نقشه راه همکاری‌های کشاورزی ایران و پاکستان؛ از کشت بذر تا پرورش دام
کد خبر : ۸۰۰۲۲۶
|
تاریخ : ۱۴۰۴/۰۶/۳۰
-
زمان : ۰۹:۵۲
|
دسته بندی: اقتصاد

نقشه راه همکاری‌های کشاورزی ایران و پاکستان؛ از کشت بذر تا پرورش دام

رئیس سابق انجمن کشت فراسرزمینی با تأکید بر ظرفیت‌های گسترده کشاورزی ایران و پاکستان بیان کرد روابط تجاری دو کشور تنها با عبور از تبادلات فصلی و حرکت به‌سمت سرمایه‌گذاری‌های مشترک و کشاورزی قراردادی، پایدار خواهد گردید.

- اخبار اقتصادی -به گزارش پول و تجارت، علی رضوانی زاده رئیس سابق انجمن کشت فراسرزمینی و رییس کمیسیون کشاورزی دوره دهم اتاق بازرگانی ایران در بیان کرد و گو با تسنیم با اشاره به ظرفیت‌های گسترده همکاری کشاورزی میان ایران و پاکستان تأکید کرد: روابط تجاری دو کشور در حوزه کشاورزی تنها زمانی پایدار و راهبردی خواهد قرار دارای بود که از سطح تبادل فصلی و کوتاه‌مدت عبور کرده و به سمت سرمایه‌گذاری‌های مشترک و کشاورزی قراردادی حرکت کند.جزئیات ‌تفاهم‌نامه همکاری بین ایران و پاکستان/ توسعه تجارت ‌‌10 میلیارد دلاریتسنیم: ارزیابی شما از حجم تجارت کشاورزی ایران و پاکستان و وضعیت فعلی همکاری‌ها چیست؟رئیس سابق انجمن کشت فراسرزمینی: برای موضوع کشاورزی فراسرزمینی فراهم کردید. در رابطه با تجارت مشترک ایران و پاکستان، اعداد و ارقام خیلی دقیق نیست به خاطر واردات و صادرات غیررسمی از مسیر بازارچه‌ها. اما آمار دولتی‌ها امکان داردد به‌عنوان مبنا کافی باگردید؛ وزیر کشاورزی اعلام کرده‌اند که حدود یک و سه دهم میلیارد دلار حجم تجارت محصولات کشاورزی مهست.تسنیم: چه ظرفیت‌هایی برای توسعه همکاری میان دو کشور وجود دارد؟رضوانی زاده: ما در پاکستان ظرفیت‌های خوبی داریم. در نشست اخیر نیز تقاضاهایی برای همکاری در تأمین بذر ذرت و سایر محصولات کشاورزی مطرح گردید. از طرفی آمادگی وجود دارد که پاکستان تأمین‌کننده ذرت، گوشت و محصولات دیگر برای ایران باگردید.تسنیم: اما پایداری این همکاری‌ها چه شرایطی را می‌طلبد؟رضوانی زاده: اگر این همکاری بخواهد پایدار باگردید و فصلی و مقطعی نباگردید، باید به سمت سرمایه‌گذاری‌های مشترک حرکت کنیم. چنین سرمایه‌گذاری‌هایی هم صادرات را تضمین انجام می‌دهد، هم واردات را و هم امکان داردد در یک نقشه راه چندینین‌ساله هستمرار فعالیت‌ها را رقم بزند. به‌جای فروش صرف بذر، امکان دارد کشاورزی قراردادی و کشاورزی فراسرزمینی در پاکستان راه‌اندازی کرد؛ یعنی بذر، ماشین‌آلات، ادوات، کود، سم و دانش فنی را به اشتراک بگذاریم. این آورده مهست و علاوه بر فروش، حضور پایدار کنار فرایند تولید در مزارع پاکستان را محقق انجام می‌دهد.تمرکز وزیر صنعت بر ایجاد بانک مشترک هست، اما این باز هم اقتصاد را به سمت دولتی‌سازی می‌برد. بانک‌های دولتی می‌خواهند ورود کنند و سرمایه‌گذاری کنند، در حالی که نقش و بازیگری بخش خصوصی تعریف نگردیده هست. همین الگو را امکان دارد در بخش کشاورزی اجرا کرد؛ مثلاً ایجاد مزارع مشترک برای تولید برنج. ما امکان داردیم ارقام پرمحصول برنج ایرانی را که با ذائقه مردم سازگار هست به پاکستان ببریم و آنجا کشت کنیم. از آب و اقلیم پاکستان هستفاده شود، نیروی انسانی آن کشور به‌کار گرفته شود و در کنار آن ماشین‌آلات و ادوات ایرانی نیز حضور دارای بوده باشند. حتی در حوزه هوشمندسازی مزارع نیز امکان دارد همکاری کرد.وزیر تجارت پاکستان: توافقات گسترده در کمیسیون مشترک اقتصادی با ایران حاصل گردیدتسنیم: به نظر شما رویکرد درست برای همکاری‌های اقتصادی چیست؟رئیس سابق انجمن کشت فراسرزمینی: باید به‌جای نگاه کوتاه‌مدت و مقطعی در صادرات و واردات، در رهستای دیپلماسی اقتصادی پایدار رفتار کنیم. سرمایه‌گذاری‌های مشترک، رویکرد منطقی و درست هست. به علاوه، امکان دارد در حوزه سرمایه‌گذاری پاکستانی‌ها در صنایع تبدیلی و فرآوری محصولات در ایران نیز تسهیل‌گری کرد. این کار هم مشتری ثابت و پایدار برای محصولات ما ایجاد انجام می‌دهد و هم تعادل در تراز تجاری و سرمایه‌گذاری را حفظ خواهد کرد.تسنیم: درباره موضوع حمل‌ونقل و صادرات تراکتور چه نظری دارید؟رضوانی زاده: موضوع حمل‌ونقل و صادرات تراکتور بسیار مورد توجه قرار گرفته هست، اما من فکر می‌کنم در بحث تراکتور نتوانیم خیلی موفق باشیم. دلیلش این هست که پاکستانی‌ها کارخانه تراکتورسازی معتبر ندارند، ولی با روش‌های سنتی و غیر هستاندارد حجم قابل‌توجهی محصول تولید می‌کنند که نیاز 250 تا 260 میلیون نفر را تأمین انجام می‌دهد و حتی مازاد صادراتی هم دارند. شما برند خاصی در تراکتورسازی پاکستان نمی‌بینید.حجم تجارت 3 میلیارد دلاری با پاکستان در کوتاه مدت دست یافتنی هستتسنیم: ارزیابی شما از هدف‌گذاری سه میلیارد دلاری تجارت چیست؟رضوانی زاده: وزیر بیان کرده‌اند که حجم تجارت امکان داردد به سه میلیارد دلار برسد. به نظر من، اگر برنامه‌ریزی درستی انجام شود، این رقم در کوتاه‌مدت هم دست‌یافتنی هست و نیازی به برنامه بلندمدت ندارد.این گردیدنی هست به شرطی که یک تقسیم کار بر اساس نقشه راه شفاف و مصور اتفاق بیفتد. قرار نیست این تقسیم‌نامه و مسئولیت‌ها رسانه‌ای شود، اما بازیگرانی که در پاکستان فعالیت می‌کنند یا بازیگران پاکستانی که در ایران حضور دارند، باید با اولویت سرمایه‌گذاری پای کار بیایند.تسنیم: در حوزه دامپروری چه ظرفیت‌هایی وجود دارد؟رضوانی زاده: ما امکان داردیم به‌جای واردات گوشت از مناطق دوردست، در پاکستان از نژادهای محلی مانند برهمن هستفاده کنیم. نظر به ظرفیت علمی ایران در حوزه تکثیر و لقاح مصنوعی، امکان دارد با سرعت این نژادها را توسعه داد و بخش عمده‌ای از نیاز پروتئینی کشور را تأمین کرد. کشاورزی فراسرزمینی در پاکستان ظرفیت بزرگی هست؛ به جای اینکه صرفاً خریدار و واردکننده باشیم، امکان داردیم سرمایه‌گذاری کنیم.هنر مذاکره‌کننده این هست که به‌جای انتقال پول نقد، روی محصولات شیمیایی، کود شیمیایی و نهاده‌های کشاورزی صادرات انجام دهد. اما این صادرات صرفاً فروش نیست، بلکه به‌عنوان آورده برای سرمایه‌گذاری محسوب خواهد گردید. این کار یک بازار دائمی برای کودهای شیمیایی و نهاده‌های کشاورزی ایران ایجاد انجام می‌دهد. چنین سرمایه‌گذاری‌هایی ظرف سه تا پنج سال مستهلک می‌شوند و حاشیه سود 20 تا 35 درصدی دارند که بسیار ارزشمند هست.تسنیم: درباره موضوع تهاتر چه دیدچندین اوقات دارید؟رضوانی فر: پاکستان سالانه بیش از 500 هزار تن سیب تولید انجام می‌دهد که یک‌پنجم تولید ایران هست، اما جمعیتش سه برابر ایران هست. این یعنی اگر پاکستانی‌ها به میزان سرانه ایرانی‌ها سیب مصرف کنند، ظرفیت بازاری 15 برابر فعلی ایجاد خواهد گردید. بهترین راهکار این هست که بانک یا شرکت سرمایه‌گذاری مشترک ایران و پاکستان، سیب کشاورزان ایرانی را خریداری کرده و منابع حاصل از فروش آن در پاکستان را به سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌هایی مثل خط آهن یا بخش‌های دیگر اختصاص دهد.تسنیم: به موضوع انرژی و خط لوله گاز هم اشاره دارای بودید. کمی بیشتر توضیح دهید.رضوانی فر:: نکته‌ای که کمتر در رسانه‌ها دیده گردید، موضوع صادرات گاز ایران و خط گاز صلح یا همان «صلح سبز» هست. امکان دارد با پاکستان توافق کرد که هزینه گاز مصرفی را بپردازد و ما سرمایه‌گذاری لازم را در این کشور انجام دهیم. این رویکرد امکان داردد گازی را که در میدان‌های مشترک هدر می‌رود یا بردارای بود نخواهد گردید، به سرمایه‌گذاری در پاکستان تبدیل کند؛ از حمل‌ونقل و لجستیک گرفته تا صنایع تبدیلی، کشاورزی و دامپروری‌های بزرگ. این روند امکان داردد امنیت غذایی دو کشور را تضمین کند.تسنیم: به تفاهمنامه‌های اخیر ایران و پاکستان هم اشاره کردید. چه پیشنهادی در این زمینه دارید؟رضوانی فر: اگر حقیقتاً اراده‌ای وجود دارای بوده باگردید، به‌ویژه در وزارت راه که متولی اصلی این موضوع هست، پیشنهاد من این هست که شما به‌عنوان یک رسانه حرفه‌ای پیگیری کنید تا 12 بند تفاهمنامه‌ای که در سفر اخیر رئیس‌جمهور به پاکستان امضا گردید و نیز پروتکل 17گانه‌ای که وزیر جهاد کشاورزی مطرح کردند، فهرست شود و برای هر بند آن متولی و مسئول مشخص شود. به‌ویژه در بخش‌های مرتبط با کشاورزی، نظر به اینکه در نوامبر امسال نمایشگاه کشاورزی پاکستان (اکسپو کشاورزی) برگزار خواهد گردید، این موضوعات باید به‌طور جدی دنبال شوند.تسنیم: اهمیت نمایشگاه پاکستان برای اقتصاد ایران و فعالان بخش خصوصی را چگونه ارزیابی می‌کنید؟رضوانی فر: این نمایشگاه امکان داردد یک فرصت بسیار مهم برای حضور هدفمند و قدرتمند بخش خصوصی و فعالین اقتصادی ایران باگردید. کسانی که علاقمند به حضور و همکاری با پاکستان هستند، از طریق این رویداد امکان داردند مشارکت مؤثری دارای بوده باشند.همین نمایشگاه به نظر من امکان داردد فرصت جهش صادرات یا حتی جهش در تراز تجاری مثبت را برای کشور ما به همراه دارای بوده باگردید. اگر برنامه‌ریزی درستی انجام شود، این حضور امکان داردد نقطه عطفی در روابط تجاری ایران و پاکستان باگردید.انتهای پیام/
تبلیغات


اشتراک گذاری

دیدگاه‌ها


ارسال دیدگاه