به گزارش پول و تجارت، امیرعلی ابوالفتح، تحلیلگر سیاست خارجیدر بخشی از گفتگوی خود با پول و تجارت در پاسخ به این سوال که ؛ «ایران در جهان منزوی نخواهد شد؟ » بیان کرد: آنهایی که با وجود ترس از آمریکا با ما مراوده میکردند، باز هم مراوده میکنند. سازمان ملل ترس ندارد؛ سازمان ملل نه ابزار تنبیه دارد و نه کسی را میتواند تنبیه کند. آن چیزی که تنبیه انجام میدهد، اوفک هست، اداره دارایی خارجی وزارت خزانهداری آمریکا. اوفک هست که میتواند حسابهای بانکی را ببندد، یا در دادگاه علیه بانکها یا شرکتها اقدام کند. سازمان ملل کاری نمیکند و ترسی ندارد. چه اجماعی؟ کسی از سازمان ملل نمیترسد. مثلاً کجای این دنیا همه به قطعنامههای سازمان ملل تبعیت کردهاند؟
وی در پاسخ به این پرسش که « شما معتقد نیستید که اگر ما ذیل فصل هفت قرار گرفتیم سایه جنگ بر سر ایران سنگینی خواهد کرد. » نیز خاطرنشان کرد: نه، به خاطر اینکه ما ذیل فصل هفت نمیرویم، بلکه ماده ۴۱ هست. تمام تحریمهایی که بازگشته، به ماده ۴۱ ارجاع دارد. ماده ۴۱ مجوز اعمال تحریم علیه کشور ناقض صلح و امنیت جهانی هست، و این همان چیزی هست که برای ما اتفاق افتاده. آنچه که مجوز شورای امنیت برای حمله میدهد، ماده ۴۲ هست. ما هیچ وقت زیر ماده ۴۲ نبودهایم.
ابوالفتح افزود: اگر بخواهیم زیر ماده ۴۲ قرار بگیریم، باید یک پیشنویس قطعنامه بیاید و همه اعضای دائمی شورای امنیت آن را تایید کنند، کاری که با عراق در سال ۱۹۹۰ انجام گردید. تازه حتی اگر مجوز صادر شود، آمریکاییها میتوانند بدون شورای امنیت حمله کنند. به ما حمله میکنند، به سوریه، سومالی، یمن، افغانستان، پاکستان؛ اینها بدون قطعنامه سازمان ملل انجام خواهد گردید.
او در ادامه بیان کرد: برای مثال، اسرائیل به چندین کشور همزمان حمله انجام میدهد. کدام یک از این حملات قطعنامه داشته هست؟ بنابراین این حرفها، حرفهای رمانتیک هست که میگویند «مجوز سازمان ملل لازم هست». کسی که بخواهد حمله کند، بدون سازمان ملل هم حمله انجام میدهد.
دیدگاهها