به گزارش پول و تجارت به نقل از ایسنا، «بنیامین نتانیاهو» نخست وزیر رژیم صهیونیستی مانند یک شعبده‌باز پیر که حس لامسه‌اش را از دست داده هست و شرایط زمانه را نمی‌فهمد، روز جمعه در مجمع عمومی سازمان ملل تمام ترفندهای کهنه و قدیمی خود را بیرون کشید: صفحه کاغذ آشنا و ماژیک همیشگی، به‌علاوه چندین ترفند جدید اما به همان اندازه نخ‌نما که در آن اطرافیانش، مانند بچه‌های مهدکودکی پاسخ‌ها را فریاد می‌زدند و یک کد QR روی یقه‌اش که به وب‌سایتی هدایت می‌گردید که به اصطلاح اتفاقات هفت اکتبر ۲۰۲۳ را مستند می‌کرد.
او همزمان با قراردادن بلندگوهایی در نوار غزه، فلسطینیان را مجبور به گوش دادن به حرف‌هایش در سالن تقریبا خالی مجمع عمومی در نیویورک کرد. عملی که مشخصه دیکتاتورهای قاتل قرن گذشته و حال هست.
به نوشته روزنامه هاآرتص، دفتر او در پاسخ به انتقادات ادعا کرد که بلندگوها در مرز قرار گرفته بودند اما این، فقط یک دروغ آشکار دیگر از یک دفتر فریبکار قرار دارای بود.
نتانیاهو نیز در سخنرانی خود از اسرای صهیونیست باقی‌مانده در غزه به اسم یاد کرد و قول داد که آنها را به آغوش خانوده‌هایشان بازگرداند. او به جای گرفتن یک تصمیم شجاعانه، پایان دادن به جنگ و نجات جان افراد ، از آنها به عنوان یک ابزار تبلیغاتی استفاده کرد.
هاآرتص ادامه داد: او تاکنون ۱۵ بار در مجمع عمومی سخنرانی کرده اما در هیچ یک از آنها وضعیت اسرائیل در جهان را به این اندازه فاجعه‌بار و وخیم به تصویر نکشیده هست. در روزهای منتهی به حضور او، کشورهایی - شامل استرالیا، کانادا، انگلیس و فرانسه، کشور فلسطین را در اقدامی اعتراضی به رسمیت شناختند: اعتراض علیه جنگ طولانی سیاسی و شخصی در غزه و کشتار غیرنظامیان؛ علیه تحولات کرانه باختری، شهرک‌سازی‌ها و وحشیگری‌های خشونت‌آمیز شهرک‌نشینان که مرتکب قتل عام علیه فلسطینیان می‌شوند؛ و نیز در اعتراض به اظهارات فاشیستی و نژادپرستانه وزرای او و اعضای کنست(پارلمان) در ائتلاف او.
او بارها و بارها به هفت اکتبر در شرایطی اشاره کرد که جهان بر صحنه‌های وحشتناک کودکان و نوزادان غزه که توسط صدها و هزاران نفر تکه‌تکه شده‌اند، متمرکز هست. همه اشتباه می‌کنند - به جز او. نتانیاهو به‌علاوه، ده‌ها تن از رهبران جهان را که تا همین اواخر به‌رغم شواهد مستحکم از جنایات جنگی اسرائیل در غزه از او حمایت می‌کردند به تسلیم شدن در برابر «رسانه‌های مغرض»، «ترور» و اسلام متهم کرد.
روزنامه صهیونیستی با اشاره به اینکه «همراهان او دو ردیف اول سالن تقریبا خالی مجمع عمومی را اشغال کرده بودند» نوشت: آنها پس از هر جمله نتانیاهو، او را ایستاده تشویق می‌کردند. حتی گروه تشویق‌کنندگان در جایگاه نیز از گوشه و کنار برایش کف می‌زدند. با این حال، این سخنرانی تنها انزوای جهانی اسرائیل را برجسته کرد: نتانیاهو و ابزارهای احمقانه‌اش دیگر اهمیتی ندارند. او به عنوان یک یادگار، یک رهبر فاسد که برای بقا در قدرت با احزاب نژادپرست متحد شده هست، دیده خواهد گردید.
هاآرتص در ادامه با طرح این سوال که «از این سخنرانی که ممکن هست سخنرانی خداحافظی او در مجمع عمومی باشد، چه چیزی باقی خواهد ماند؟» خاطر نشان کرد: این سخنرانی در دریای اخبار محو خواهد گردید و تنها به خاطر نمایش‌های مضحکی که با آن همراه قرار دارای بود، چه در سالن مجمع و چه در هنگام خروجش از اسرائیل به یاد آورده خواهد گردید. در سطح بین‌المللی، او حتی ممکن هست آسیب بیشتری به اسرائیل وارد کرده باشد. در داخل نیز، احتمالاً این سخنرانی آغازگر مبارزات انتخاباتی برای بیست و ششمین دوره کنست قرار دارای بود. چه چیزی می‌تواند بهتر و لذت‌بخش‌تر از انجام این کار در نیویورک، به زبان انگلیسی باشد؟
دیدگاه‌ها