به گزارش پول و تجارت به نقل از روزنامه هم میهن، با امضای نمایندگان برای استیضاح عباس علی‌آبادی، وزیر نیرو، فرزانه صادق مالواجرد، وزیر راه و شهرسازی، غلامرضا نوری‌قزلجه، وزیر جهادکشاورزی و احمد میدری وزیر کار، تعاون و رفاه اجتماعی خبر موجی از استیضاح‌ها و تلاش برای تغییر در کابینه دولت رسانهای گردید. حتی علی نیکزاد، نایب رئیس اول مجلس اعلام وصول استیضاح‌ها توسط هیئت‌رئیسه مجلس را هم توضیح داده هست: «در گذشته روند استیضاح وزیر به این‌صورت قرار دارای بود که اگر تعداد امضا‌های استیضاح وزیر به زیر ١٠ عدد می‌رسید، استیضاح انجام نمی‌گردید، اما هم‌اکنون اگر از سوی هیئت رئیسه اعلام وصول شود، استیضاح انجام خواهد گردید.» اما هیئت رئیسه تاکنون در مقابل اعلام وصول این استیضاح‌ها مقاومت کرده که باعث گلایه و اعتراض نمایندگان استیضاح‌کننده شده هست.
چرا نمایندگان آرام و قرار ندارند؟
ظاهراً چندین از نمایندگان کمر همت بسته‌اند تا دولت را ناکارآمد نشان دهند و در این راستا تا رأی اعتماد خود از 4 وزیر دولت را پس نگیرند، آرام و قرار پیدا نکنند. این گزاره را امکان دارد خلاصه‌ای از فضای ملتهب این روزهای پارلمان و رابطه پرچالش آن با کابینه دانست. رابطه‌ای که هر روز بر حجم اختلاف‌ها، تذکرها و حتی تهدیدها در آن افزوده میشود. در حالی‌که دولت درگیر مسائل سنگین اقتصادی، اجتماعی و به‌ویژه موضوعات دیپلماتیک هست، مجلس نیز با چرخشی محسوس در رویکرد خود، به سمت نظارت سختگیرانه‌تر و حتی تقابل آشکار با چندین وزرا حرکت کرده هست.
آنچه امروز در صحن علنی مشاهده خواهد گردید، دیگر صرفاً تذکرهای معمول نمایندگان به وزرا نیست؛ بلکه هشدارهایی صریح درباره استیضاح و تهدید به پس گرفتن رأی اعتماد در دستور کار قرار دارد. این فضا به‌ویژه پس از ماه‌های ابتدایی فعالیت دولت، پررنگ‌تر شده هست. اگرچه در آغاز کار، بسیاری از نمایندگان با اجماع نسبی به وزرا رأی مثبت دادند، اما اکنون با گذشت زمان، اختلاف‌ها آشکارتر شده و چندین وزرا عملاً در تیررس جدی مجلس قرار گرفته‌اند.
چهار رأی اعتمادی که این روزها به عنوان نقطه اصلی کشمکش مطرح خواهد گردید، نمادی از ساز مخالف چندین از نمایندگان مجلس هست. منتقدان در مجلس معتقدند؛ «دولت نه‌تنها در حوزه اقتصادی، بلکه در عرصه مدیریت کلان کشور نیز نتوانسته وعده‌های خود را عملی کند. رشد نقدینگی، نوسانات بازار ارز، بحران‌های معیشتی، نساختن مسکن، تورم بی‌سابقه و... بهانه‌ای برای فشار بیشتر مجلس بر دولت شده هست.» در کنار این مسائل اقتصادی، ناکامی در مدیریت چندین پرونده‌های اجتماعی و بین‌المللی نیز به افزایش انتقادها دامن زده هست. از جهات دیگر، نمایندگان با استناد به اصل نظارتی وظایف خود در قانون اساسی، استیضاح را حق قانونی و طبیعی مجلس می‌دانند. آنان می‌گویند اگر وزیری نتواند اعتماد عمومی و کارآمدی لازم را نشان دهد، دلیلی برای ادامه کار او وجود ندارد.
باید توجه دارای بود که این رویارویی صرفاً نزاعی میان چندین نماینده و چندین وزیر نیست. در واقع، پشت پرده این ماجرا به نظر میرسد نوعی کشمکش عمیق‌تر نفوذ جناح‌ها، به بازی نگرفتن چندین نمایندگان در موضوعات کلان (به‌ویژه پس از جنگ 12 روزه) و آینده معادلات سیاسی کشور هست. چندین تحلیلگران و حتی نمایندگان مجلس مانند مصطفی پوردهقان معتقدند: «یک تسویه‌حساب شخصی و سیاسی هم حتماً این وسط هست این موضوعات را نمی‌شود تکذیب کرد.»
در چنین شرایطی، مردم نیز چشم به این کشمکش دوخته‌اند؛ جامعه‌ای که خود با مشکلات معیشتی و تورمی دست‌وپنجه نرم انجام می‌دهد، انتظار دارد دعوای مجلس و دولت به نتیجه‌ای ملموس برای زندگی روزمره آنان منجر شود. اگر این تنش‌ها تنها به جابه‌جایی چندین وزیر محدود بماند، بدون آنکه تغییری محسوس در سیاست‌های کلان اقتصادی و اجتماعی پدید آید، احتمالاً حجم ناامیدی و بی‌اعتمادی عمومی افزایش می‌یابد.
سرانجام باید بیان کرد آنچه امروز در مجلس و جلسات کمیسیون‌ها جریان دارد، صرفاً بحث بر سر عملکرد چندین وزیر نیست. این ماجرا آیینه‌ای از وضعیت سیاسی کشور و بازتابی از دمیدن در آتش شکاف‌های عمیق میان جناح‌ها و نهادهای مختلف قدرت هست. اینکه این جدال به کجا ختم خواهد گردید، پرسشی هست که پاسخ آن در هفته‌ها و ماه‌های آینده روشن خواهد گردید اما فعلاً یک چیز مسلم هست: انگار قرار هست نمایندگان مجلس تا چهار رأی اعتماد خود از دولت را پس نگیرند، آرام و قرار نداشته باشند.
جالب آنکه از ابتدای شروع فعالیت مجلس دوازدهم، فراکسیون انقلاب تنها دو جلسه برگزار کرده هست. این فراکسیون که بزرگترین و پرجمعیت‌ترین فراکسیون مجلس هست یک بار شب پیش از رای اعتماد جلسه برگزار کرده و در آن نشست نمایندگان به این نتیجه رسیدند که 4 وزیر دولت مسعود پزشکیان نمی‌شود رای اعتماد بیاورند، یک بار هم زمان دور دوم انتخاب هیئت رئیسه مجلس. حال نمایندگانی که معتقد بودند نمی‌شود به 4 وزیر رای اعتماد داد، دنبال آن هستند که 4 وزیر را (علاوه بر عبدالناصر همتی) به صورت رگباری و پشت سر هم استیضاح کنند تا دولت که تحت فشارهای بسیار شدید بین‌المللی و اقتصادی (براساس فعال شدن مکانیزم ماشه و بازگشت تحریم‌ها) نگران اوج گرفتن اعتراضات هست، مجبور شود بیشتر وقت خود را در تعامل با مجلس صرف کند.
دیدگاه‌ها