به گزارش پول و تجارت به نقل از ایسنا، میزان نفت موجود در نفتکش‌های در حال ترانزیت به بالاترین حد خود از سال ۲۰۱۶ رسیده و این موضوع نگران‌کننده بوده و به این معنی هست که نفت زیادی وجود دارد و مصرف نمی‌شود.
بلومبرگ هفته جاری، با استناد به داده‌های شرکت ورتکسا، از رشد میزان نفت روی آب خبر داد. با این حال، چین پیام متفاوتی برای بازار نفت دارای بود. این کشور در حال ساخت مخازن بیشتری برای افزایش ذخیره سازی نفت هست.
داده‌های ورتکسا که بلومبرگ به آن استناد کرد، نشان می‌دهد که هم‌اکنون ۱.۲ میلیارد بشکه نفت خام در دریا وجود دارد که از مکانی به مکان دیگر منتقل خواهد گردید. الکس لانگلی، خبرنگار بلومبرگ خاطرنشان کرد که این بالاترین میزان نفت در حال ترانزیت از سال ۲۰۱۶ بوده و نتیجه تولید بیشتر کشورهای کلیدی هست.
اما وجود نفت در دریا به این معنی نیست که در دریا ذخیره خواهد گردید زیرا هیچ جای دیگری فضایی وجود ندارد. در واقع، داده‌های ورتکسا برای ۱.۲ میلیارد بشکه شامل نفت موجود در مخازن شناور نمی‌شود. وقتی ذخایر شناور به مجموع فوق اضافه خواهد گردید، نفت خام بیشتری در دریا وجود دارد که بیشترین میزان از سال ۲۰۲۰ هست.
با این حال، تاکنون، بخش زیادی از مازاد عرضه نفت خام در سال جاری توسط چین جذب شده که از ابتدای سال ۲۰۲۵ بشکه‌ها را ذخیره کرده هست. طبق آخرین اخبار از خود چین، این کشور نیز قصد دارد ذخیره سازی نفت را افزایش دهد.
آینده نگری بزرگترین واردکننده نفت جهان
رویترز هفته جاری گزارش داد که شرکت‌های بزرگ انرژی دولتی چین در حال ساخت ۱۱ سایت ذخیره‌سازی جدید برای نفت خام در سال جاری و ۲۰۲۶ هستند و اعلام کردند که صنعت انرژی این کشور از روند فعلی قیمت نفت بهره می‌برد و در حالی که قیمت‌ها پایین هست، این کالا را ذخیره انجام می‌دهد.
طبق گزارش رویترز، میزان ظرفیت ذخیره‌سازی که قرار هست طی دو سال اضافه شود، حدود ۱۶۹ میلیون بشکه هست و این در مقایسه با حدود ۱۸۰ تا ۱۹۰ میلیون بشکه ظرفیت اضافه شده طی چهار سال بین ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۴ هست. چین به عنوان بزرگترین واردکننده نفت خام جهان، از ابتدای سال، روزانه نزدیک به یک میلیون بشکه نفت ذخیره کرده هست. در واقع، به گفته تحلیلگرانی که تفاوت بین واردات نفت چین و عملکرد پالایشگاه‌ها را برای بررسی اجمالی تقاضا دنبال می‌کنند، ذخیره‌سازی حتی در نبود تقاضای کافی در داخل کشور، واردات را افزایش داده هست. این تحولات این سوال را مطرح انجام می‌دهد که چرا چین این کار را انجام می‌دهد در حالی که عرضه در شرف فراوان‌تر شدن هست و بنابراین، قیمت‌ها حتی پایین‌تر هم هستند.
پاسخ ممکن هست به این مربوط باشد که چین می‌داند در دنیای نفت، به ویژه روند تولید نفت، هیچ چیز قطعی نیست. در کنار حذف محدودیت عرضه اوپک پلاس، شیل آمریکا به عنوان دلیل اصلی کاهش قیمت‌ها مطرح خواهد گردید، اما رشد تولید شیل آمریکا با افت قیمت‌ها، در حال کند شدن هست.
از جهات دیگر، مسئله ظرفیت اضافی تولید اوپک پلاس مطرح هست. تا چندین سال پیش، این ظرفیت اضافی به عنوان دلیلی برای آسودگی خاطر بازار در مورد امنیت عرضه در نظر گرفته می‌گردید. اما اکنون، با افزایش تولید این گروه پس از سه سال محدودیت عرضه، این ظرفیت اضافی کاهش می‌یابد و در صورت افزایش تقاضا، اوپک پلاس قادر نخواهد قرار دارای بود به اندازه گذشته واکنش نشان دهد. ران بوسو، مفسر انرژی رویترز در این باره نوشت: اوپک پلاس مدام از اهداف افزایش تولید خود عقب مانده هست و این موضوع می‌تواند در صورت تقاضای قوی نگران کننده باشد، زیرا نشان می‌دهد که ظرفیت اضافی به اندازه‌ای که قبلا تصور می‌گردید، وجود ندارد.
بر اساس گزارش اویل پرایس، اکنون، نفت در دریا دلیلی برای انتظار عرضه بیشتر در بحبوحه تقاضای ضعیف هست، اما ممکن هست بخش زیادی از این نفت در دریا از نقطه مبدا به نقطه مصرف خود برسد. در همین حال، هر اشاره‌ای به تحریم‌های بیشتر علیه صنعت انرژی روسیه، قیمت نفت را بالاتر می‌برد و نشان‌دهنده حساسیت خاصی به امنیت عرضه در میان معامله‌گران هست. این به نوبه خود به این معنی هست که اشباع عرضه به آن اندازه که بر اساس گزارش‌ها ظاهراً، قطعی نیست. از این گذشته، اگر قطعی قرار دارای بود، معامله‌گران چندان به تحریم‌های بیشتر علیه نفت خام روسیه اهمیت نمی‌دادند.
دیدگاه‌ها