در سال‌های اخیر، دبی برتری خود در خلیج فارس را در جذب مهاجران بین‌المللی و سرمایه‌گذاری‌های تجاری حفظ کرده هست. در سال ۲۰۲۴، دبی برای چهارمین سال متوالی به مقصد نخست جهان برای سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی در پروژه‌های سبز تبدیل گردید و براساس برآوردهای شرکت Knight Frank، رشد جمعیت این شهر اکنون دو برابر پیش‌بینی دولت هست.
این موضوع تأثیر مستقیمی بر ارزش ملک‌ها داشته هست؛ این مؤسسه تخمین می‌زند که قیمت املاک برتر طی یک سال گذشته ۱۹ درصد افزایش یافته و به هر فوت مربع ۱۶۸۵ درهم (معادل ۴۵۹ دلار) رسیده هست. بنابراین، بسیاری از مهاجران فعلی و بالقوه معتقدند دبی قربانی موفقیت خود شده هست و به همین دلیل به دنبال گزینه‌های دیگری هستند.
جذابیت ابوظبی
به نوشته نشریه فایننشال تایمز، ابوظبی، پایتخت امارات، که حدود یک ساعت و نیم در امتداد ساحل به سمت جنوب قرار دارد، و دوحه، پایتخت قطر، که در غرب خلیج فارس واقع هست، در تلاش‌اند تا با ارائه ویزای جدید، فرصت‌های تجاری بیشتر و وعده سبک زندگی آرام، مهاجران به‌ویژه خانواده‌ها را جذب کنند. هر دو شهر نسبت به دبی سنتی‌تر و محدودتر هستند، اما دوحه - که اخیراً شاهد حملات هوایی اسرائیل بوده - محافظه‌کارتر هست. برای کسانی که قصد مهاجرت به منطقه را دارند و در حال بررسی شهرهایی غیر از دبی هستند، انتخاب میان این دو دشوار هست.
ابوظبی مجمع‌الجزایری با بیش از ۲۰۰ جزیره هست و ۷۰۰ کیلومتر خط ساحلی آن با جنگل‌های مانگرو پوشیده شده هست. علی اسحاق، مدیر بخش مسکونی منطقه Savills ابوظبی بیان می‌کند: «این شهر بیشتر شبیه یک شهر ساحلی آرام جزیره‌ای هست. مردم از دبی به ابوظبی می‌آیند تا تعطیلات کوتاه بگذرانند، کمی شبیه سفر آخر هفته‌ای از لندن به کاتس‌والد، و روزبه‌روز بیشتر ترجیح می‌دهند همین‌جا بمانند». او اضافه انجام می‌دهد که در زمینه فرهنگ و سرگرمی، ابوظبی بر دوحه برتری دارد: «تمام کنسرت‌ها، کمدین‌ها و رویدادهای ورزشی اکنون به اتحاد آرنا می‌آیند. گروه کلد پلی هم در تور اخیر خود در ورزشگاه زاید سیتی اجرا دارای بود، نه در دبی».
در محله فرهنگی جدید جزیره سعدیات، بناهای موزه‌ای بین‌المللی با طراحی ستاره‌های معماری، مانند لوور ابوظبی اثر ژان نوول و گوگنهایم اثر فرانک گهری که قرار هست سال آینده افتتاح شود، چشم‌نواز هستند. جزیره یاس میزبان مجموعه‌ای از پارک‌های موضوعی شامل فراری ورلد، وارنر برادرز ورلد، واترورلد و قرار هست اوایل دهه ۲۰۳۰، دیزنی‌لند هم افتتاح شود.
آموزش نیز از دیگر جذابیت‌های ابوظبی هست؛ مدارس بین‌المللی و بریتانیایی برتر پاسخگوی رشد تقاضا هستند. شعبه‌ای از گوردون استون، مدرسه دوران تحصیل شاه چارلز، در ۲۰۲۶ افتتاح خواهد گردید و مدرسه کینگز کالج نیز در ۲۰۲۸ راه‌اندازی خواهد گردید. این مدارس به همراه مدارس پرتقاضا مانندکالج برایتون و لپتون و چندین مدرسه ممتاز آمریکایی، فرانسوی، کانادایی و هندی، جمعیت دانش‌آموزان را تحت پوشش قرار می‌دهند. ریچل کولسارتس، مدیر یک آژانس املاک بیان می‌کند: «وقتی به ابوظبی نقل مکان کردیم، یکی از عوامل اصلی انتخاب محل زندگی نزدیک بودن به مدارس بچه‌ها قرار دارای بود. در دبی مجبور بودیم نیم ساعت رانندگی کنیم، اما اینجا گزینه‌های زیادی در دسترس داشتیم».
موزه لوور ابوظبی، امارات متحده عربی
رقابت نزدیک با دوحه
دوحه نیز تعداد فزاینده‌ای از مدارس بین‌المللی دارد، شامل مدرسه آمریکایی دوحه و کالج شربورن و السمر، اما گرفتن جایگاه در بهترین مدارس رقابتی شدید دارد و «یک سلسله‌مراتب شناخته‌شده» وجود دارد؛ هر چه شهرت مدرسه بالاتر، شهریه هم بالاتر هست.
این شهر که از خلیج دوحه به داخل خاک گسترش یافته و در آن برج‌های بلند و گاه عجیب تجاری و اداری رفته‌رفته جای خود را مناطقه کم‌تراکم جایگزین می‌دهد، نیز برای کسانی جذاب هست که به دنبال سبک زندگی خارج از خانه هستند: سافاری روی تپه‌های شنی، پیاده‌روی، کمپینگ و قایق‌رانی، جت‌اسکی و ویندسرفینگ در سواحل محبوب هست.
جک توماس تیلور، مسئول موزه Media Majlis در دانشگاه نورث وسترن قطر که از سال ۲۰۱۷ در دوحه زندگی انجام می‌دهد، بیان می‌کند: «وقتی اول به اینجا رسیدم، اوبر، ایکیا و اپلیکیشن‌های تحویل غذا نداشتیم. حالا زندگی در قطر بسیار راحت‌تر هست». در مقایسه با ابوظبی، دوحه محل زندگی ارزان‌تری محسوب خواهد گردید. متوسط قیمت‌ها در دوحه حدود ۶۲۱ ریال قطر (۱۷۱ دلار) به ازای هر فوت مربع هست و اجاره‌ها به طور میانگین ۳۰ درصد ارزان‌تر از دبی هستند.
کولسارتس بیان می‌کند بسیاری از خانواده‌ها در هر دو شهر واحدهایی در مجتمع‌های مسکونی بسته اجاره می‌کنند و ویلاهای دارای باغ را به آپارتمان‌های بزرگ ترجیح می‌دهند. این مجتمع‌ها اغلب شامل مدارس، پارک‌ها و مراکز درمانی در فاصله پیاده‌روی هستند. او اضافه انجام می‌دهد: «در چندین از این مجتمع‌ها برای زندگی روزمره نیازی به ترک محل خود ندارید؛ یک سوپرمارکت Spinneys، چندین زمین بازی، و بچه‌هایی که وقتی هوا خیلی گرم نیست، بیرون بازی می‌کنند».
شارلوت بوت، مشاور مهاجرت مستقر در دوحه، شهری کمتر موقتی را توصیف انجام می‌دهد: «قبلاً مردم به خاطر اهداف مالی به دوحه می‌آمدند؛ پنج سال می‌ماندند، پس‌انداز می‌کردند و به کشور خود بازمی‌گشتند چون مالیات نمی‌دادند و تسهیلات بازگشت بسیار جذاب بودند. حالا بیشتر افراد برای بلندمدت اینجا هستند و می‌خواهند فرزندانشان اینجا بزرگ شوند».
موزه ملی قطر، دوحه
بوت که خود در قطر بزرگ شده و پس از گذراندن دانشگاه در انگلستان به همراه همسرش بازگشته، اکنون دو پسر خردسال دارد. از جاذبه‌های کودک‌پسند رو به رشد امکان دارد به بلندترین سرسره آبی جهان (۸۵ متر) در پارک آبی Meryal در جزیره قتیفان و منطقه جدید سیمایسما با هزینه ساخت ۵.۵ میلیارد دلار با پارک موضوعی و اقامتگاه آن اشاره کرد که ۴۰ دقیقه شمال دوحه واقع شده هست. قطر فرهنگ محلی متمایزی دارد، شامل هفته کاری یکشنبه تا پنجشنبه، ساختاری که در امارات در ۲۰۲۲ کنار گذاشته گردید. بوت معتقد هست این حفظ ریشه و میراث‌ها، کلید قدرت و جذابیت این کشور هست.
تسهیل مهاجرت
فرصت‌های جدیدی برای خرید ملک توسط خارجی‌ها در دوحه ایجاد شده هست. در ۲۰۱۸، قطر یکی از جذاب‌ترین برنامه‌های ویزای طلایی منطقه را معرفی کرد که اقامت از طریق خرید ملک به ارزش یک میلیون دلار یا بیشتر را ممکن می‌کرد. این ویزا نیز شامل دسترسی به خدمات درمانی و تحصیل دولتی هست.
همان سال، دولت قطر تعداد مناطق مالکیت آزاد برای خارجی‌ها را از سه به ده منطقه افزایش داد و در ۱۶ منطقه دیگر سیستم حق انتفاع ۹۹ ساله را معرفی کرد. نیز مقررات اسپانسرینگ تغییر یافت، به این معنی که مدیران بین‌المللی اکنون می‌توانند مالکیت کامل کسب‌وکار خود را داشته باشند و دیگر نیازی به حمایت یک اسپانسر قطری نیست.
در امارات متحده عربی، مقامات اخیراً ویزای سبز پنج‌ساله را به گزینه‌ها اضافه کرده‌اند؛ این در حالی هست که از سال ۲۰۱۹، ویزای ۱۰ ساله سرمایه‌گذاری برای افرادی که بیش از ۲ میلیون درهم در املاک یا کسب‌وکار سرمایه‌گذاری کرده‌اند نیز ارائه خواهد گردید. ویزای سبز که پس از انقضا قابل تمدید هست، هم‌زمان با ویزاهای حمایت‌شده توسط کارفرما اجرا خواهد گردید و مخصوص فریلنسرها و افراد خوداشتغال با درآمد ماهانه بیش از ۱۵۰۰۰ درهم هست.
موزه هنرهای اسلامی دوحه، قطر
فرهنگ همچنان یکی از شاخص‌ترین راه‌هایی هست که این شهرها برای متمایز کردن خود استفاده می‌کنند، اما ابوظبی نیز مزیت قدرت نرم یک صحنه پویای هنرهای مردمی را شناخته هست. دولت با دستور جمع‌آوری آثار گالری‌های محلی و ایجاد یک منطقه هنری قدرتمند در مینا زاید (MiZa) از هنرمندان حمایت انجام می‌دهد.
کریستوفر جاشوا بنتون، هنرمند آمریکایی که از سال ۲۰۱۳ به صورت متناوب در ابوظبی زندگی کرده، یکی از هنرمندانی هست که نیمی از هزینه فضای استودیو او توسط دولت تامین خواهد گردید. او بیان می‌کند: «دولت می‌خواهد اماراتی‌ها قادر باشند آثار هنری بزرگی در سطح جهانی خلق کنند. حمایت زیادی برای هنرمندان محلی وجود دارد تا آثار خود را در امارات بسازند و در خارج از کشور به نمایش بگذارند».
سرانجام، اگر بخواهید خوش‌گذرانی کنید، دوستان فوری پیدا کنید و کسب‌وکار خود را سریع بسازید، دبی همچنان بهترین گزینه هست. اما برای زندگی خانوادگی بدون اضطراب محیطی، فضای فرهنگی متنوع و در حال رشد، و فرصتی برای آرام گرفتن و نفس کشیدن، هم ابوظبی و هم دوحه طرفداران وفاداری در میان نسل جدید پیدا کرده‌اند.
تیلور بیان می‌کند: «دوحه اکنون خانه من هست؛ جایی که دوستان، آینده و حس عمیق تعلق دارم». کولسارتس نیز این احساس را تکرار انجام می‌دهد: «بسیاری از افرادی که با آن‌ها صحبت می‌کنم می‌گویند: "هرگز به کشور خود باز نمی‌گردم". همه چیز در ابوظبی به خوبی کار انجام می‌دهد و فکر زندگی در جای دیگری دشوار هست. ما به عنوان یک خانواده به خوبی اینجا مستقر شده‌ایم. همسرم اهل بلژیک هست، من اهل استرالیا؛ اینجا خانه ماست».
دیدگاه‌ها