به گزارش پول و تجارت به نقل از پایگاه اطلاع رسانی ریاست جمهوری، مسعود پزشکیان در آخرین روز سفر به نیویورک و در حاشیه هشتادمین نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد، در بیان کرد‌وگویی با شبکه تلویزیونی NBC آمریکا، به تشریح مهم‌ترین مواضع جمهوری اسلامی ایران پرداخت.
او در این بیان کرد و گو تصریح کرد: اگر قرار باشد ما را متهم کنند که اجازه نمی‌دهیم به مراکز هسته‌ای ما راه پیدا کنند، چطور انتظار دارند بعد از اسنپ‌بک بتوانند بیایند؟ این کاملاً نادرست هست. ما اجازه دادیم و خواستیم این کار انجام شود و آن هم در چارچوب قوانین بین‌المللی و معاهده ان‌پی‌تی که عضو آن هستیم. اما آنها نخواستند طبق این مقررات عمل کنند.
وی نیز تشریح کرد: ما توافقی با آژانس داشتیم و قرار گردید طبق همان توافق عمل کنیم. در چارچوب‌هایی که قرار قرار دارای بود تروئیکای اروپا با هم بیان کرد‌وگو کنند، ما هم ارتباط خود را با آژانس اصلاح کنیم. آژانس بتواند بیاید بازدید کند و هم‌زمان درباره مسایل موجود با آمریکا بیان کرد‌وگو داشته باشیم. نیز قرار قرار دارای بود به مواد غنی‌شده دسترسی پیدا کنند. در همه این موارد ما آماده بودیم که در چارچوب توافق عمل کنیم. این آمریکا هست که نمی‌خواهد و علاقه‌ای ندارد مسیر با صلح و آرامش پیش برود؛ همان‌طور که پیش از این هم برجام را پاره کرد.
متن کامل این بیان کرد‌وگو به شرح زیر هست:
مجری: آقای رئیس جمهور، ممنون از وقتی که در اختیار ما گذاشتید. باید بپرسم آیا برایتان عجیب نیست که در ایالات متحده حضور دارید، در حالی که کشور ما کشور شما را بمباران کرده هست؟ این تجربه برای شما چگونه هست؟
رئیس‌جمهور: بسم الله الرحمن الرحیم. قبل از هر چیز ما به مجمع عمومی سازمان ملل آمدیم. مبنای سازمان ملل بر این هست که ملت‌ها بتوانند با هم حرف بزنند، در چارچوب قوانین در کنار هم باشند، تجاوز نباشد، جنگ نباشد، جنایت نباشد و مشکلات حل شود. ما با همین نگاه آمدیم، اما متأسفانه آن اهداف را در اینجا نمی‌بینیم. با این حال آمدن بهتر از نیامدن هست.
به خبر روز و موضوع احتمالی اجرای اسنپ‌بک بپردازیم. چرا اجازه نمی‌دهید بازرسان سازمان ملل از همه تأسیسات هسته‌ای بمباران‌شده بازدید کنند؟
این خبری هست که به شما می‌گویند. ما توافقی با آژانس داشتیم و قرار گردید طبق همان توافق عمل کنیم. در چارچوب‌هایی که قرار قرار دارای بود تروئیکای اروپا با هم بیان کرد‌وگو کنند، ما هم ارتباط خود را با آژانس اصلاح کنیم. آژانس بتواند بیاید بازدید کند و هم‌زمان درباره مسایل موجود با آمریکا بیان کرد‌وگو داشته باشیم. نیز قرار قرار دارای بود به مواد غنی‌شده دسترسی پیدا کنند. در همه این موارد ما آماده بودیم که در چارچوب توافق عمل کنیم. این آمریکا هست که نمی‌خواهد و علاقه‌ای ندارد مسیر با صلح و آرامش پیش برود؛ همان‌طور که پیش از این هم برجام را پاره کرد.
برای روشن شدن موضوع، کشور شما اجازه خواهد داد که همه بازرسان سازمان ملل از تمام تأسیسات هسته‌ای بمباران‌شده بازدید کنند؟ فقط می‌خواهم این مسئله شفاف باشد.
این موارد در بیان کرد‌وگوها مطرح و قرار شده قرار دارای بود، اجرای اسنپ‌بک را متوقف کنند، تا بتوانند برای بازدید بیایند. مشکل این هست که آن بیان کرد‌وگو را قبول نکردند و می‌خواهند روند را به سمت اسنپ‌بک ادامه دهند.
اگر اوضاع طبق خواسته شما پیش نرود و تحریم‌های اسنپ‌بک بازگردد، آیا بازرسان سازمان ملل را از ایران اخراج خواهید کرد؟
اگر قرار باشد ما را متهم کنند که اجازه نمی‌دهیم به مراکز هسته‌ای ما راه پیدا کنند، چطور انتظار دارند بعد از اسنپ‌بک بتوانند بیایند؟ این کاملاً نادرست هست. ما اجازه دادیم و خواستیم این کار انجام شود و آن هم در چارچوب قوانین بین‌المللی و معاهده ان‌پی‌تی که عضو آن هستیم. اما آنها نخواستند طبق این مقررات عمل کنند.
متأسفانه در روندی که در منطقه ما جریان دارد، رژیم صهیونیستی شش یا هفت کشور را بمباران کرده و در حالی که عامل اصلی ناآرامی در منطقه هست، به او جایزه هم می‌دهند. در طرف مقابل، ما را که هیچ اقدامی نکردیم و مورد تهاجم هم قرار گرفتیم، می‌خواهند دوباره تحریم کنند. این هم نمونه‌ای از قوانینی هست که فقط امکان دارد آن را قانون زور نامید و چیز دیگری نمی‌توان بیان کرد.
آقای رئیس‌جمهور، نمی‌دانم آیا گزارش امروز را دیده‌اید یا نه، اما گزارشی تازه در واشنگتن پست منتشر شده که یک تصویر ماهواره‌ای را نشان می‌دهد. این گزارش ادعا انجام می‌دهد ایران در حال ساخت یک تأسیسات هسته‌ای مخفی دیگر در کوهستان هست. پاسخ شما به این ادعا چیست؟
اگر راست می‌گویند، ما که با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی توافق کرده‌ایم، می‌توانند بیایند و ببینند. اینکه آنها با ماهواره بخواهند چیزی را بگویند و بعد ادعا کنند که مشاهده کرده‌اند، کار سختی نیست. ما آماده همکاری با آژانس بودیم و هستیم. به‌جای اینکه عکس‌هایی نشان دهند و سپس با توهماتی چارچوب‌هایی تعریف کنند، آژانس بیاید به صورت میدانی ببیند؛ ما که می‌خواهیم با آژانس در چارچوب قوانین همکاری کنیم، به چه دلیلی می‌خواهند با توهماتی که می‌سازند و ذهنیت‌هایی که قابل‌قبول نیست، به دنیا القا کنند که ما به‌سمت ساخت سلاح هسته‌ای می‌رویم؟
ما علناً اعلام کرده‌ایم که به هیچ وجه دنبال ساخت سلاح هسته‌ای نیستیم. معلوم نیست به اینها در این دنیا باید با چه زبانی بیان کرد که ما نمی‌خواهیم این کار را انجام دهیم؟ در توهماتی که در ذهن‌شان دارند، می‌خواهند به دنیا بگویند که ما به سمت سلاح هسته‌ای می‌رویم؛ این کاملاً غلط هست. ما آماده هرگونه راستی‌آزمایی در این رابطه هستیم.
شما به سلاح‌های هسته‌ای اشاره کردید. آن حدود ۹۰۰ پوند اورانیوم غنی‌شده که به‌طور عمومی اعلام شده، اکنون دقیقاً کجا قرار دارد؟
این کار سختی نیست. همان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی بیاید، ارزیابی و روند را بررسی کند. مراکزی که تحت نظارت آژانس بودند، آنها حق نداشتند وارد شوند و خلاف قانون عمل کردند و متأسفانه سازمان‌های بین‌المللی هم اقدامی نکردند. اما اکنون بازدید، ارزیابی و راستی‌آزمایی کار سختی نیست؛ ما که آماده‌ایم برای این کارها، چه لزومی دارد اسنپ‌بک را فعال کنند؟
آن بازرسان پیش از جنگ ۱۲ روزه به‌طور علنی اعلام کردند که دسترسی‌های مشخصی از آنها سلب شده هست. آیا این همان چیزی نیست که در ایران اتفاق افتاد؟
در روند قضیه، مجلس قوانینی را مشخص کرده قرار دارای بود که بر اساس آنها اساساً اجازه نداشتند وارد شوند. اما ما در شورای امنیت و در مجمع این اجازه را دادیم که بیایند و ببینند. با ترامپ و تروئیکای اروپایی نیز تفاهماتی انجام گردید تا بتوانند بازدید کنند و بیان کرد‌وگوها ادامه یابد. درباره آن ۴۰۰ کیلو اورانیوم غنی‌شده هم قرار قرار دارای بود در فرصتی که داده خواهد گردید، مشکل حل و سرانجام تعیین شود که آیا اسنپ‌بک ادامه پیدا کند یا مسئله حل شود. ما آماده بودیم که با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی این کار را انجام دهیم.
برای بینندگان آمریکایی‌مان در خانه، چگونه توضیح می‌دهید که گزارش‌ها می‌گویند اورانیوم غنی‌شده شما به ۶۰ درصد رسیده، در حالی که برای مصارف غیرنظامی مانند تولید برق به ۳.۵ درصد نیاز هست؟ چگونه به این ادعا پاسخ می‌دهید که این میزان غنی‌سازی، بسیار نزدیک‌تر هست و می‌تواند به ساخت بمب اتمی منجر شود؟
آنچه مشخص هست این هست که روند توافق شکل گرفته قرار دارای بود، اما رئیس‌جمهور ترامپ آن را پاره کرد. ما در بیان کرد‌وگوها توافق کرده بودیم که هر طرف وظایفی داشته باشد. ما وظایف خود را انجام دادیم، اما وقتی آمریکا از برجام خارج گردید، کشورهای اروپایی هم عملاً خارج شدند. البته می‌گفتند ما خارج نشدیم، ولی تمام شرکت‌های اروپایی که قرار قرار دارای بود در ایران کار کنند، فعالیت خود را رها کردند و رفتند و ارتباطات مالی ما هم قطع گردید. بنابراین اروپایی‌ها هم به آنچه توافق کرده بودند عمل نکردند. طبیعی قرار دارای بود که در ایران هم از آن چارچوب عبور شود، اما این به معنای ساخت بمب نبود.
ما بارها به‌روشنی اعلام کرده‌ایم که چنین چیزی اصلاً مطرح نیست. رهبر انقلاب، هم به‌عنوان نفر اول کشور و هم به‌عنوان رهبر مذهبی و فکری جامعه، رفتن به سمت سلاح هسته‌ای را حرام اعلام کرده‌اند. وقتی این مسئله حرام اعلام شود، هیچ‌کس در جمهوری اسلامی حق ندارد به سمت ساخت سلاح هسته‌ای برود. این یک باور اعتقادی و امری علنی هست و قابل تغییر نیست. بنابراین ما آماده‌ایم که در ادامه، هرگونه همکاری لازم را با آژانس داشته باشیم.
رئیس‌جمهور ترامپ بیان می‌کند چرا به دنبال انرژی هسته‌ای هستید در حالی که این همه نفت در اختیار دارید. پاسخ شما به این حرف چیست؟
ببینید، مسایل هسته‌ای صرفاً مربوط به ساخت بمب نیست. امروز در حوزه پزشکی بسیاری از اقدامات تشخیصی و درمانی برای سرطان و دیگر بیماری‌ها نیازمند فناوری‌ها و منابع هسته‌ای هست. در صنعت به این فناوری‌ها نیاز داریم و در کشاورزی نیز کاربرد دارند. به چه دلیلی نمی‌شود این فناوری و دانش را در چارچوب قوانین بین‌المللی و معاهده ان‌پی‌تی داشته باشیم؟ آیا به‌خاطر اینکه آنها گمان می‌کنند ما قصد ساخت بمب داریم باید از دسترسی به این فناوری محروم شویم؟
ما آماده‌ایم فعالیت‌هایمان را تحت نظارت آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و در چارچوب ان‌پی‌تی ادامه دهیم. آنها می‌توانند بیایند و بازدید کنند؛ پس چرا نمی‌شود این کار انجام شود؟
احتمالاً می‌دانید گزارشی که همین الان به شما نشان دادم درباره تأسیسات هسته‌ای مخفی جدید منتشر شده هست. آیا نگرانید که این موضوع باعث شود جنگ‌های بیشتری به ایران کشیده شود؟
ببینید، ما به دنبال جنگ نیستیم، اما از جنگ هم نمی‌ترسیم. رئیس‌جمهور ترامپ گفته که آمده‌اند صلح برقرار کنند، اما واقعیت این هست که با روند فعلی کل منطقه را به آتش خواهند کشید. آیا امکان دارد با چندین فروند هواپیما یک کشور را تسلیم کرد؟ رفتاری که آنها انجام دادند باعث شده وحدت و انسجام داخل کشور و حتی میان کشورهای اسلامی افزایش یابد. آیاپذیرفتنی هست رژیمی به نام اسرائیل مردم را بکشد، مرزها را ببندد، اجازه ندهد انسان‌ها حتی دارو، غذا و مایحتاج‌شان را دریافت کنند! عده‌ای از گرسنگی بمیرند و سپس همان رژیم مدعی حقوق بشر و انسانیت شود و بعد بگوید «ما می‌خواهیم بجنگیم»؟ برای چه؟ برای اینکه حق و حقوق کشوری را که می‌خواهد در چارچوب قوانین بین‌المللی عمل کند، از آن بگیرند؟ در جهان فعلی و در چارچوب آن قوانین، چرا ما نمی‌شود از حقوق مشروع خود بهره‌مند شویم؟
متشکرم بابت پاسخ شما، آقای رئیس‌جمهور. سوال را به فرمتی متفاوت می‌پرسم: آیا ایران برای جنگ‌های بیشتر آماده خواهد گردید؟
ما آغازگر هیچ جنگی نبوده‌ایم و آغازگر هیچ جنگی نخواهیم گردید، اما هر کسی به ما حمله کند، تلاش خواهیم کرد که بتوانیم پاسخ کوبنده‌ای بدهیم. قطعاً این توان دفاعی را روزبه‌روز تقویت خواهیم کرد تا هیچ‌کس به این راحتی نتواند به ما تجاوز کند. چرا در غزه این انسان‌ها هر روز بمباران می‌شوند و سازمان‌های بین‌المللی که ادعای قدرت دارند، عملاً کاری نمی‌توانند بکنند؟ چرا هیچ اقدامی برای جلوگیری از کشته شدن حدود ۶۵ هزار انسان بی‌گناه در غزه انجام نشده هست؟ تعداد زیادی کودک و زن از گرسنگی می‌میرند؛ با کدام چارچوب انسانی و حقوق بشری اجازه داده خواهد گردید عده‌ای که قدرت دارند هر روز در هر جایی که بخواهند بمباران کنند و کسی مانع‌شان نشود؟
در مقابل، ما که می‌خواهیم طبق قوانین بین‌المللی عمل کنیم، چرا باید محدود و محکوم شویم و مورد حمله قرار بگیریم؟ آیا این غیر از قانون جنگل هست؟
برگردیم به جنگ ۱۲ روزه. به‌عنوان رهبر یک کشور و به‌عنوان رئیس‌جمهور، دیدن بمباران شدن کشورتان و کشته شدن دانشمند برجسته‌تان چه احساسی برای شما دارای بود؟
طبیعی هست، اگر فرمانده‌هایتان را همین‌گونه بزنند و دنیا تماشا کند و تازه کشورهایی که مدعی حقوق بشر هستند از چنین جنایتکاری دفاع کنند، چه حالی به انسان دست می‌دهد؟ آیا تنفری نسبت به آنچه ادعا می‌کنند، بشریت، قوانین و حقوق بشر، پدید نمی‌آید؟ فرماندهان ما را در یک شب در خانه‌شان شهید کردند. دانشمندان ما را ترور کردند. دانشمندان چه گناهی کرده بودند؟ به این بهانه که ممکن هست روزی بمب بسازند، آیا دلیل خواهد گردید که کسی را بکشند؟
چه قانونی در نظام قضایی جهانی اجازه می‌دهد انسانی را تنها به این دلیل که ممکن هست در آینده مرتکب اقدامی شود بمباران کنند و هیچ‌کس در جهان در برابر آن جنایت موضع نگیرد؟ این فاجعه هست، نه تنها برای کشور ما، بلکه برای منطقه و شاید اکنون برای جهان. رفتارهای رژیم صهیونیستی موجب انباشت عمیق نفرت در دل‌ها شده هست.
فکر می‌کنم منظور این هست که شما شخصاً ناراحت شدید، چون هیچ‌یک از متحدانتان از شما دفاع نکردند، حتی روسیه. درست هست؟
ما در زندگی و بر اساس اعتقادات‌مان به خدا اتکا کرده‌ایم و با پشتوانه‌ایمان و باور مردم خودمان ایستاده‌ایم، نه با تکیه بر اعتقاد یا پشتیبانی دیگران. با همه دنیا مایل به داشتن ارتباط سالم هستیم، اما این‌طور نیست که اگر کسی به ما کمک نکند، تسلیم شویم. ما با مردمان خود و با وحدت و انسجامی که وجود دارد و با رفتاری که رژیم صهیونیستی و آمریکا داشتند و موجب تقویت انسجام داخلی گردید، در برابر هرگونه تجاوز مقاومت می‌کنیم.
این موضوع تنها به سلاح مربوط نمی‌شود. اگر مردم نسبت به کشور و حاکمیت باور و اعتقاد داشته باشند و ما نیز با مردم خود بر پایه عدالت و انصاف رفتار کنیم، سرانجام با مردمی متحد و یک‌دل، مهاجمان قادر نخواهند قرار دارای بود جنگ را به پیش ببرند.
می‌دانم که در چندین از بمباران‌ها حضور داشتید. آیا می‌توانید برای بینندگان آمریکایی ما دقیقاً توضیح دهید که در جریان آن بمباران‌ها چه اتفاقی برای شما افتاد؟
این هم یکی از همان قوانینی هست که حق نقض آن را ندارند و دنیا هم تنها نظاره‌گر هست و هیچ واکنشی نشان نمی‌دهد و حتی چندین اوقات آن را توجیه انجام می‌دهد. اما ما اگر مانند دیگران شهید شویم، از شهادت و مرگ هراسی نداریم. زندگی خود را کرده‌ایم و برای سربلندی و عزت کشورمان تلاش می‌کنیم.
ما می‌خواهیم در این کره خاکی همچون دیگر انسان‌ها در صلح و آرامش زندگی کنیم، ولی رژیم صهیونیستی منطقه را به هم ریخته هست. گرفتار توهم شده و تصور انجام می‌دهد همه دشمن او هستند، در حالی که خود دشمن همه هست. او مردم را از خانه‌هایشان بیرون انجام می‌دهد، آوارگان را بمباران انجام می‌دهد، راه آب و نان را بر زنان و کودکان می‌بندد و اجازه نمی‌دهد بیمارستان‌ها کار خود را انجام دهند و متأسفانه دنیا تنها نظاره‌گر این رفتارهاست.
شما اشاره کردید که پزشک هستید، پس اجازه بدهید از این زاویه بپرسم: دقیقاً کجا مجروح شدید؟ گزارش‌هایی وجود دارد که می‌گویند پای شما آسیب دیده هست. آیا زخمی یا اثری از جراحت دارید که بتوانید به ما نشان بدهید؟
چیز خاصی نبود. خون‌ریزی در زانویمان ایجاد گردید که بعد از مدتی خوب گردید. البته بیش از پانزده بمب شلیک گردید، با این تصور که نابود کنند. اگر راست می‌گویند، و اگر واقعاً هدفشان مراکز هسته‌ای ماست، مردم بی‌گناه ما را چرا می‌زنند؟ اگر آمریکا واقعاً بیان می‌کند قصدش جلوگیری از ساخت سلاح هسته‌ای هست، پس چرا این مراکز را زدند و راه تجارت و زندگی را بر مردم می‌بندند؟ آمریکا در حقیقت از رژیم صهیونیستی در منطقه حمایت انجام می‌دهد و همان مسیر او را دنبال انجام می‌دهد و می‌خواهد مردم را در شرایط بی‌دارویی و بی‌غذایی نگه دارد، ولی ما راه پیدا می‌کنیم و مشکل خودمان را حل خواهیم کرد. دنیا فقط آمریکا نیست و همه کشورها دوستان آمریکا نیستند.
به‌وضوح یک نقص اطلاعاتی رخ داده هست. آیا شما باور دارید که بازرسان سازمان ملل، همان‌طور که چندین در ایران ادعا کرده‌اند، عوامل اسرائیل هستند؟
ببینید، یک واقعیت این هست که ما از نظر اطلاعاتی ضعف‌هایی داشته‌ایم. اینکه دقیقاً توسط چه کسانی این اتفاق افتاده، قطعی نیست و مورد اتهام قرار دارد. چندین می‌گویند احتمالاً همان افراد این کارها را انجام داده‌اند. بخشی از مسئله به تکنولوژی برمی‌گردد که می‌تواند اطلاعات و آدرس‌ها را در اختیار آنها قرار دهد و بخشی هم به بازدیدها، بیان کرد‌وگوها و دیدارها مربوط بوده که باعث شناسایی شده هست.
همین مسایل باعث گردید در کشور ما نسبت به کسانی که می‌خواهند با ما بیان کرد‌وگو کنند دیوار بی‌اعتمادی شکل بگیرد. چون اگر ما عضو ان‌پی‌تی هستیم و اگر عضو آژانس هستیم، آنها باید طبق همین قوانین اجازه نمی‌دادند به مراکز هسته‌ای که تحت نظارت آژانس قرار دارای بود، حمله شود. هیچ کس حق ندارد تاسیسات تحت نظارت آژانس بین‌المللی را بمباران کند، اما آنها این کارها را انجام دادند و حتی این کار محکوم هم نشد.
عدم اطمینان در مورد بازرسان؛ فقط می‌خواهم در این مورد شفاف باشیم.
عدم اطمینان موضوع دیگری هست، هرچند ما در همین چارچوب‌ها زندگی می‌کنیم، اما چرا اینجا هستیم؟ ما آمده‌ایم تا بتوانیم با کسانی که امکان رسیدن به یک نگاه و زبان مشترک وجود دارد، بیان کرد‌وگو کنیم، به هم کمک کنیم و طبق شعاری که امسال در سازمان ملل مطرح گردید، همبستگی واقعی ایجاد کنیم، نه شکاف و جدایی.
متأسفانه به نام همبستگی کشورها را تکه‌تکه می‌کنند، به انسانیت توهین می‌کنند، بمباران می‌کنند و زیرساخت‌ها را نابود می‌سازند و سرانجام می‌گویند ما در حال ایجاد صلح هستیم.
چندین گفته‌اند پس از بمباران‌ها تا ۲۱ هزار نفر در ایران بازداشت شده‌اند. پاسخ شما به این ادعا چیست؟
من الان عدد دقیقی در دست ندارم، چون قوه قضاییه در حال پیگیری هست، اما آنچه که مشخص هست و اسم او را «شکست اطلاعاتی» می‌گذارید، چندین افراد، چه در داخل و چه با پول یا مطامع دیگر، ممکن هست فریب خورده باشند یا فریب داده باشند. بالاخره عده‌ای هم از داخل این کارها را انجام داده‌اند. در آن جاهایی که سیستم اطلاعاتی ما دسترسی داشته و توانسته شناسایی کند، جلوی آن را گرفته هست. اما آیا اینکه ۲۰ یا ۲۵ هزار نفر باشد، بعید می‌دانم چنین عددی وجود داشته باشد.
شما درباره سفرتان به اینجا و دلایل حضورتان صحبت کردید. اروپایی‌ها از شما خواسته‌اند با آمریکایی‌ها مذاکره کنید. آیا توانسته‌اید مذاکره‌ای داشته باشید؟ آیا توانسته‌اید با آمریکایی‌ها بیان کرد‌وگو کنید؟
قرار قرار دارای بود وزیر خارجه ما با آمریکایی‌ها بنشیند، اما قبل از آن، آنها شرط گذاشته بودند که ابتدا باید شرایط‌شان را بپذیریم و بعد بیان کرد‌وگو کنیم. وقتی قرار باشد از قبل آنچه را که آنها می‌گویند بپذیریم، دیگر بیان کرد‌وگو معنا ندارد و به همین دلیل بیان کرد‌وگویی شکل نگرفت.
در همین آمریکا که ادعای دموکراسی و آزادی دارند، اولاً بخش زیادی از اعضای هیئت ما را اجازه ندادند بیایند، دوماً جایی را که می‌خواستیم برای اقامت نزدیک به محل برگزاری مجمع عمومی در نظر بگیریم، نپذیرفتند و ما را مجبور کردند در محل دیگری اسکان پیدا کنیم. حتی اجازه ندادند اعضای هیئت ایرانی بتوانند از محدوده‌ای دورتر رفت‌وآمد کنند و با بقیه هیئت‌ها دیدار داشته باشند.
این همان شیوه رفتاری هست که با ما دارند. در عین حال، در فضای مجازی و رسانه‌های صوتی و تصویری خودشان می‌گویند ایران دنبال ناآرامی هست، در حالی که ما آماده بیان کرد‌وگو هستیم و خیلی راحت می‌خواهیم حرف‌هایمان را بزنیم، اما طبیعی هست که زیر بار زور نمی‌رویم و نمی‌خواهیم خلاف آنچه را حق و حقوق انسان‌ها در چارچوب قوانین بین‌المللی هست، بپذیریم؛ متأسفانه آنها نمی‌خواهند این مسیر طی شود.
برای روشن شدن موضوع، در جریان این مجمع عمومی سازمان ملل هیچ‌گونه ارتباطی میان دو کشور برقرار نشده هست؟
به‌صورت تلفنی وزیر خارجه ما با آقای ویتکاف ارتباطاتی دارای بود و من خودم جلسه‌ای با رئیس جمهور فرانسه داشتم.
هیچ، هیچ ارتباط معناداری برقرار نشده هست؟
ما با فرانسه و کشورهای اروپایی به جمع‌بندی رسیدیم و قرار قرار دارای بود آنها با گروه آمریکایی بنشینند و نحوه تعامل را هماهنگ کنند. بار اول توافق رد گردید؛ سپس وزرای خارجه دوباره جلسه گذاشتند و با اروپا به توافقی رسیدند، اما دوباره آمریکایی‌ها آن را رد کردند. در حقیقت این آمریکاست که اجازه نمی‌دهد یک توافق میان ما و اروپا در نظام بین‌الملل شکل بگیرد.
بر اساس همان ادعاهایی که مطرح می‌کنند که ما می‌خواهیم مرکز مجزایی ایجاد کنیم یا کار دیگری انجام دهیم و حتی بمب بسازیم، اگر واقعاً می‌خواستیم بمب بسازیم هیچ‌گاه اعلام نمی‌کردیم، بیایید ذخایر ما را ببینید و آنها را تحویل بگیرید. در هر صورت همه این مسایل را باید نشست و یکجا حل و فصل کرد.
آقای رئیس‌جمهور، شما به تأسیسات مخفی اشاره کردید. اگر چنین تأسیساتی ندارید، پس اینها چیست؟ شما چه نامی بر آن می‌گذارید؟
این کار سختی نیست. ما که با آنها نشستیم و گفتیم بیایید بازدید کنید و عکس‌ها را هم نشان می‌دهیم، پس چرا می‌خواهند اسنپ‌بک را فعال کنند؟ ما گفته‌ایم بیایید بازدید کنید؛ آن عکس‌ها را هم نشان می‌دهیم. بازدید و ارزیابی کار سختی نیست. زمانی می‌توانید این ادعا را کنید که ما بگوییم، «نه، شما حق ندارید ببینید»؟ وقتی ما می‌گوییم بنشینیم و بیان کرد‌وگو کنیم، اول اسنپ‌بک را کنار بگذارید و سه یا چهار ماه فرصت بدهید تا اگر نتوانستیم به زبان مشترکی برسیم، دوباره آن را فعال کنید. این کار سخت هست؟ اما آنها با توهمات و با چارچوب‌هایی که می‌سازند، می‌خواهند القا کنند که «نه، اینها می‌خواهند بمب بسازند» و از این دست ادعاها.
آیا همین‌طور که الان نشسته‌ایم، حاضر هستید روبه‌روی رئیس‌جمهور ترامپ بنشینید و با او مذاکره و بیان کرد‌وگو کنید؟
مشکل بیان کرد‌وگو نیست. رئیس‌جمهور ترامپ بیان می‌کند ایران نمی‌شود به سلاح هسته‌ای دست پیدا کند. ما آماده‌ایم راستی‌آزمایی شویم و اطمینان ایجاد شود که به آن دست پیدا نخواهیم کرد. اول باید دیوار بی‌اعتمادی را شکست، بعد می‌توانیم بگوییم که آیا واقعاً صادقانه با ما بیان کرد‌وگو می‌کنند یا نه. اینکه همه مشکلات را یکجا حل کنیم از نظر مدیریتی شدنی نیست. هر مدیر در یک سال می‌تواند یک یا دو فرآیند را به دست بگیرد و حل کند. ما و آمریکا مسایل متعددی داریم؛ بهتر هست یکی‌یکی بنشینیم و حل‌شان کنیم. ابتدا یکی را حل کنیم و وقتی دیدیم که به‌صورت صادقانه حل خواهد گردید، سراغ مورد بعدی برویم. ما در برجام به یک تفاهم رسیده بودیم و بر اساس آن اجرا می‌کردیم، اما آمریکا وسط کار آمد و آن را پاره کرد. حالا چگونه مطمئن باشیم که اگر دوباره بنشینیم و صحبت کنیم، باز هم کاری انجام ندهند؟
اما می‌خواهم شفاف بپرسم، آیا شما با رئیس‌جمهور ترامپ دیدار خواهید کرد؟
تا زمانی که آن توقعی که رئیس جمهور ترامپ اعلام کرده در عمل اجرا نشود، هیچ تغییری رخ نخواهد داد. او باید دستور واضحی صادر کند تا آنچه می‌خواهد، اجرایی شود. وقتی آن دستور اجرا گردید و دیدیم واقعاً اجرا خواهد گردید، آن‌وقت می‌توانیم با هر طرفی بنشینیم و بیان کرد‌وگو کنیم.
توضیح دهید اگر قرار باشد تنها یک دستور بدهید و بگویید «من آن را می‌خواهم»، آن دستور چه خواهد قرار دارای بود؟
همان دستوری که می‌گویند ایران نمی‌شود سلاح هسته‌ای داشته باشد، اگر اجرایی شود، ما هم آماده‌ایم تحریم‌ها برداشته شود و بیان کرد‌وگو شکل بگیرد. ما در ایران آماده‌ایم آمریکا بیاید سرمایه‌گذاری کند و تحریم‌ها را بردارد، آن‌وقت می‌توانیم با هم بیان کرد‌وگو کنیم.
پس آیا علناً اعلام می‌کنید که از هر گونه غنی‌سازی بیشتر اورانیوم و هر نوع پیشروی به‌سمت ساخت سلاح هسته‌ای دست می‌کشید تا بتوانید با ایالات متحده بیان کرد‌وگو کنید؟
اصلاً قطعاً این کار را انجام می‌دهیم. ما قصد نداریم به سمت سلاح هسته‌ای حرکت کنیم و وقتی این را می‌گوییم، یعنی آماده‌ایم مطابق تمام چارچوب‌های بین‌المللی همکاری کنیم تا راستی‌آزمایی انجام شود.
آیا پیامی برای بنیامین نتانیاهو دارید؟
نتانیاهو پیام نمی‌خواهد. در برابر دیدگان جهانی، دستگاه قضایی بین‌المللی در لاهه چندین از اقدامات نتانیاهو را محکوم کرده هست. آیاپذیرفتنی هست که عده‌ای از انسان‌ها، شامل کودکان بی‌گناه، به‌خاطر این اقدامات از گرسنگی بمیرند و اجازه ندهند کمک‌های بشردوستانه به آن منطقه برسد؟ بیماران چه گناهی کرده‌اند که اجازه نمی‌دهند پزشکان به آن‌جا بروند و آنها را درمان کنند؟ چه نوع انسانیتی در جهان به وجود آمده که در برابر این همه کشور، زن و مرد، پیر و جوان را می‌کشند یا عمداً از گرسنگی می‌میرانند و مردم را مجبور می‌کنند خانه‌هایشان را رها کنند و سپس خانه‌ها را نابود می‌کنند؟ با چنین رفتارهایی چگونه امکان دارد بیان کرد‌وگو کرد؟
وضعیت کنونی رابطه ایران با حماس را چگونه توصیف می‌کنید؟
حماس به‌عنوان نماینده یک مجموعه، باید اشاره کرد که مردم غزه تحت ستم قرار گرفته‌اند. حماس در میان همان مردم انتخاب شده قرار دارای بود تا مسایل اداری و اجتماعی آن منطقه را مدیریت کند، هرچند بسیاری از آنها خودِ مردمند که اکنون تحت فشار، آواره و محروم شده‌اند. رژیم صهیونیستی وارد درگیری با حماس گردید و اعضای آن را هدف قرار داد؛ در این میان چرا مردم بی‌گناه، زن و بچه‌ها، کشته می‌شوند؟ اگر قرار هست جنگی درگیرد، باید با کسانی که مقابل یکدیگر می‌ایستند جنگید، نه اینکه همه را به خاطر دشمنی با یک گروه بکشند. ما به‌عنوان پزشک همواره دنبال علت بیماری هستیم نه معلول. حماس، حزب‌الله و جریان‌های مشابه که اکنون می‌بینید، اغلب معلول‌اند؛ علت اصلی تجاوز و جنایاتی هست که انجام خواهد گردید. وقتی خانه‌های مردم را خراب می‌کنند، زندگی مردم را نابود و آنان را تحقیر می‌کنند و اجازه توسعه نمی‌دهند، طبیعی هست که هر انسانی در چنین شرایطی واکنش نشان دهد.
ما به‌عنوان پزشک وقتی بیمار را معاینه می‌کنیم، هرگز علامت‌ها را به‌عنوان خود بیماری تلقی نمی‌کنیم؛ از نشانه‌ها به ریشه بیماری پی می‌بریم و می‌کوشیم علت ظهور آن علامت‌ها را دریابیم. آنچه این گروه‌ها را در منطقه شکل داده و باعث درگیری با رژیم صهیونیستی یا هر گروه دیگر شده هست، صرفاً برچسب «تروریست» نیست؛ علت اصلی این هست که در منطقه عده‌ای تحت ستم قرار گرفته‌اند، از خانه‌های خود بیرون رانده شده‌اند، کشته شده‌اند و از داشتن حقوق اولیه انسانی محروم شده‌اند. طبیعی هست که انسان‌ها در برابر چنین رفتارهای غیرانسانی واکنش نشان دهند. ممکن هست بنابراین چنین واکنش‌هایی گروه‌هایی شکل بگیرند، اما اگر عدالت و انصاف در جامعه اجرا شود، به‌تدریج این گروه‌ها رنگ می‌بازند و در چارچوب دولت‌ها و ساختارهای اداری قرار می‌گیرند.
آنچه امروز در منطقه رخ می‌دهد، ناشی از رفتارهای غیرانسانی و نقض حقوق بشر هست که رژیم صهیونیستی نه‌تنها در غزه و لبنان، بلکه در جاهای دیگری هم اعمال انجام می‌دهد.
آیا ایران همچنان از نظر مالی از حماس حمایت انجام می‌دهد؟
ما مانند همه کشورهای دنیا آماده ارائه کمک‌های بشردوستانه در منطقه هستیم؛ برای زندگی مردم، برای تغذیه و معیشت، و برای درمان‌شان. اگر کسی این کمک‌ها را جور دیگری تفسیر کند، به نگاه و برداشت خودش برمی‌گردد. کمک‌های بشردوستانه وظیفه همه کشورهاست. اکنون از سراسر دنیا برای غزه کمک می‌فرستند. این اقدام را به چه چیز دیگری امکان دارد تفسیر کرد؟ کمک‌های ما، و در واقع کمک به هر کسی که تحت ستم باشد و از دستمان برآید، انجام خواهد گردید.
طبیعتاً کمک می‌کنیم، اما کمک‌های ما گسترده نخواهد قرار دارای بود، چون خودمان نیز تحت فشار هستیم. این‌طور نیست که امکانات زیادی داشته باشیم تا بتوانیم بدون محدودیت هرگونه کمکی را ارائه کنیم. با این حال، در حد توان، هرجا که مردم تحت فشار باشند و امکان کمک وجود داشته باشد، آماده‌ایم این کمک‌ها را برسانیم.
دیگر کشورها ممکن هست درباره علت آغاز جنگ ۱۲ روزه نظر متفاوتی داشته باشند، اما وقتی به آن نگاه می‌کنید، آیا بابت همه مرگ‌ها و ویرانی‌هایی که در ایران رخ داد، از اینکه بیشتر با بازرسان سازمان ملل همکاری نکردید، پشیمان هستید؟
مگر رژیم صهیونیستی مطابق مقررات بین‌المللی حمله کرده که ما باید پشیمان شویم؟ آژانس هم که همواره از مراکز ما بازدید می‌کرد. روند این حملات از سوی صهیونیست‌ها چگونه قابل توجیه هست؟ آیا این رژیم وکیل مدافع جهان هست و اگر جایی قانونی اجرا نشد، حق دارد مداخله و حمله کند؟ سؤال اصلی این هست که چرا آژانس، رژیم صهیونیستی را محکوم نمی‌کند؟ آنها در چه جایگاهی در سازمان‌های بین‌المللی قرار دارند؟ اسرائیل همان رژیمی هست که دادگاه بین‌المللی لاهه چندین مسئولان آن را محکوم کرده و اعلام کرده هر جا رسیدند، باید آنها را دستگیر کنند، چگونه از سوی چندین کشورها حمایت می‌شوند؟ آمریکا عملاً شخصی را که این حکم را داده تحریم کرده هست؛ یعنی در عمل در دنیا هیچ‌کس حق قضاوت مستقل ندارد و قضاوت آن چیزی هست که آمریکا و رژیم صهیونیستی می‌خواهند.
این خود یک قاعده جدید در جهان ایجاد کرده که هر کس طبق خواست خود عمل کند. این رژیم خود تصمیم دریافت می‌کند کسی را متهم کند، دادگاهی ترتیب دهد، حکم صادر کند و آن را اجرا کند؛ این اقدامات در هر نقطه‌ای از دنیا بر اساس کدام قوانین و مراجع قضایی قابل اجرا هست؟
اما بازرسان به‌طور علنی به جهان اعلام کردند که شما همکاری کامل نکرده‌اید و دسترسی‌هایی از آنها سلب شده هست.
از چه چیزی جلوگیری کرده‌ایم؟ ما بیشترین نظارت‌ها را با همین سازمان‌های بین‌المللی داشته‌ایم. کافی هست اعداد، رفتارها و نحوه کارشان را بررسی کنند تا مشخص شود موضوع چه بوده هست. حتی اگر فرض کنیم ما با آنها همکاری نکردیم، آیا رژیم صهیونیستی وکیل مدافع آن‌هاست؟ یعنی اگر ما همکاری نکردیم، نتیجه این هست که بی‌آن‌که اعلام کنند، بیایند و بمباران کنند؟ و وقتی بمباران کردند، زن و مرد و کودک را بکشند؟ آیا این در چارچوب آن قواعدی هست که از حقوق بشر حرف می‌زنیم؟ صهیونیست‌ها در کجای این چارچوب قرار دارند که می‌توانند هر زمان دلشان خواست حمله و بمباران کنند و زن و مرد و کودک و دانشمند و پزشک و بیمارستان را به خاک و خون یکسان سازند؟
آن کتاب چیست؟
این تصاویر کسانی که در حملات رژیم صهیونیستی کشته شدند، مردم عادی و کودکان بی‌گناه، در مراکز هسته‌ای بودند؟ این قربانیان چه ارتباطی با انرژی هسته‌ای داشتند؟
برای کسانی که در ایران جان باختند؟
بله، بله؛ آیا اینها در فعالیت‌های هسته‌ای بودند؟
وقتی صفحات آن کتاب را ورق می‌زنید، چه احساسی دارید و به چه چیزی فکر می‌کنید؟
نفرت نسبت به کسانی که دم از حقوق بشر و انسانیت می‌زنند و دروغ‌هایی که در جهان منتشر می‌کنند، روزبه‌روز بیشتر خواهد گردید. آنها فضایی می‌سازند که با واقعیت همخوانی ندارد. اینها چه گناهی کرده‌اند که باید به‌خاطر آن بمیرند؟ اگر حرف‌شان درست هست و هدفشان مراکز هسته‌ای هست، پس همان مراکز را می‌زدند؛ چرا باید خانه‌های مردم را بمباران کنند؟ در کدام محاکمه علنی یا دادگاه بین‌المللی این افراد محکوم شده‌اند که اجازه داشته باشند به‌خاطر یک نفر، همه‌ی ساکنان یک آپارتمان را بمباران کنند؟ فرض کنید من مجرم هستم؛ چه جرمی هست که موجب شود همه‌ی انسان‌هایی که در آن آپارتمان زندگی می‌کنند کشته شوند تا من محاکمه شوم؟ آیا این منش حقوق بشر هست؟ اصلاً با چنین رفتارهایی چگونه امکان دارد بیان کرد‌وگو کرد؟
به‌عنوان یک رهبر، می‌خواهم بدانم چگونه در شرایط کنونی به مردم ایران امید می‌دهید؟ شما همچنان درگیر این مناقشه هستید، با کشورهای مختلف اختلاف دارید، مشکلات اقتصادی وجود دارد، خودتان به مشکل آب در ایران اشاره کرده‌اید و نیز تحریم‌هایی که هنوز برداشته نشده‌اند و پابرجاست. در چنین شرایطی چگونه به مردم خود امید می‌دهید؟
ببینید، وقتی به قدرت رسیدم شعار اصلی من وحدت و انسجام داخلی و دوستی و برادری با همسایگان قرار دارای بود. اکنون آن وحدت و انسجام در داخل کشور وجود دارد. مردم پیش‌تر اختلافاتی داشتند، اما این ۱۲ روز درگیری موجب گردید وحدت و انسجام ما قوی‌تر شود و احساس تعلق ملی تشدید گردد. مشکلاتی داریم، اما همین مردم اکنون می‌گویند بمب اتم بسازید و باید با کسانی که تجاوز کرده‌اند مقابله کرد؛ این دکترین و خواست رهبری و سیاست دولت نیست، اما نفرتی که ایجاد شده باعث شده مردم حاضر باشند سختی‌ها را تحمل کنند و در مقابل تجاوزات سر تسلیم فرود نیاورند.
امروز ارتباطات ما با کشورهای همسایه صمیمی‌تر و بهتر شده هست. در پی درگیری‌ها، کشورهای منطقه اقدام‌های رژیم صهیونیستی را محکوم و اعلام آمادگی برای کمک کردند و این روابط روزبه‌روز بهبود می‌یابد. ما می‌توانیم از این شرایط خارج شویم. مشکلات وجود دارد، اما هیچ مسئله‌ای در جهان نیست که راه‌حل نداشته باشد. بسیاری از مسایل با راه‌حل‌های مختلف قابل حل هست. با وحدت، انسجام و رهبری مقام معظم رهبری، تصور و باور دارم که بر همه مشکلات فائق خواهیم آمد.
آقای رئیس‌جمهور، می‌خواهم مطمئن شوم درست متوجه شما شده‌ام. آیا شما می‌گویید وظیفه خود می‌دانید که به دنبال سلاح هسته‌ای باشید تا خواست مردم خود را انجام دهید؟
از نظر اعتقادی نمی‌توانیم چنین کاری را انجام دهیم. باور ما این هست که بشر نمی‌شود سلاح‌های کشتار جمعی را که تفاوت میان خوب و بد را تشخیص نمی‌دهند و همه چیز را یکجا نابود می‌کنند، بسازد و سپس انسان‌های بی‌گناه و گناهکار را با هم نابود کند. این باور ما نیست و قرار نیست به این سمت برویم و نخواهیم رفت.
هفته گذشته سومین سالگرد درگذشت مهسا امینی در بازداشت گشت ارشاد کشور شما قرار دارای بود. دلیل بازداشت او قانون حجاب و الزام زنان به پوشش حجاب در اماکن عمومی قرار دارای بود. در آن زمان شما به‌طور علنی نسبت به آنچه بر او گذشت اعتراض کردید. امروز موضع شما در مورد اینکه آیا زنان باید حجاب داشته باشند یا نه، چیست؟
موضع من هیچ تغییری نکرده هست. من همان فرد با همان باور و همان اعتقاد هستم. انسان‌ها حق انتخاب دارند و این حق باید محترم شمرده شود. نوع مدیریتی که در آن مقطع به کار گرفته گردید، از نگاه من، مدیریت درستی نبود. بخشی از مشکل به ضعف مدیریت خودمان بازمی‌گشت و بخشی دیگر به رفتار دنیا در قبال ما، به‌ویژه در ماجرای مهسا امینی. من خود در بیان کرد‌وگویی در صدا و سیما و نیز در سخنرانی در مسجدی نسبت به این موضوع اعتراض کردم و تأکید داشتم که چنین رفتاری نمی‌شود انجام می‌گردید، اما آنچه دنیا به بهانه این حادثه انجام داد، بزرگ‌نمایی و بهره‌برداری سیاسی قرار دارای بود.
برای فردی که به هر دلیلی جان خود را از دست داد، در آمریکا قانونی به نام مهسا امینی تصویب کردند. آیا واقعاً برای یک انسان این‌چنین حساس می‌شوند، در حالی که بیش از ۶۵ هزار نفر در غزه، لبنان، فلسطین و نقاط دیگر جهان به دست همین مدعیان حقوق بشر کشته شدند؛ زن و کودک و پیر و جوان. چرا برای آنان قانونی تصویب نشد؟ چرا دلشان به حال آنان نسوخت؟ مگر آنان انسان نیستند و حق زندگی ندارند؟ اقدام آمریکا و اروپا چیزی جز تظاهر نبود.
ما خود موافق آن روند نبودیم و امروز هم بر اساس آن سیاست عمل نمی‌کنیم، اما بی‌تردید آنچه آنان انجام دادند، دروغی بیش نبود.
آخرین سؤال از آقای رئیس‌جمهور، می‌دانم شما کمی انگلیسی صحبت می‌کنید و در ایالات متحده تحصیل کرده‌اید. آیا پیامی دارید که بتوانید به زبان انگلیسی برای مردم آمریکا و بینندگان ما بیان کنید؟
فعلاً چیز خاصی به نظرم نمی‌رسد، زیرا آنچه از دل برمی‌آید، بیشتر احساسی هست تا علمی. ما عادت کرده‌ایم کتاب‌های علمی بخوانیم و با زبان علمی سخن بگوییم، اما احساسات و رنج دل را نمی‌توان با همان زبان بیان کرد؛ زبانی که مردم آمریکا بتوانند با آن به غم و اندوه و رنجی که بر اثر بی‌عدالتی‌ها و بی‌انصافی‌های جهان بر مردم ما تحمیل شده ارتباط برقرار کنند. متأسفانه آمریکا نظاره‌گر هست و اروپا نیز تنها نظاره‌گر مانده هست.
سؤالی ساده برای مردم آمریکا در خانه، آیا ایران خواهان جنگ بیشتری هست؟
ما نمی‌خواهیم آمریکا بیاید از مالیات مردم خود و در خاورمیانه از یک رژیم آپارتاید و نسل‌کش و غیرانسانی حمایت کند و سرمایه و جایگاه خود را به خطر بیندازد. مردم آمریکا نمی‌شود اجازه دهند این روند که به گسترش جنگ، جنایت و آپارتاید در منطقه منجر خواهد گردید، ادامه پیدا کند. آنها باید کمک کنند تا در جهان صلح برقرار شود، امنیت پایدار بماند و انسان‌ها بتوانند در کنار یکدیگر با آرامش زندگی کنند.
آقای رئیس‌جمهور، از وقتی که در اختیار ما گذاشتید سپاسگزارم.
متشکرم. برای شما و برای مردم آمریکا آرزوی توفیق دارم.
دیدگاه‌ها