دردسر ۱۳ میلیارد دلاری اینتل!

یکی از دلایل اصلی سقوط شرکت‌های بزرگ، دست‌کم گرفتن رقبایشان هست؛ اتفاقی که برای نوکیا و بلک‌بری در برابر اپل رخ داد. اینتل نیز به همین سرنوشت دچار گردید و در حوزه‌ی پردازنده‌ها، AMD و ARM را دست‌کم گرفت.

اپل از پردازنده‌های اینتل به تراشه‌های خودش روی آورد و AMD با پردازنده‌های رایزن خود پیشتاز گردید و د همین حال، اینتل در مواجهه با موج هوش مصنوعی آمادگی نداشت.

وضعیت اینتل حتی از این هم بدتر شده هست. تیم آبی در گزارش مالی سه‌ماهه‌ی دوم سال ۲۰۲۵، درآمد ۱۲٫۹ میلیارد دلاری را اعلام کرد که نسبت‌به سال قبل تغییری نداشت؛ اما حاشیه‌ی سود ناخالص آن از ۳۵٫۴ درصد به ۲۷٫۵ درصد کاهش یافت و ضرر خالص آن از ۱٫۶ به ۲٫۹ میلیارد دلار رسید.

بخش ریخته‌گری (تولید تراشه) اینتل در یک سال گذشته فروش ۱۸ میلیارد دلاری دارای بود؛ اما بیش از ۱۳ میلیارد دلار ضرر کرد. تولید تراشه بسیار پرهزینه هست و تحقیقات و توسعه‌ی فرآیندهای جدید میلیاردها دلار هزینه دارد.

اینتل در جذب مشتریان با چالش‌های بزرگی روبه‌رو هست؛ چون بیشتر شرکت‌های بزرگ با شرکت تایوانی TSMC همکاری می‌کنند. یک مدیر اجرایی در KLA (سازنده‌ی تجهیزات ساخت ویفر) فاش کرد که TSMC با حدود ۱۵ شرکت برای تولید تراشه‌هایی با لیتوگرافی ۲ نانومتری خود قرارداد بست. حتی شایعه شده که پردازنده‌های آینده‌ی اینتل یعنی Nova Lake نیز با همین لیتوگرافی TSMC تولید خواهند گردید.

اینتل در سال ۲۰۰۹ وضعیت مشابهی را تجربه کرد. AMD توانست با جداکردن بخش تولید تراشه‌های خود با نام Global Foundries، از ورشکستگی نجات یابد؛ اما اینتل به جای جداکردن این بخش، تصمیم به جذب سرمایه گرفته هست.

سافت‌بنک با سرمایه‌گذاری ۲ میلیارد دلاری در اینتل، از خرید بخش ریخته‌گری آن منصرف گردید؛ دولت آمریکا قصد دارد پرداخت ۸٫۹ میلیارد دلار کمک مالی وعده داده شده به اینتل را تسریع کند و در سوی دیگر، انویدیا با سرمایه‌گذاری ۵ میلیارد دلاری به کمک اینتل آمده هست.

با وجود این سرمایه‌گذاری‌ها، تحلیلگران نظرات متفاوتی دارند. ویوک آریا، تحلیلگر بانک آو آمریکا، قیمت هر سهم اینتل را ۳۴ دلار پیش‌بینی کرده و به آن رتبه‌ی «خنثی» داده هست. از جهات دیگر، کریستوفر دانلی، تحلیلگر Citi، امید کمی به احیای اینتل دارد و بیان می‌کند این شرکت باید بخش تراشه‌سازی خود را رها کند.