پول و تجارت، در بخشی از گزارش خود با عنوان؛ «جنگ بعدی ایران و اسرائیل، خاورمیانه را به آتش می‌کشد | اگر ایران ۴۰۰ موشک در ۲۴ ساعت شلیک کند، چه اتفاقی خواهد افتاد؟» نوشت:
در حالی که کاخ سفید در اواخر ژوئن اعلام کرد که تأسیسات هسته‌ای ایران ویران شده‌اند، تحلیل‌گران مستقل تصویر دقیق‌تری ارائه می‌دهند که باید هر دو طرف را نگران کند.
مؤسسه دیوید البرایت برای علم و امنیت بین‌الملل با بررسی تصاویر ماهواره‌ای گرفته‌شده در ۱۴ ژوئن، آسیب‌های سطحی به تأسیسات غنی‌سازی فردو را گزارش کرده اما بر دشواری ارزیابی آسیب‌های داخلی تأسیسات عمیقاً دفن‌شده تأکید کرده هست. تحلیل سی‌ان‌ان با استفاده از گفته‌های البرایت اشاره کرده هست که میزان قابل توجهی از آسیب ممکن هست به سالن غنی‌سازی و سالن‌های مجاور آن که خدمات غنی‌سازی ارائه می‌دهند، وارد شده باشد.
اما «آسیب قابل توجه» با تخریب کامل تفاوت دارد.
کمپین ژوئن اسرائیل متغیر خطرناک جدیدی را معرفی کرد که هر جنگ آینده را بسیار ناپایدارتر انجام می‌دهد، این کمپین که به ترور فرماندهان ارشد نظامی، سیاسی و دست‌کم 9 دانشمند هسته‌ای انجامید، از چشم نخبگان حاکم تهران دور نمانده هست. رئیس‌جمهور ایران، مسعود پزشکیان، علنا اعتراف کرد که در فهرست هدف‌های اسرائیل قرار دارد.
نقش روسیه و چین
روسیه و چین مستقیما وارد جنگ اسرائیل و ایران نخواهند گردید، اما هر دو از تهران دفاع می‌کنند و عنصر پیچیده و خطرناکی به ماجرا اضافه خواهند کرد. روس‌ها نیروی زمینی نمی‌فرستند اما تجهیزات لازم را در اختیار تهران قرار می‌دهند.
علایق چین کمتر آشکار هست اما شاید مهم‌تر باشد. پکن می‌خواهد از یک جنگ گسترده‌تر در خاورمیانه جلوگیری کند که ممکن هست عرضه نفت را ناپایدار کرده و رقابت قدرت بزرگ آن با واشنگتن را پیچیده کند. چین تهران را به‌عنوان وزنه‌ای مهم در مقابل نفوذ آمریکا در منطقه می‌بیند.
دو سؤال کلیدی که ذهن سیاست‌گذاران در واشنگتن، تل‌آویو و تهران را مشغول کرده، این هست که چه چیزی جرقه جنگ بعدی را خواهد زد و چه زمانی باید حمله پیشگیرانه انجام شود؟ درگیری ژوئن نتیجه زنجیره‌ای چندلایه شامل ترورها و محاسبات غلط قرار دارای بود.
با این وجود برنامه هسته‌ای ایران، هرچند آسیب دیده، همچنان پیشرفت انجام می‌دهد. هر ماه ایران موشک‌های بیشتر و بهتر و روش‌های پیشرفته‌تر برای تحویل آن‌ها به دست می‌آورد.
ما در یک تعادل پایدار نیستیم. ما در حال شمارش معکوس هستیم. تنها سؤال این هست که آیا شمارش معکوس به یک توافق مذاکره‌شده منتهی خواهد گردید یا به جنگی چنان ویرانگر که ژوئن به‌عنوان یک جنگ مرزی به یاد آورده شود.
در همین حال، آتش‌بس هنوز برقرار هست اما در اتاق‌های فرماندهی تل‌آویو و تهران، برنامه‌ریزان با شدت روی دنباله‌ای کار می‌کنند که همه حدس می‌زنند بدتر از نسخه اصلی خواهد قرار دارای بود.
دیدگاه‌ها