به گزارش پول و تجارت، حزب لیبرال دموکرات ژاپن (ال دی پی) که دهه‌هاست قدرت سیاسی ژاپن را در دست دارد، برای نخستین بار در تاریخ خود یک زن را به عنوان رهبر انتخاب کرد. تاکائوچی سانائه، سیاستمدار راست‌گرای سرسخت، با شکست چهار رقیب دیگر در انتخابات درون‌حزبی مقام رهبری ال دی پی را به دست آورد.
او آماده هست تا در جلسه پارلمان برای انتخاب نخست وزیر جدید در رأی‌گیری که انتظار می‌رود در ۱۵ اکتبر برگزار شود، به اولین نخست وزیر زن ژاپن تبدیل شود. انتخاب شدن او نشانگر ورود ژاپن به دوره‌ای پرتنش و متفاوت در عرصه سیاست داخلی و خارجی هست؛ آن هم در شرایطی که حزب حاکم با بحران‌های داخلی دست‌وپنجه نرم انجام می‌دهد و روابط با متحد اصلی یعنی آمریکا، در وضعیتی نامطمئن قرار دارد.
بحران در حزب لیبرال دموکرات ژاپن
اکونومیست نوشت: حزب ال دی پی که در هفت دهه اخیر ستون اصلی سیاست ژاپن بوده هست، در سال‌های اخیر با چالش‌های متعددی مواجه شده هست؛ رسوایی‌های مربوط به تأمین مالی کمپین‌ها و ناکارآمدی در مقابله با مشکلات اقتصادی، به ویژه افزایش هزینه‌های زندگی، باعث نارضایتی عمومی گردید.
در سال ۲۰۲۴، این حزب برای نجات خود به ایشیبا شیگرو، قانونگذار باسابقه، روی آورد؛ اما او کمتر از یک سال بعد و پس از شکست‌های سنگین در انتخابات مجالس سفل و اعلا، مجبور به استعفا گردید. این نخستین بار در تاریخ سیاسی ژاپن قرار دارای بود که حزب حاکم و متحدانش، در هر دو مجلس سقوط کردند.
تغییر، شعار سیاسی امسال بود
شعار رسمی رقابت امسال حزب، تغییر قرار دارای بود. با این حال، پیروزی تاکائوچی، شاگرد وفادار شینزو آبه نخست‌وزیر فقید، نشان از تقویت جناح راست‌گرای حزب دارد. او در دور نهایی توانست شینجیرو کویزومی، فرزند یکی دیگر از نخست‌وزیران سابق و چهره محبوب‌تر در میان جناح میانه‌رو را شکست دهد. در حالی که کویزومی به دنبال رویکردی فراگیر قرار دارای بود، دیدگاه سرسختانه و محافظه‌کار تاکائوچی نظر اکثریت نمایندگان و اعضای حزب را به خود جلب کرد.
بانوی آهنین بدون میراث سیاسی خانوادگی به قدرت رسید
تاکائوچی برخلاف بسیاری از رهبران ال دی پی، در یک خاندان سیاسی بزرگ نشده هست. او دختر یک کارمند عادی و یک افسر پلیس در شهر تاریخی نارا هست. در جوانی در یک گروه موسیقی هوی‌متال درام می‌نواخت و علاقه‌مند به موتورسیکلت قرار دارای بود. پس از مدتی فعالیت در تلویزیون، در سال ۱۹۹۳ وارد پارلمان گردید و در مناصب مختلفی شامل وزارت ارتباطات و اخیراً وزارت امنیت اقتصادی، خدمت کرد.
با وجود اینکه انتخاب یک زن برای نخستین بار در رأس حزب حاکم نماد یک تغییر ظاهراً، تاکائوچی هیچ‌گاه مدافع جدی حقوق زنان نبوده هست. او با حق انتخاب نام خانوادگی جداگانه برای زوج‌های متأهل و نیز جانشینی زنان در خط سلطنتی مخالف هست؛ مسائلی که شاخص اصلی شکاف جنسیتی در ژاپن به شمار می‌روند. او مارگارت تاچر را الگوی سیاسی خود می‌داند، اما مربی اصلی‌اش آبه قرار دارای بود که پس از کناره‌گیری در سال ۲۰۲۰ ، او را پرچمدار جناح راست معرفی کرد.
سیاست‌ها و دستور کار
تاکائوچی تا حد زیادی ادامه دهنده دیدگاه‌های سیاسی آبه هست. او خواستار تقویت نیروهای نظامی و اصلاح قانون اساسی پس از جنگ هست؛ هدفی که آبه هرگز نتوانست آن را محقق کند. شعار او، ایجاد صلح از طریق قدرت هست. نیز در حوزه اقتصادی او تأکید بیشتر بر سیاست‌های مالی و پولی انبساطی، و تمرکز کمتر بر انضباط مالی دارد.
افتخار به تاریخ و سنت ها
دیدگاه‌های تجدیدنظرطلبانه تاکائوچی درباره تاریخ جنگ جهانی دوم احتمالاً روند ایجاد ارتباطات اخیر میان ژاپن و کره جنوبی، و نیز روابط با چین را با چالش روبه‌رو خواهد کرد. او از مدافعان افتخار به سنت و تاریخ ژاپن هست و به زیارتگاه یاسوکونی، محل یادبود کشته‌شدگان جنگ، شامل جنایتکاران جنگی، رفت‌وآمد دارد. اگر او به‌عنوان نخست‌وزیر از این مکان دیدار کند، نخستین رهبر ژاپن در بیش از یک دهه گذشته خواهد قرار دارای بود که چنین کاری را انجام می‌دهد؛ اقدامی که به احتمال زیاد خشم همسایگان را در بر خواهد دارای بود. اولین فرصتی که تاکائوچی برای چنین دیداری خواهد دارای بود، جشن پاییزی یاسوکونی در ۱۷ اکتبر خواهد قرار دارای بود.
اتحاد با آمریکا سنگ بنای امنیت ژاپن است ...
چالش زودهنگام دیگر تاکائوچی در سیاست خارجی، سفر احتمالی ترامپ به توکیو در ۲۷ اکتبر خواهد قرار دارای بود. تاکائوچی پیش‌تر گفته قرار دارای بود که در صورت زیان‌بار بودن توافق تجاری با آمریکا و سرمایه‌گذاری عظیمی که دولت قبلی ژاپن با ترامپ امضا کرده قرار دارای بود، باید در آن تجدیدنظر شود. با این حال، او اتحاد با آمریکا را سنگ بنای امنیت ژاپن می‌داند و احتمالاً تلاش خواهد کرد تا روابط نزدیک‌تری را با ترامپ برقرار کند؛ به‌ویژه با تکیه بر دوستی مشترکشان با آبه.
چالش‌های اقتصادی و سیاسی داخلی
با این وجود، احتمالا بزرگ ترین چالش تاکائوچی، مشکلات داخلی باشد. دستور کار توسعه طلبانه اقتصادی او با واقعیت‌های جدید اقتصادی ژاپن در تضاد هست. دوره تورمی کنونی که میراث دوران آبه هست، باعث افزایش نرخ بهره شده هست. برخلاف آبه که از حمایت اکثریت پارلمان قدرتمند برخوردار قرار دارای بود، تاکائوچی در رأس یک دولت اقلیت قرار خواهد گرفت و ناچار هست که برای تصویب قوانین، یا ائتلاف خود را گسترش دهد و یا با احزاب مخالف ائتلاف‌های موقت تشکیل دهد. به عقیده سیاست مداران ژاپن، مدیریت این وضعیت یعنی فرایند شکننده تشکیل ائتلاف، به مثابه آزمون نهایی برای تاکائوچی خواهد قرار دارای بود. به لحاظ تئوری، احزاب مخالف می‌توانند برای انتخاب یک نخست‌وزیر جایگزین با هم متحد شوند، اما این امر مستلزم کنار گذاشتن اختلافات سیاسی گسترده قبل هست.
خطر شکاف داخلی و رشد پوپولیسم
از جهات دیگر، انتخاب تاکائوچی پاسخی ال دی پی به تهدید احزاب پوپولیست نوظهوری مانند سانسِیتو هست که در انتخابات جدید به قدرت رسیده اند. سانستیو یک حزب راست افراطی هست که با تحریک احساسات مردم، خشم آن ها را نسبت به افزایش شدید کارگران خارجی و حتی توریست های خارجی، برانگیخته هست.
تاکائوچی در کمپین خود حتی داستان‌های اغراق‌آمیزی را درباره بی‌احترامی گردشگران خارجی به نمادهای سنتی نارا را بازگو کرد تا تمایل خود را به رفع این نگرانی ها نشان دهد. اما حرکت سریع حزب به راست گرایی می‌تواند شکاف درونی ال دی پی را عمیق‌تر کرده و فرصت بیشتری را به اپوزیسیون میانه‌رو بدهد. این وضعیت حتی ممکن هست اتحاد تاریخی حزب با «کومه‌یتو»، شریک ائتلافی میانه‌رو، را به خطر بیندازد.
مسیر دشوار تاکائوچی
تاکائوچی در سخنرانی خود پس از پیروزی بیان کرد: «مفهوم توازن کار و زندگی را کنار می‌گذارم» و وعده داد که برای بازسازی حزب و احیای کشور، «فقط کار، کار و کار» خواهد کرد. مسیر پیش روی او اما دشوار و پرچالش هست؛ آزمونی واقعی برای بانوی آهنین ژاپن که باید در عین سرسختی، توان مدیریت اختلافات و ایجاد اتحاد را نیز نشان دهد.
دیدگاه‌ها