به گزارش پول و تجارت به نقل از فارس، درحالی آیفون ۱۷ با قیمت حدود ۳۴۰ میلیونی در سایتهای ایرانی عرضه شده هست که همچنان دوستداران این برند برای داشتن آن وام میگیرند و دارایی میفروشند.
تمامی آیفون ۱۷ های دیجیکالا در کمتر از چندین ساعت بعد از شروع فروش فروخته گردید! در حالیکه همین مدل آیفون در آمریکا حدود ۱۲۶ میلیون تومان قیمت دارد، در ایران بهای آن بین ۲۹۵ تا ۳۴۰ میلیون تومان میرسد. نظر به متوسط حقوق ماهانه ۲۰ میلیون تومانی در ایران، خرید این گوشی نیازمند پسانداز بیش از ۱۵ ماه حقوق هست.
شرکت اپل طبق روال هر سال، امسال نیز در اواخر شهریور از نسل جدید گوشیهای خود، آیفون ۱۷، رونمایی کرد. عرضه جهانی این مدل از ۲۸ شهریور آغاز شده و کمتر از ۲۰ روز بعد، روند تجاری واردات آن به ایران نیز آغاز شده هست و همانند سالهای گذشته، ورود این مدل نیز با قیمتهای نجومی و هزینه بالای رجیستری همراه هست.
با وجود این، بسیاری برای خرید آیفون وام میگیرند یا داراییهای خود را میفروشند، حتی زمانی که این گوشی هیچ تناسبی با وضعیت اقتصادی یا سبک زندگیشان ندارد. پیشتر نیز در فضای مجازی، شوخیهایی مانند «فروش کلیه برای خرید آیفون» دست به دست میگردید تا وسعت این اشتیاق و فشار اجتماعی را نشان دهد.
«تب آیفونیسم» در ایران بازتابی از میل به تمایز و نمایش منزلت اجتماعی هست. آیفون در ذهن بسیاری از ایرانیها نماد طبقه بالا و زندگی مرفه هست و خرید آن، حتی به قیمت قرض یا فروش دارایی، تلاشی برای جبران احساس فرودستی محسوب خواهد گردید. بر اساس نظریه مصرف نمایشی تورستن وبلن، این نوع خرید بیش از آنکه از نیاز واقعی ناشی شود، ناشی از تمایل به تفاخر و پیوستن به فرهنگ جهانی هست.
امانالله قراییمقدم، جامعهشناس، مصرفگرایی را پدیدهای چندبعدی میداند و معتقد هست اگر مصرف بر پایه استفاده از تولیدات داخلی باشد، نهتنها زیانبار نیست بلکه موجب رونق اقتصاد و کاهش بیکاری و تورم خواهد گردید؛ اما گرایش به کالاهای خارجی را عامل آسیب به اقتصاد و فرهنگ ملی میداند.در مقابل، نسیم نوری، روانشناس، ریشه مصرفگرایی را در فشارهای اجتماعی و ویژگیهای فردی میبیند و بیان میکند چشموهمچشمی، برتریطلبی و نمایش ظواهر باعث گرایش افراد به مصرفگرایی خواهد گردید. در واقع، حتی اگر کالا داخلی باشد، تا زمانی که انگیزه مصرف «نمایش و رقابت» باشد، مصرفگرایی ادامه دارد.
مجید صفارنیا، روانشناس اجتماعی، معتقد هست همه ما در شکلگیری این پدیده سهم داریم و مصرفگرایی در کشور به یک فرهنگ تبدیل شده که معیار ارزش و منزلت اجتماعی را داشتن بیشتر میداند. راه نجات از این وضعیت را فرهنگسازی هست. او از رسانهها میخواهد درباره باورهای غلط مصرفگرایی روشنگری کنند و پیشنهاد میدهد کمپینهایی مانند «نه به مصرفگرایی» راهاندازی شود. به گفته او، باید آموخت از داشتهها به اندازه نیاز استفاده کنیم و زمان ارزشمند خود را به جای چشموهمچشمی و فخرفروشی، صرف عشق، یادگیری و ارتباط با خانواده کنیم.
دیدگاهها