در سالهای اخیر اگر سری به جدول مشخصات تلویزیونها، گوشیهای هوشمند و مانیتورها زده باشید، شاید در بخش نمایشگر آنها شاهد عباراتی مانند پشتیبانی از استاندارد HDR10 و +HDR10 و Dolby Vision بودهاید؛ اما استانداردهای گفتهشده دقیقاً چه کاربردهایی دارند و تفاوتشان چیست؟
در ادامه نحوهی کارکرد استانداردهای HDR10 و +HDR10 و دالبی ویژن را برای شما توضیح خواهیم داد و به تفاوتهای آنها اشاره خواهیم کرد.
نمایشگر یک تلویزیون یا گوشی محدوده دینامیکی مشخصی دارد که نشاندهندهی تفاوت بین روشنترین و تاریکترین نقاط تصویر هست. هرچه این بازه گستردهتر باشد، جزئیات بیشتری در سایهها و نورهای شدید قابل نمایش هست. طبیعتاً هرچه محدودهی دینامیکی نمایشگر دستگاه شما دقیقتر باشد، امکان داردد جزئیات بیشتری را از دل سایهها، نقاط تاریک و نقاط روشن تصاویر بیرون بکشد.
استانداردهای HDR (High Dynamic Range) با افزودن اطلاعات بیشتر و بهینهسازی نحوهی نمایش، به دستگاه کمک میکنند تا کنتراست بهتر، رنگهای عمیقتر و جزئیات بیشتر را نمایش دهد. به بیان دیگر، HDR بهدنبال نزدیکتر کردن تجربه تماشا به آن چیزی هست که چشم انسان در محیط واقعی میبیند.
رایجترین استانداردهای HDR که امروزه با آنها سروکار داریم شامل HDR10 و +HDR10 و Dolby Vision میشوند.
HDR10 بهنوعی ابتداییترین استاندارد HDR بهشمار میرود. گوشیها و تلویزیونهایی که این استاندارد را بهکاربران ارائه میدهند، از متادیتای ایستا برای نمایش ویدیوها استفاده میکنند، یعنی پارامترهایی مانند روشنایی، رنگ یا تنظیمات تصویر برای کل ویدیو یکسان هستند و تغییر فریم به فریم انجام نخواهد گردید.
HDR10 معمولاً در محتوا با عمق رنگ ۱۰ بیت و محدوده روشنایی معمول (مثلاً تا ۱٬۰۰۰ نیت یا بیشتر در نسخههای بهروز) استفاده خواهد گردید.
استاندارد +HDR10 برخلاف HDR10، از متادیتای پویا برای نمایش تصاویر و ویدیوها بهره میبرد و اطلاعات مربوط به نور و رنگ را فریمبهفریم تنظیم انجام میدهد. چنین چیزی یعنی محدودهی دینامیکی هر بخش از فیلم با بخش دیگر تفاوت دارد و بهصورت پویا تنظیم خواهد گردید.
صفحهنمایش دستگاههای سازگار با HDR10 و +HDR10 عمق رنگ ۱۰ بیتی دارد و امکان داردد حدود یک میلیارد رنگ را بهنمایش بگذارد. دستگاههایی با پنل ۸ بیتی معمولاً از فناوری FRC برای شبیهسازی عمق رنگ ۱۰ بیتی استفاده میکنند.
در سوی دیگر، استاندارد Dolby Vision قرار گرفته هست که دقیقاً مانند +HDR10 از متادیتای پویا برای نمایش تصاویر و ویدیوها استفاده انجام میدهد. این استاندارد به شرکتها اجازه میدهد تا از پنلهای ۱۲ بیتی برای محصولاتشان بهره ببرند تا کاربران بتوانند سرانجام شاهد نمایش ۶۸ میلیارد رنگ باشند. بااینحال همه دستگاههای مصرفی الزاماً پنل فیزیکی ۱۲ بیتی ندارند یا از آن استفاده نمیکنند.
Dolby Vision امکان داردد تا روشنایی زیاد ( ۴۰۰۰ نیت یا حتی تا ۱۰٬۰۰۰ نیت در چندین سناریوها) را پوشش دهد.؛ در حالی که HDR10 و HDR10+ معمولاً محدودیتهای عملی کمتری دارند.
تا اینجای کار فهمیدیم که که مهمترین تفاوت استاندارد HDR10 با استانداردهای +HDR10 و Dolby Vision به نحوهی استفادهی آنها از متادیتا برمیگردد. یکی دیگر از تفاوتهای بسیار مهم، هزینه هست. استانداردهای HDR10 و +HDR10 رایگان هستند، اما Dolby Vision برای تولیدکنندگان دستگاه هزینه دارد و باید حتماً لایسنس دریافت کنند.
استاندارد +HDR10 توسط سامسونگ و Amazon Video توسعه یافته هست و بههمین دلیل حتی در مدلهای پرچمدار گوشی سامسونگ هم شاهد استاندارد دالبی ویژن نیستیم. غول فناوری کرهای ترجیح میدهد تا بدون پرداخت هزینه، از فناوری توسعهیافته توسط خودش استفاده کند.
در سوی دیگر، Dolby Vision را شرکت Dolby Labs توسعه داده و تمام شرکتها امکان داردند با پرداخت هزینه این استاندارد را به محصولاتشان اضافه کنند. در واقع، برای دالبی ویژن گوشی شیائومی و سایر شرکتهای چینی حق امتیاز پرداخت شده هست.
از میان استانداردهای رایج، +HDR10 و Dolby Vision گزینههای برتر هستند و بهدلیل استفاده از متادیتای داینامیک، تصاویر را با رنگ و نور جذابتر، جزئیات بیشتر و کنتراست بهتر بهنمایش میگذارند. چندین اوقات تفاوت بین +HDR10 و Dolby Vision برای چشم کاربر قابل تشخیص نیست، مخصوصاً اگر نمایشگر محدودیت فنی داشته باشد.
مهمترین تفاوت +HDR10 و Dolby Vision بههزینهی آنها برمیگردد؛ جایی که شرکتها باید برای استاندارد دالبی ویژن حق امتیاز پرداخت کنند. نحوهی عملکرد این دو استاندارد بسیار شبیه یکدیگر هست.
توجه کنید که نوع پنل گوشی یا تلویزیون شما بسیار مهمتر از استانداردهای HDR آن هست. یک نمایشگر اولد که هیچ استاندارد HDR خاصی ندارد، تصاویر و رنگها را بهمراتب جذابتر و عمیقتر از یک پنل IPS LCD با استاندارد HDR10 بهنمایش میگذارد. اگر نمایشگر نتواند روشنایی، کنتراست یا پوشش رنگ گسترده را بهخوبی ارائه دهد، استاندارد HDR پیشرفته هم نامکان داردد معجزه کند.
از جهات دیگر، برای بهرهمندی از استانداردهای HDR حتماً به محتوا و ویدیوهای HDR نیاز دارید. یک ویدیوی SDR حتی روی نمایشگر +HDR10 هم بهصورت SDR نمایش داده خواهد گردید. بد نیست بدانید که چندین محتواها چندین لایه دارند (برای مثال Dolby Vision همراه با HDR10 پایه) تا دستگاههای بدون پشتیبانی دالبی ویژن بتوانند حداقل نسخهی پایه را پخش کنند. دستگاههایی که استاندارد پیشرفته را پشتیبانی نمیکنند، معمولاً نمایش را با نسخه استاندارد (مثلاً HDR10) ادامه میدهند.
امیدواریم که با خواندن این مطلب تفاوت استاندارد +HDR10 با Dolby Vision را فهمیده باشید. شما چه تفاوتهای مهم دیگری سراغ دارید که در مقاله گفته نشدهاند؟
سازندگان گوشیهای هوشمند و تلویزیون باید برای کسب استاندارد Dolby Vision پول پرداخت کنند، اما +HDR10 یک استاندارد رایگان هست. پنلهای دارای استاندارد +HDR10 امکان داردند حداکثر ۱ میلیارد رنگ نمایش بدهند، ولی این مقدار برای دالبی ویژن به ۶۸ میلیارد رنگ میرسد.
برای استفاده از استانداردهای HDR گوشیهای هوشمند به انجام هیچ کاری نیاز ندارید و فقط کافی هست یک ویدیوی HDR پخش کنید. ویدیوهای اچدیآر در پلتفرمهایی مانند یوتیوب به وفور یافت میشوند.
اکثر تلویزیونهای 4K یا حتی FHD امروزی حداقل با یکی از استانداردهای HDR رایج کنونی سازگاری دارند. سادهترین راه چک کردن اطلاعات روی جعبهی تلویزیون یا کاتالوگ آن هست.
فناوری HDR تاثیر بسیار زیادی روی محدودهی دینامیکی نمایشگر تلویزیون و گوشیها دارد و بهطور کلی باعث بهبود کنتراست، نمایش دقیقتر و عمیقتر رنگها و افزایش جزئیات تصاویر و فیلمها خواهد گردید.
دیدگاهها