به گزارش پول و تجارت به نقل از دنیای اقتصاد، تغییر و تحولات اخیر در شهرهای جدید اطراف تهران یعنی پرند و پردیس از منظر قیمت مسکن و شکل جمعیتی قابلتوجه بوده هست. اگر چه روند ۷ساله جهش قیمت مسکن، در سال گذشته نسبتاً و نیز نیمه اول امسال به شکل محسوس، متوقف گردید اما «مهاجرت پایتختنشینها» به حومه هنوز متوقف نشده هست؛ از طرفی، یکی دو شهر حومهای پایتخت طی ایام جنگ تحمیلی ۱۲روزه میزبان موقت «جمعیتی از تهرانیها» گردید.
افزایش مهاجرت به شهرهای جدید حاشیه پایتخت از تعداد «خانههای خالی» در پرند کاسته هست. تا نیمه دهه۹۰، حدود یکسوم واحدهای مسکنمهر در این شهر جدید، خالی از سکنه قرار دارای بود؛ وضعیتی شبیه «شهرهای ارواح» در چین. اواخر دهه ۹۰ نیز اگرچه، مهاجرتهای استانی به مقصد تهران، بخشهایی از برجهای ۹۹ساله پرند را از حالت «بلااستفاده» خارج کرد اما در همان زمان، یک آمار توسط مسوولان بخش مسکن اعلام گردید مبنی بر اینکه «بیش از ۱۳هزار واحد، در پرند خالی از سکنه هست». اکنون اما براساس تحقیقات میدانی و روایت ساکنان این شهر، برآیند مهاجرت از تهران به پرند بهمنظور خرید و اجاره مسکن و نیز مهاجرت از دیگر استانها به این شهر جدید باعث شده تا میزان خانههای خالی در این شهر جدید کاهش قابلتوجهی یابد. آخرین ورود جمعیت جدید به این شهر حومهای، «مهاجرت موقت چندروزه» بخشی از شهروندان تهرانی در ایام جنگ تحمیلی ۱۲ روزه قرار دارای بود. این نقطه در آن روزها، به «کمپ سکونتی» خانوارهایی تبدیل گردید که پایتخت را به خاطر حملات هوایی دشمن، برای مدتی ترک کرده بودند و دستکم شبها در پرند ساکن میشدند.
تحقیقات میدانی «دنیای اقتصاد» نظر به روایت چندین از ساکنان شهر جدید پرند نشان میدهد که،در ایام جنگ تحمیلی 12روزه، جمعیت «موقت» پرند افزایش چشمگیری پیدا کرد؛ تهرانیها به «خانه دوم» خود در آنجا یا خانه اقوام یا به شکل «اجاره موقت روزانه، هفتگی و یکماهه» در پرند ساکن شدند. در واقع، عمده خانههای خالی پرند در این مدت، به محل اسکان موقت چندین از شهروندان تهرانی به صورت بازگشت موقت به خانه دوم یا عمدتا به شکل خانهها اجارهای روزانه، هفتگی یا ماهانه تبدیل شده قرار دارای بود. بهرغم اینکه با کاهش جمعیت تهران در زمان جنگ، عمده افراد تصور میکردند که شمال کشور مقصد تهرانیها در زمان جنگ بوده، اما بخش قابلتوجهی از شهروندان تهرانی، در شهرهای اطراف تهران بهویژه پرند بهطور موقت اقامت کردند. به گفته یکی از ساکنان شهر جدید پرند، در زمان جنگ تعداد قابلتوجهی از شهروندان تهرانی برای اجاره موقت چندین هفتهای به پرند آمدند و با قیمت بالاتر به صورت موقت ملکی را اجاره کردند.
دو علت کاهش خانههای خالی در پرند
جدیدترین بررسیها از شهر جدید پرند حاکی از کاهش چشمگیر تعداد «خانههای خالی» در شهر جدید اطراف تهران نسبت به نیمه دهه90 دوم هست. براساس مشاهدات شهروندان ساکن پرند و روایت آنها برای «دنیایاقتصاد»، تعداد «خانههای خالی» در این شهر حومهای به شکل کاملا چشمگیری نسبت به نیمه دهه90، «کاهش» پیدا کرده هست. این شهر تا حدود 5 سال پیش، همانند «شهر ارواح» در بازار مسکن شهرهای چین قرار دارای بود که به مناطقی که تعداد زیادی از برجها، خالی از سکنه هستند، اطلاق خواهد گردید. البته هماکنون آمار رسمی در این باره در دسترس نیست اما وضعیت بصری ساختمانها و شلوغی شهر نسبتاً این فرضیه را تایید انجام میدهد. آمارهای موجود حاکی از عبور کردن جمعیت ساکن در پرند از 300 هزار نفر هست که این میزان رشد جمعیت نسبت به سال95 در مقایسه با شهر تهران (براساس پیشبینی سازمان مدیریت و برنامهریزی استان)، 2 برابر هست. علت کاهش خانههای خالی پرند ناشی از دو علت هست.
دلیل اول به مهاجرت تهرانیها به پرند طی سالهای اخیر مربوط خواهد گردید که بهدلیل افزایش چشمگیر قیمت مسکن و افزایش اجارهبها، بخشی از ساکنان پایتخت مجبور به مهاجرت از تهران به پرند شدهاند تا به جای پرداخت اجارههای بالا در محلات پایین پایتخت، اقدام به خرید واحد مسکونی در پرند کرده و برای کار به تهران رفت و آمد میکنند. دلیل دوم افزایش جمعیت در پرند، مهاجرت افراد از دیگر شهرها و استانهای ایران هست که بهدلیل مشکلات معیشتی و افزایش بیکاری در روستاها شهرهای کوچک و حتی بزرگ در دیگر استانها و متمرکز شدن امکانات و خدمات در پایتخت، افراد در جستوجوی کار به تهران مهاجرت کردند و به خاطر بالا بودن هزینه مسکن چه در بخش خرید و چه در بخش اجارهبها، عمدتا در حاشیه تهران ساکن میشوند.
به گفته واسطههای ملکی در پرند، اگرچه نمیتوان بیان کرد، تعداد معاملات خرید آپارتمان امسال مانند سال گذشته هست، اما میزان و عرضه و تقاضا در پرند در مقایسه با تهران قابلتوجه هست. چندین از واسطههای ملکی بر افزایش نسبی تقاضای خرید در دوران جنگ و پس از آن تاکید کردهاند که برخلاف تهران و دیگر شهرها که بازار مسکن در رکودی عمیق فرو رفته قرار دارای بود، در پرند اینگونه نبود. نکته قابلتوجه بعدی در پرند، اینکه بهرغم اینکه در سالهای گذشته حتی تا 2 سال پیش بخشی از معاملات در پرند عمدتا برای سرمایهگذاری صورت میگرفت، اکنون نظر به دلایل مهاجرتها از تهران یا دیگر شهرستانها به پرند، تعداد تقاضای مصرفی افزایش قابلتوجهی پیدا کرده و بسیاری از خریداران فعلی با هدف مصرفی اقدام به خرید مسکن در پرند میکنند.
مسکن پرند از تهران و پردیس جا ماند
نظر به آخرین تحقیقات صورت گرفته از شاخص «قیمت پیشنهادی» مسکن پرند و پردیس، میانگین «قیمت پیشنهادی» آپارتمانهای عمدتا مسکن مهر عرضه شده به بازار، روند رو به رشدی را در این دو شهر جدید اطراف تهران نشان میدهد. بررسیهای «دنیای اقتصاد» از میانگین قیمت پیشنهادی آپارتمان در این دو شهر حومهای پایتخت نشان میدهد، سطح قیمت 24میلیون و 300 هزار تومان در هر مترمربع هست، در شهر پرند کاهش 6.5درصدی قیمت در مقایسه با پاییز سال گذشته اتفاق افتاده و از 16.2میلیون تومان در مترمربع در آذر سال گذشته به مترمربعی 15میلیون تومان در مهر امسال رسیده هست. این در حالی هست که شهر جدید پردیس با افزایش 15درصدی قیمت از 29.3میلیون تومان به مترمربعی 33.7میلیون تومان رسیده هست. در پردیس واسطههای ملکی عمدتا بر عدم تغییر آنچنانی قیمت مسکن طی یکسال اخیر در این بازار تاکید میکنند.
در مجموع با تغییر بسیار کمی همراه بوده و عمدتا در یک ثبات نسبی به سر میبرد. البته نبض معاملات مسکن در این شهر در مقایسه با تهران همچنان میزند اما در مقایسه با سال گذشته با کاهش همراه بوده هست. دلیل حضور تقاضا در پردیس در مقایسه با تهران به پایینتر بودن قیمت مسکن در این شهر نسبت به تهران مربوط خواهد گردید که افراد با سرمایه 2.5 تا 3میلیارد تومانی امکان خرید یک ملک متعارف (کمسن و میان متراژ) را خواهند دارای بود. این موضوع بسیاری از پایتختنشینان را به سمت خرید ملک به این شهر جدید اطراف تهران سوق داده هست. به گفته واسطههای ملکی هماکنون افراد تنها با هدف سرمایهگذاری در پردیس اقدام به خرید ملک نمیکنند و تقاضای مصرفی افزایش چشمگیری داشته هست و بسیاری از افراد برای زندگی به این شهر مهاجرت کردهاند.اما، کاهش قیمت مسکن در پرند باعث شده نسبت متوسط قیمت تهران به این شهر به بالاترین میزان سالهای اخیر یعنی 6.5 برابر برسد.
بررسیها در این باره حاکی هست، در شهر جدید پرند «سطح قیمت فروش آپارتمانها در حال تنظیم با سطح کمی و کیفی خدمات شهری و سکونتی» هست. یکی از مهمترین و بزرگترین نقاط ضعف این حومه جنوب غرب تهران، زیرساختهای ضعیف و فاقد حملونقل بهینه و متناسب با ظرفیت شهر شامل تاکسی، اتوبوس و مترو هست. روایت شهروندان این شهر حومهای که برای کار روزانه به تهران سفر میکنند حاکی از آن هست که برگشت از تهران به پرند برای شهروندان، بدون خودروی شخصی 3 ساعت طول میکشد که این میزان به اندازه یک سفر از تهران به شمال کشور هست و مسیر رفت به پایتخت حدود 2 ساعت زمان میبرد. یعنی شهروندان حدود 5 ساعت از وقت خود را روزانه در مسیر رفت و آمد به و از تهران سپری میکنند. نیز، سرفاصله 2 ساعته متروی پرند، ترافیک شدید جاده و کمبود اتوبوس و تاکسی بین مرکز و حومه به یک موضوع چالش برانگیز «زندگی در پرند» تبدیل شده هست.
معضل رفت و آمد بین حومه و مرکز در زمان جنگ به شکل قابلتوجهی خود را نشان داد و بهدلیل نبود تاکسی و اتوبوس، صفهای چندین صد متری تشکیل میگردید و حتی خودرویی برای انتقال مسافران وجود نداشت، البته بعد از جنگ به روال عادی برگشت اما میزان کرایهها به 700 تا 800هزار تومان رسیده قرار دارای بود. تا قبل از افتتاح مترو پیشبینیها حاکی از افزایش قیمت ملک قرار دارای بود. اما واقعیت با تصورات شهروندان پرندی در تضاد قرار دارای بود. هر دو ساعت یک رام قطار با سرعت 50 تا 60 کیلومتر بر ساعت برای انتقال مسافران تردد انجام میدهد. قبل از ایجاد مترو گفته میگردید که یک ساعته به ایستگاه تجریش خواهید رسید، اما این اتفاق نیفتاد و هر 2ساعت یک رام قطار تا ایستگاه شاهد میرود و از آنجا باید خط مترو را تغییر داد و در دیگر مناطق تهران جابهجا گردید. بنابراین در پرند هیچ چیزی برای تبلیغ وجود ندارد، بنابراین قیمت مسکن کاهش پیدا کرده هست.
علاوه بر قیمت مسکن، اجارهبها هم بیشتر از این، ظرفیت افزایش را ندارد زیرا امکاناتی وجود ندارد که بتواند افراد را جذب کند مگر با قیمتهای پایینتر. با وجود افزایش ساختوساز و جمعیت در پرند، اما سطح کیفیت زندگی در پرند پایین هست، زیرا در ابتدای ساخت این شهر، زیرساختهای لازم و اصلی جهت بالا رفتن کیفیت زندگی ساکنان پرند در نظر گرفته نشد. اگرچه اکنون زیرساختهایی ایجاد شده و نسبت به گذشته بهتر شده، اما کیفیت آن نه تنها نسبت به تهران حتی نسبت به شهرستان نیز پایینتر هست. این عدم زیرساخت در شهر جدید بیش از همه مربوط به ضعف زیرساخت حملونقل در پرند هست. پرند اگرچه شهر جدیدی هست اما بسیار بزرگ با فازهای بسیار هست که برای دسترسی به فازهای بالاتر و دسترسی به امکانات که عمدتا در فاز یک و صفر محدود هستند افراد باید وسیله نقلیه داشته باشند.
ضعف حملونقل در حومه
اهالی شهر جدید پرند روایت میکنند، از هر فازی باید خود را به فاز یک و صفر برسانید و به مترو دسترسی پیدا کنید که آنهم هر دو ساعت یکبار میآید. بنابراین تغییری در وضعیت شهروندان پرند ایجاد نشده و مثل زمانی هست که مردم با قطار رفت و آمد میکردند. پرندیها اگر بخواهند به نزدیکترین مترو دسترسی داشته باشند باید حتما راس ساعت که همان هر 2ساعت یکبار هست در مترو حضور داشته باشند در غیر این صورت باید خود را به اتوبوس واحد برون شهری برسانند یا با تاکسیها به ایستگاه صادقیه یا شاهد بروند و از آنجا بتوانند با مترو در تهران جابهجا شوند.
تنها نقطه مثبتی که امکان دارد برای پرند ذکر کرد، کیفیت هوای مطلوبتر آن نسبت به تهران هست. به علاوه «فقر فضاهای آموزشی و درمانی» به وضوح قابل مشاهده هست که بهرغم کیفیت پایین، اما هزینههای بسیار بالایی را بر ساکنان این شهر تحمیل انجام میدهد. در واقع با وجود جدید و کوچک بودن پرند، اما قیمت همه چیزش چندین برابر هست. عمده شهروندان بهدلیل محدود بودن مراکز خرید در پرند و کیفیت پایین محصولات ارائه شده در مقایسه با تهران، اما با قیمت تهران، خریدهای خود را در پرند انجام نمیدهند و برای خریدهای خود به تهران، کرج یا شهریار میروند. فقر فضاهای آموزشی نیز به مشکلی برای والدین دارای فرزند در مقاطع مختلف تحصیل تبدیل شده هست.
به گفته این شهروند پرندی که برای رفت و آمد دختر پیش دبستانیاش فشار بسیاری بر آنها تحمیل شده هست، علاوه بر هزینه بسیار بالا، مراکز آموزشی مناسب با کیفیت بالا به خانه آنها بسیار دورتر هست. عمده مردم باید از فازهای دیگر فرزندان خود را به فاز یک و 2 برسانند تا به مرکز آموزشی با کیفیت فرستاده شوند. شهر جدید پرند حتی از منظر تفریحی نیز در سطح پایینی قرار دارد و پارک مناسبی برای کودکان وجود ندارد. هماکنون تنها یک پارک بازی و شهر بازی در فضای باز وجود دارد که نه در تابستان در اوج گرما امکان دارد از آن استفاده کرد و نه در زمستانها در برف و باران. بهدلیل سرپوشیده نبودن این پارک، در همه فصول و ساعات امکان دسترسی به آن وجود ندارد.
دیدگاهها