به گزارش پول و تجارت به نقل از ایرنا، کارشناسان به کاخ سفید توصیه می‌کنند که درگیری نظامی با ونزوئلا را آسان یا کوتاه‌مدت تصور نکند زیرا فناوری‌هایی که روسیه به ویژه در زمینه رهگیری اف-۳۵ در اختیار کاراکاس قرار داده، قادر هست موفقیت نظامی آمریکا را پرهزینه و پیچیده‌تر از آن‌چیزی کند که در نگاه اول ظاهراً.
«نشنال اینترست» گزارش داد، در چندین هفته اخیر تنش‌ها میان ایالات متحده و ونزوئلا افزایش یافته و احتمال درگیری مستقیم نظامی میان دو کشور بیش از هر زمان دیگری شده هست. دولت دونالد ترامپ با استقرار نیروهای نظامی در سواحل ونزوئلا و انجام عملیات علیه قایق‌های مظنون به قاچاق مواد مخدر، فشار نظامی خود را بر کاراکاس افزایش داده هست.
«نشنال اینترست» هشدار می‌دهد اگرچه آمریکا از نظر توانایی‌های فناورانه و تاکتیکی بر ونزوئلا برتری مطلق دارد، اما همکاری رسمی نظامی ونزوئلا با روسیه باعث شده هست تا ارتش این کشور به سامانه‌هایی مجهز شود که می‌تواند مأموریت‌های آمریکا را پیچیده‌تر کند.
در روزهای اخیر وزیر دفاع ونزوئلا ادعا کرد که رادارهای این کشور موفق به شناسایی جنگنده‌های پنهان‌کار آمریکایی F-۳۵B شده‌اند. اگر این ادعا درست باشد، به احتمال زیاد به کمک فناوری‌های روسی نظیر سامانه پدافند هوایی S-۳۰۰VM (تحت عنوان SA-۲۳ Gladiator/Giant) ممکن شده هست. این سامانه دارای رادارهایی با قابلیت کشف اهداف پنهان‌کار هست و از باندهای فرکانسی پایین‌تر مانند VHF و UHF استفاده انجام می‌دهد که نسبت به رادارهای فرکانس بالا حساسیت بیشتری در برابر هواپیماهای پنهان‌کار دارند.
هواپیماهای F-۳۵ برای فرار از رادارهای فرکانس بالا طراحی شده‌اند، اما برابر طول موج‌های بلندتر رادارهای VHF آسیب‌پذیرترند. رادار ۹S۱۹ME با برد تشخیص ۱۵۵ مایل و رادار ۶۴N۶ موسوم به «پرنده بزرگ» می‌توانند با ترکیب داده‌ها، تصویری از فضای هوایی ایجاد کنند که احتمال کشف اهداف پنهان‌کار را افزایش می‌دهد. در سامانه‌های یکپارچه روسی مانند S-۳۰۰VM، چندین رادار از نقاط مختلف به طور همزمان داده‌ها را تحلیل می‌کنند تا حتی از «نبود بازتاب» در نقاط مورد انتظار نیز برای شناسایی استفاده کنند.
ونزوئلا این فناوری‌ها را با سامانه‌های قدیمی‌تر خود مانند Pechora-۲M و P-۱۸ Spoon Rest در باند VHF تلفیق کرده و یک شبکهٔ پدافند هوایی یکپارچه (IADS) ساخته هست. این شبکه با ادغام داده‌ها از منابع مختلف، می‌تواند نسبتاً ضعف برابر فناوری پنهان‌کاری F-۳۵ را جبران کند. به گفته کارشناسان، ترکیب این رادارها می‌تواند امکان شناسایی جنگنده F-۳۵B را در بردی بین ۶۲ تا ۱۲۴ مایل —و در چندین شرایط خاص حتی بیشتر— فراهم کند.
با وجود این، کارشناسان تأکید می‌کنند که شناسایی به معنای هدف‌گیری یا سرنگونی نیست. F-۳۵B علاوه بر توانایی پرواز در ارتفاع پایین برای کاهش احتمال کشف، از سامانه‌های پیشرفته جنگ الکترونیک و قابلیت‌های اختلال در رادار برخوردار هست که می‌تواند ردیابی را مختل کرده و از حملات موشکی بگریزد. احتمال رهگیری موفق به‌ویژه در شرایط آب‌وهوایی متغیر یا در صورت فرسودگی تجهیزات ونزوئلا، بسیار پایین خواهد قرار دارای بود.
این پایگاه خبری- تحلیلی نوشت: در گذشته نیز ونزوئلا ادعا کرده قرار دارای بود که با رادارهای روسی خود توانسته جنگنده‌های F-۲۲ آمریکا را شناسایی کند، اما هیچ سند مستقلی برای تأیید این ادعاها وجود ندارد. شبکه پدافند ونزوئلا، هرچند بر اساس الگوی روسی ساخته شده هست، از نظر کیفیت و هماهنگی به‌مراتب ضعیف‌تر از نمونه‌های اصلی هست و بسیاری از کارشناسان آن را مجموعه‌ای ناهماهنگ از تجهیزات مختلف می‌دانند.
این رسانه در پایان تصریح دارد: واشنگتن نمی‌شود با این تصور که نبرد علیه ونزوئلا بسیار آسان و کوتاه خواهد قرار دارای بود وارد جنگ شود. فناوری‌های خاصی که ونزوئلا از مسکو به دست آورده هست می‌تواند برنامه‌های نظامی ایالات متحده برای پیروزی را پیچیده کند.
دیدگاه‌ها