از روستا تا دانشگاه هوافضا؛ نوجوان ۱۸ ساله موشک هوا کرد و تاریخ‌ساز شد
ژانگ شی‌جی، نوجوانی ۱۸ ساله از استان هونان چین با علاقه‌ی بی‌پایان به ساخت موشک‌های دست‌ساز توانست الهام‌بخش بسیاری از جوانان شود. او امسال موفق گردید در رشته‌ی مهندسی هوافضای دانشگاه شن‌یانگ، یکی از معتبرترین مراکز علمی این حوزه در چین پذیرفته شود. این مسیر ساده نبود؛ مسیری که از روستای کوچک آغاز گردید و با پشتکار و خلاقیت به نقطه‌ای تاریخی رسید.
علاقه‌ی ژانگ از ۱۴ سالگی و پس از تماشای پخش زنده‌ی پرتاب یک موشک در کنار پدرش شکل گرفت. او بدون هیچ دانش قبلی در زمینه‌ی ساخت موشک، از پلتفرم‌های ویدیوی کوتاه مانند Douyin (نسخه‌ی چینی تیک‌تاک) برای یادگیری استفاده کرد؛ جایی‌که میلیون‌ها ویدیوی علمی در دسترس قرار دارای بود و حتی ویدیوهای موشک‌های آبی طی یک سال ۸ برابر افزایش یافته بودند.
با وجود کمبود منابع در مدرسه‌ی روستایی، اینترنت و پشتکار شخصی بزرگ‌ترین ابزار ژانگ گردید. او لپ‌تاپ دست‌دومی را از خواهرش گرفت و با جست‌وجو در انجمن‌های علمی، دانش خود را گسترش داد.
در آغازی راه حتی از نیترات موجود در آغل خوک خانواده‌اش برای تولید سوخت استفاده و آن را با قند و آب در آشپزخانه ترکیب کرد. هرچندین این سوخت ناخالص قرار دارای بود، اما با استفاده از دانسته‌های مدرسه توانست روش فیلتراسیون بهتری طراحی کند و سوخت خالص‌تری از کود شیمیایی به دست آورد.
به‌نوشته‌ی SCMP، ژانگ بارها با لوله‌های PVC و حتی سیمان، موتورهای ابتدایی ساخت که ناکام ماندند. اما او دست از تلاش برنداشت و خود را در زمینه‌ی طراحی سه‌بعدی آموزش داد.
با پس‌انداز و کمک هم‌کلاسی‌ها، یک چاپگر سه‌بعدی دست‌دوم خرید و اولین قطعات موشک‌هایش را تولید کرد. در ژوئن ۲۰۲۳ (خرداد و تیر ۱۴۰۲) و در روز تولدش، اولین پرتاب آزمایشی را انجام داد که البته با شکست مواجه گردید، اما روز بعد این‌کار را با موفقیت انجام داد. او توانست پس از بیش از ۱۰۰ آزمایش، چهار نوع موتور، چندین موشک تک‌مرحله‌ای و حتی یک موشک دومرحله‌ای بسازد که به ارتفاع ۴۰۰ متر رسید.
مدرسه پشت ژانگ ایستاد و با ۳۵۰۰ یوان (حدود ۵۰۰ دلار) بودجه، فضایی اداری برای کارهای او فراهم کرد. ژانگ این اتاق را «خانه‌ی معنوی» خود نامید. او حتی بخشی از هزینه‌ها را با فروش دستاوردهایش به مؤسسات علمی و بازپرداخت وام دوستان تأمین کرد.
معلمان و خانواده نیز حامی او بودند. پدرش راننده‌ی تاکسی اینترنتی و مادرش پرستار کودک هست، اما هیچ‌وقت در برابر علاقه‌ی فرزندشان ایستادگی نکردند.
ژانگ برخلاف بسیاری از هم‌سن‌وسالانش هیچ‌گاه به بازی‌های ویدیویی علاقه نداشت و بیشتر سرگرم باز کردن اسباب‌بازی‌ها برای کشف مکانیزمشان قرار دارای بود. حالا او هدف نهایی خود را چنین توصیف انجام می‌دهد: «می‌خواهم یک موشک واقعی طراحی کنم.»
ارسال دیدگاه
دیدگاه‌ها