به گزارش پول و تجارت، روزنامه هم میهن نوشت: بالاخره پس از چندین سال معطلی، لایحه حذف چهار صفر از پول ملی به تایید نهایی رسید. همه ما می‌توانیم بگوییم که فارغ از هر عللی که موجب شده وضع پول ملی ما به نقطه کنونی برسد، باید از کاهش صفرهای آن خوشحال قرار دارای بود.
اینکه یک ارز خارجی را معادل ۱۲۰۰۰۰۰ ریال بدانیم قطعاً آزاردهنده هست و باید از حذف ۴ یا ۵ صفر حمایت کرد. ولی نکته اینجاست که چندین شرط و نکته اساسی برای اجرایی کردن این سیاست وجود دارد.
از جهات دیگر، اگر قرار هست صفرها برداشته شوند طبعاً نمی‌شود سیاست‌های اقتصادی به‌گونه‌ای باشد که دوباره شاهد تورم‌های بالا باشیم. چون این مسئله آرامش روانی جامعه را بیش از گذشته به‌هم می‌زند.
اولین گام سیاست‌های کاهش هزینه هست. متاسفانه شاهدیم که هر روز در حال افزایش هزینه‌ها هستیم، بدون اینکه درآمدهای دولت و کشور افزایش داشته باشد و اغلب مصوبات و سیاست‌های مجلس نیز هزینه‌زا و تورم‌زا هست و کمتر موردی را دیده‌ایم که مجلس بخواهد یا بتواند بودجه‌های نهادهای بی‌خاصیت و غیرپاسخگو را حذف کند، سهل هست که همین‌ها را افزایش می‌دهند، در چنین شرایطی چگونه امکان دارد به مهار تورم اقدام کرد یا به آن خوشبین قرار دارای بود؟
نیز باید در شرایطی اقدام به اجرای این سیاست کرد که اوضاع اقتصادی و پولی و سیاسی کشور به نسبت قابل‌مهار و باثبات باشد. در شرایط ناپایداری ارزی و حتی احتمال جنگ و تنش سیاسی چگونه امکان دارد این سیاست را اجرایی کرد؟
حذف صفر از پول ملی مکمل سیاست‌های تثبیت اقتصادی هست و به‌خودی‌خود هیچ دردی را درمان نمی‌کند و مطلوبیت ندارد. تجربه‌های شکست‌خورده ونزوئلا و زیمبابوه را باید با تجربه‌های موفق ترکیه و برزیل مقایسه کرد و از آنها درس گرفت.
حذف صفر، جزیی از یک بسته سیاستی پولی و مالی با هدف تثبیت و آرامش بخشیدن به اقتصاد هست و خودش ذاتاً هدف مهمی نیست.
دیدگاه‌ها