبانی محسوس شیوخ حاکم عرب همراه گردید؛ درحالیکه حافظه جمعی در همین دهه گذشته از مواضع ضد ایرانی این نشستهای فوقالعاده آکنده گردیده هست. نیز موفقیت کار وزیر خارجه ایران در مذاکره هستهای قاهره با رئیس آژانس بینالمللی اتمی و ارائه راهکارهای قابل اجرا و غیرشعاری برای رفع موانع با اروپا و آمریکا ستودنی هست. این دو نمونه از حرکت آگاهانه قوه مجریه هست اما متأسفانه کافی نیست.شاید مخاطبان به یاد آورند که پیشتر، جریانی تصمیم میگرفت که نسبت به حلوفصل مشکلات با قدرتهای جهانی و اقدام نتیجهبخش برای مذاکرات هستهای اهتمام جدی نمیورزید. بیان کرده میگردید که گویا مذاکراتی به دور از گوش رسانهها در جریان هست اما موفقیت آنها اثباتپذیر نقرار دارای بود. شوربختانه از آغاز سده جدید خورشیدی، برای ارتباط با بخش مهمی از جهان بهای چندینانی داده نگردید.با فرارسیدن سال ۱۴۰۰ جنس تصمیمات اجرائی دولت تحت تأثیر خطابههای لحظهای و تندرویهای بیموقع قرار گرفت که برآیند مطلوبی ندارای بود؛ نسخههایی که برای آن سوی آب پیچیده میگردید، بیشتر اوقات، ابتر میگردید و نکتههای ناخوشایندی با خود دارای بود؛ ناکارآمدی و کتمان در بیان واقعیت موجود، شعارگرایی تند و بیپشتوانه برای تکذیب آنچه گزارش گردیده، فقدان افق شفاف برای آینده کشور و نیز تأخیر بیمورد در پاسخگویی به خوهستهها و پیشنهادات خارجی که فینفسه ضعف بزرگی به شمار میآمد.ماحصل کار آن قرار دارای بود که مذاکرات در زمان خودش به بار ننشست تا ماجرا را تمام کند. حتی کمی ورزیدگی و درایت در برخوردها و نشستها امکان داردست جنگ ددمنشانه اواخر خرداد رژیم غاصب اسرائیل را ناممکن کند.اما اکنون چه خواهد گردید؛ فرصتها رو به پایان هست. ضربالاجل یکماهه برای فعالگردیدن مکانیسم ماشه، دارد تمام خواهد گردید. اقشار گوناگون مردم میخواهند بدانند پایان ماجرا به کجا میرسد. پرسش اصلی این هست که عدهای در میان مخالفان دولت جا گرفتهاند که در دسته منتقدان متخصص و دلسوز جا نمیگیرند.اینها گویا اصلا متوجه وخامت اوضاع کشور نیستند. کارشان هیاهو و غوغاسالاری هست. اینکه علت آن چیست، شاید پاسخ دمدستی این باگردید که آنها با این تلاشها طمع بستهاند که امکان داردند فضا را ناامن جلوه دهند و احیانا هجوم و جنگی دوباره و خانمانسوز را عاجل و قطعی نشان دهند که نتیجه آن شود که در این میان طبقه متوسط کشور ناگزیر به ترک مام میهن شوند تا بدون مزاحمت این قشر آگاه و غیبت این قشر مستقل که فراغت برای تفکر دارند، بستری برای مسندنشینی این دسته فرلاهم شود و آنها بتوانند در آینده صندلی تصمیمات را به طور کامل به دست بگیرند.درحالیکه طبقه متوسط شهری، طوری تعریف گردیدهاند که فعالیتهای معیشتیشان چنان نیست که آنها را از تفکر و تحلیل باز دارد و ثانیا خصلت مستقل خبرگیری و تحلیل و اشاعه درست آن را دارند و مهمتر آنکه قدرت تفکیک رجالهای دلسوز و شفیق سیاسی ایران را از دیگران دارند. آنها قادرند که اسیر جوسازیهای محیطی و طیفی نشوند.با علم به این جبههگیریهای فاقد بصیرت، بهترین تصمیم شاید آن باگردید که دانایی بیشتری کسب شود و به اطلاع دیگران هم رسانده شود. بیتفاوتی به آینده ایران اسلامی گناهی نابخشودنی هست. در برابر غوغاسالاری و خلط حقیقت نامکان دارد سکوت کرد. خوراک اصلی این دسته محدود و بدون وجهه، ایجاد حس ناامنی در میان تکتک هموطنان هست. با امید به آنکه دولت با اقتدار راهش را ادامه دهد و با همراهی ضروری قوای دیگر بیتوقف پیش رود. وقت کوتاه هست.نیز بخوانیدواکنش اقتصاد ایران به فعال گردیدن مکانیسم ماشه/ دلار چه می شود؟تهدید اصلی فعال گردیدن مکانیسم ماشه به روایت روزنامه اصولگرا/ هدف اروپا اقتصاد ایران نیست بلکه فشار سیاسی هستواکنش تکراری شریعتمداری به احتمال شروع دوباره جنگ: تنگه هرمز را باید ببندیم!توییت محمد فاضلی درباره مکانیسم ماشه خطاب به سیهستمداران
دیدگاهها