به گزارش پول و تجارت به نقل از خبرآنلاین، «نوشدارو پس از مرگ سهراب» ضربالمثلی هست که در همین روزها کاربرد دارد. لوایح مرتبط با پیوستن ایران به گروه ویژه اقدام مالی موسوم به FATFسالها پیش زمانی آغاز گردید. وقتی توافق هستهای (برجام) امضا گردید پیوستن به این گروه مالی میتوانست مراودات ایران را تسهیل کند. اما مخالفان دولت وقت، گمان میکردند که با پذیرفتن کنوانسیونهای پالرمو و سیافتی دیگر امکان حمایت مالی از گروههای مقاومت وجود نخواهد دارای بود. نتیجه آنکه در همان مدت کوتاهی که تحریمهای هستهای از میان برداشته شده قرار دارای بود، مانع بزرگ همچنان وجود دارای بود.
غلامعلی جعفرزاده ایمن آبادی، نماینده سابق مجلس بیان میکند پذیرفتن این کنوانسیون الان دیگر فایدهای ندارد.او که معتقد هست تندروها در هفت سال گذشته خسارتهای زیادی با نپذیرفتن لوایح مربوط به افایتیاف زدهاند، پذیرش سیافتی را نتیجه بازگشت علی لاریجانی به شورای عالی امنیت ملی میداند.
مشروح گفتگو با غلامعلی جعفرزاده ایمنآبادی را در ادامه بخوانید؛
*****
* آقای جعفرزاده، بعد از هفت سال، کنوانسیونهای پالرمو و سیافتی در مجمع تشخیص مصلحت نظام تصویب شدهاند. چرا بعد از هفت سال؟ چه شد که حالا این اتفاق افتاد؟ تحلیل شما چیست؟
این واقعاً تحلیلی ندارد؛ خود ما هم نمیدانیم چرا؛ اصلاً چه مشکلی دارای بود؟ کسانی که اینهمه تعلل کردند، باید بیایند و به مردم توضیح دهند. آنهایی که اعلام کردند سیافتی حرام هست، بیایند و توضیح دهند چرا جلوی این کار را گرفتند و اینهمه به مردم فشار آوردند. سؤال ما هم همین هست؛ عاملان بدبختی این مردم باید پاسخگو باشند. این ملت بدترین روزها را گذراندند، بیخود و بیجهت. واقعیت امر این هست که ما از همان روز اول میگفتیم این مسئله هیچ مشکلی ندارد.
سیافتی حرام قرار دارای بود یا به سختی انداختن مردم؟
ما در این دنیا زندگی میکنیم و این کنوانسیونها بین کشورها برای جلوگیری از پولشویی، قاچاق انسان، مواد مخدر، اسلحه و ... هست. چرا شما مدام اصرار دارید به دنیا بگویید که دنبال کارهای بد هستید؟ چرا اینگونه رفتار میکنید؟
نمیخواهم آنها را از انجام این کار پشیمان کنم، اما باید پاسخگو باشند. باید به ملت پاسخ دهید که به چه دلیل این کار اینهمه سال معطل ماند؟ به چه دلیلی، با چه وجاهتی، با چه استدلال قانونیای؟ چطور میخواهید روز آتی جواب این ملت را بدهید که چنین رفتاری با آنان کردید؟ کشور خیلی ضرر کرد اما خسارت کشور فقط در این هفت سال نبود؛ مسئله فراتر از اینهاست. این خسارت اصلاً قابل حسابوکتاب نیست. البته من میدانم دلیلش چیست.
* دلیلش چیست؟
همانطور که از روز اول گفتهام، در این ماجرا افرادی سود میبرند؛ همانها که آمدند و با کشور هر کاری که دلشان خواست کردند. قطعاً شما هم میدانید که برای آنها نفع دارای بود که سیافتی تصویب نشود. من با صراحت میگویم. وگرنه کدام عقل سلیمی میپذیرد که چنین موضوعی اینهمه کش پیدا کند؟
در هر صورت، این تلخکامیها در تاریخ ثبت خواهد گردید. اعضای مجمعی که در چندین موارد «تشخیص مصلحت نظام» را به معنای واقعی دنبال نکردند، باید پاسخگو باشند. نمیگویم همهشان، اما کسانی که بیجهت مخالفت کردند و این ظلم را در حق ملت روا داشتند، باید جواب دهند.
آقایان باید پاسخگو باشند که چرا کشور را با لجاجتهای بچهگانه تا این اندازه به سختی و مشکل انداختند؟ مثلاً گفتند سیافتی حرام هست. چه کسی گفته حرام هست؟ اصلاً چرا باید حرام باشد؟ مگر حرام، سرقت، دزدی، قاچاق پول و کارهای خلاف نیست؟
اینها چیزهایی هست که در تاریخ این کشور ثبت خواهد گردید. ظلم یعنی همان فشاری که مردم بیخود و بیجهت تحمل کردند.
در این وضعیت بزرگی باید میآمد و جلوی آنها میایستاد؛ شک نکنید که نظام باید از تندروها عبور کند
* میگویید یک سری منافع داشتند که نمیگذاشتند این تصویب شود؛ حالا که تصویب شده، آیا یعنی نظام به این نتیجه رسیده که از اینها عبور کند؟
واقعیت امر این هست که خیلی دست آنها بسته گردید. قبلاً آمریکا مساله قرار دارای بود، اما الان با مکانیسم ماشه کل دنیاست و در برابر کش دادن این موضوع یک بزرگی باید ورود پیدا میکرد و جلوی اینها میایستاد تا اینها برای خودشان این تصمیمات را نگیرند.
متأسفانه مجلس ضعیف عمل کرد؛ ما آن موقع تصویب کردیم، آنها بیجهت نگه داشتند. اصلاً ذرهای شک نکنید که نظام باید از تندروها و تمام کسانی که در این مدت به این کشور خسارت زدند عبور کند. راه دیگری نیست. اینها هیچ خیری برای مملکت ندارند؛ اینها با این لجبازیهایشان، مقاومتِ بیمورد که این کشور را بدبخت کرده و به خاک سیاه نشاندهاند، باید بروند یک گوشه بنشینند و استراحت کنند.
چه کسی گفته هست که مردم باید مقاومت کنند و شما هر کاری که دلتان خواست بکنید؟ بچههای چندین از اینها در ایران نیستند. بروید ببینید میتوانید بچههای آنها را پیدا کنید؟
تصویب سیافتی را مدیون لاریجانی هستیم؛ اما کاش از لاریجانیها زوتر استفاده میگردید
* آیا این که پس از فعال شدن مکانیسم ماشه، سیافتی تصویب شده، نشانهای از اراده برای عبور از اینها است؟
اولاً تصویب شدن آن را مدیون حضور یک آدم عاقل یعنی آقای لاریجانی در شورای عالی امنیت ملی هستیم. اما ای کاش این اتفاق زودتر میافتاد و نظام زودتر از امثال لاریجانی استفاده میکرد.
این تحریمها و این بهاصطلاح نرفتن به سمت سیافتی، یک تحریم مضاعف داخلی قرار دارای بود. نظام یا تصمیم گرفته هست یا نگرفته هست.
تندروها دیگر امتحان خود را به بدترین شکل ممکن پس دادهاند. امثال میرسلیمها دیگر نمیشود باشند؛ جای آنها دیگر در مصلحت نظام نیست.
مغزهای این افراد کهنه شده هست؛ چیزهایی که سالها پیش یاد گرفتهاند را طوطیوار تکرار میکنند؛ اینها خسارت زیادی به کشور زدند، و این خسارتها را شاید واقعاً نتوان به این زودیها جبران کرد.
همه این سال ها با مردم لج کردند، حالا سیافتی دیگر فایدهای ندارد
* الان این تصویب آیا میتواند پیامی داشته باشد؟
نه، هیچ فایدهای ندارد. منتی هم سر مردم نگذارند؛ هیچ فایدهای ندارد.
* منظورم در سیاست خارجی بود.
در سیاست خارجی هم دیگر تأثیری و فایدهای ندارد. واقعاً نمیدانم الان تصویب این کنوانسیونها را میخواهیم کجا خرج کنیم. روزهایی که به آن نیاز داشتیم، لجاجت کردند و جلوی آن را گرفتند. بدبختی این هست که با مردم لج کردند. چرایش را نمیدانم. این از آن چیزهایی هست که هیچوقت نمیتوانم برایش پاسخی پیدا کنم.
تا الان هرچه اتفاق افتاده ضدمصلحت قرار دارای بود
* یعنی میگویید بعد از فعال شدن مکانیسم ماشه و برگشت تحریمها دیگر فایده ندارد...
بله. گفتهاند که در نیویورک تماس گرفتیم اما ویتکاف سر قرار نیامد. ۲۴ سال اینها دنبال ما دویدند؛ حالا شما باید ۲۴ سال شما دنبال آنها بدوید.
ما واقعاً استاد فرصتسوزی هستیم. الان شما میخواهید چه کار کنید؟ شما کشور را به این روز نشاندید؟ متأسفانه باید بگویم که من چیزی به اسم تشخیص مصلحت ندیدم؛ تا الآن هر چه اتفاق افتاد ضد مصلحت قرار دارای بود. فکر میکنم دیگر زمانش رسیده مجمعی که خاصیتی نداشته تعطیل شود. بهنظر من باید مجمع تشخیص مصلحت را تعطیل کنند تا کشور کمی نفس بکشد.
دیدگاهها