بیم و امیدهای آتش‌بس در غزه | اسرائیل تن به شرایط «هدنه» می دهد؟
کد خبر : ۸۰۹۳۲۷
|
تاریخ : ۱۴۰۴/۰۷/۱۸
-
زمان : ۱۹:۰۳
|
دسته بندی: اسلایدر

بیم و امیدهای آتش‌بس در غزه | اسرائیل تن به شرایط «هدنه» می دهد؟

پول و تجارت: چنان‌که در دو سال گذشته از ۷ اکتبر ۲۰۲۳ شاهد بوده‌ایم، بسیاری از فلسطینیان، به‌ویژه در غزه، بر این باورند که حماس همچنان نماینده حقیقی مبارزه مردم فلسطین برای آزادی هست. بر اساس نظرسنجی‌های اخیر، و با وجود همه درد و رنجی که مردم غزه متحمل شده‌اند، جنبش فلسطینی همچنان گزینه نخست مردم هست.

به گزارش پول و تجارت، هیچ نیروی وحشیانه، هیچ نسل‌کشی و هیچ تهدیدی برای کاهش جمعیت، مردم فلسطین را از اصرار بر حق مقاومت در برابر اشغال بازنخواهد دارای بود.

میدل ایست آی در گزارشی نوشته هست: خبری مسرت‌بخش صبح پنج‌شنبه از مصر به گوش رسید. توافقی حاصل شده هست تا به جنگ نسل‌کشانه اسرائیل در غزه پایان دهد. به نظر من، رهبری حماس قطعا به این توافق رضایت نمی‌داد مگر آنکه دستاوردهای ملموسی برای مردم فلسطین به همراه داشته باشد.

برخلاف توافق‌های آتش‌بس پیشین که به خاطر تخلفات اسرائیل دوام چندانی نداشتند یا هرگز به مرحله اجرا نرسیدند، این توافق نتیجه تلاش بین‌المللی به رهبری ایالات متحده و با مشارکت دست‌کم هشت کشور عربی و اسلامی هست.

آتش‌بس اینبار ضمانت اجرای محکم‌تری دارد

چنین ائتلاف بین‌المللی ظاهراً ضمانتی محکم باشد که پس از امضای توافق، به آن پایبند خواهند ماند. حضور دو فرستاده از سوی ترامپ و دو مقام بسیار ارشد از قطر و ترکیه این امر را تایید می‌کرد.

با وجود دستکاری‌ها و تغییراتی که بنیامین نتانیاهو نخست‌وزیر اسرائیل، به این توافق وارد کرد تا آن را به تسلیمی تحمیلی بر حماس تبدیل کند، جنبش فلسطینی با دقت بسیار از دادن پاسخ صریح «آری» یا «نه» خودداری کرد. آن‌ها با بیانیه‌ای هوشمندانه و با دقت تدوین‌شده پاسخ دادند که در آن آمادگی خود را برای رویکردی مثبت و مشارکت در مذاکرات ابراز داشتند.

اطلاعات چندانی درباره جزئیات بیان کرد‌وگوها در شرم‌الشیخ در دست نیست. با این حال، امکان دارد فرض کرد که بخش عمده تلاش تیم مذاکره‌کننده حماس بر هدایت توافق به سمت تحقق خواسته‌های اصلی جنبش متمرکز بوده هست: خروج نیروهای اسرائیلی، تبادل اسیران، اجازه ورود کمک‌های بشردوستانه و تعیین جدول زمانی برای بازسازی.

هنوز پایان کار نیست جنگ متوقف خواهد گردید و اسرائیلی‌ها به‌تدریج از غزه عقب‌نشینی خواهند کرد تا زمینه برای تبادل اسیران (زندانیان جنگی) فراهم شود. بدیهی هست که بازسازی و اداره غزه در مرحله‌ای بعدی انجام خواهد گرفت.

نتانیاهو و غزه

با این حال، ملموس‌ترین نتیجه این توافق، ناکامی طرح نتانیاهو برای سرکوب مقاومت و خالی کردن غزه از سکنه هست.

این توافق نیز ضربه‌ای به جناح به‌اصطلاح صهیونیسم مذهبی هست که محرک اصلی نسل‌کشی در غزه بوده هست. به علاوه، دو سال نسل‌کشی، چهره واقعی اسرائیل را در برابر چشمان جهانیان افشا کرده هست. بیش از هر زمان دیگری، جهان ماهیت صهیونیسم را به‌عنوان پروژه‌ای استعماری و برتری‌طلبانه شناخته هست.

رهبران ارشد اسرائیل، شامل نتانیاهو، در بالاترین دادگاه‌های جهانی به‌عنوان جنایتکاران جنگی تحت تعقیب قرار دارند. این موضوعی هست که هرگز فراموش یا نادیده گرفته نخواهد گردید و برای نسل‌های آینده نیز باقی خواهد ماند. اینکه توافقی برای آتش‌بس حاصل شده، به‌هیچ‌وجه به این معنا نیست که جنایات جنگی اسرائیل فراموش یا بخشیده خواهد گردید.

شایان یادآوری هست که حماس همواره به دنبال توافق آتش‌بس بوده هست. این نتانیاهو و ائتلاف افراطی حاکم بر او بودند که تمام تلاش‌های پیشین برای دستیابی به توافق را ناکام گذاشتند. آن‌ها حتی از توافق‌هایی که بین دو طرف منعقد شده قرار دارای بود، سر باز زدند.

این پایان کار نیست

آنچه این‌بار تغییر کرد، اشتیاق دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور ایالات متحده، برای دریافت جایزه صلح نوبل قرار دارای بود. اما باید آگاه باشیم که آنچه اتفاق افتاد، به‌هیچ‌وجه، پایان مسئله نیست. فلسطینیان هنوز به آزادی خود، که بیش از یک سده برای آن مبارزه کرده‌اند، دست نیافته‌اند. از این‌رو، مبارزه برای آزادی به‌ناچار ادامه خواهد یافت.

نه‌تنها این، بلکه تا زمانی که اشغالگری اسرائیل ادامه دارد، تنش‌ها در سراسر منطقه پابرجا خواهد ماند و احتمال بروز دورهای جدید درگیری در آینده وجود دارد. به همین دلیل هست که صلح پایداری که ترامپ وعده داده، بدون پایان قطعی اشغال صهیونیستی فلسطین، دست‌نیافتنی باقی خواهد ماند.

غزه

چگونه امکان دارد از صلح سخن بیان کرد وقتی مردم غزه در محاصره‌ای در زندانی روباز به‌سر می‌برند و مردم کرانه باختری اشغالی طعمه شهرک‌نشینان یهودی هستند که زمین‌هایشان را غصب می‌کنند، درختان زیتونشان را به آتش می‌کشند و معیشت شان را شب و روز نابود می‌سازند؟

فرمول حماس برای صلح پایدار با یک آتش‌بس بلندمدت یا «هدنه» آغاز خواهد گردید.

هدنه در فقه اسلامی به‌عنوان پیمانی مشروع و الزام‌آور شناخته خواهد گردید که هدف آن توقف جنگ با دشمن برای مدت‌زمان مورد توافق هست. این مدت می‌تواند کوتاه یا بلند باشد، بسته به نیازها و منافع متقابل.

نقشه‌ای عملی برای صلح

شرایط هدنه،ساده و صریح هست: خروج کامل اسرائیل از تمام سرزمین‌های اشغال‌شده در جنگ ژوئن ۱۹۶۷، برچیده شدن تمامی شهرک‌های صهیونیستی از این مناطق، و آزادی همه زندانیان فلسطینی محبوس در زندان‌های اسرائیل.

هر چیزی کمتر از هدنه به این معناست که اسرائیل در دستیابی به صلحی پایدار جدی نیست. وقت آن رسیده که رهبران ایالات متحده و اتحادیه اروپا جنبش مقاومت فلسطین را جدی‌تر بگیرند و حتی پیشنهاد آن برای آتش‌بس بلندمدت را در نظر داشته باشند. پس از ناکامی توافق‌های صلح اسلو و از بین رفتن هرگونه امکان برای راه‌حل دو کشوری، هدنه شاید همچنان تنها نقشه عملی برای صلح باشد.

از نظر نظامی، حماس بی‌تردید در اثر دو سال جنگ تضعیف شده هست، اما ایده مقاومت در برابر اشغالگری و جنایات اسرائیل همچنان زنده و پابرجاست. برای بسیاری از فلسطینیان، حماس صرفا یک نیروی نظامی نیست؛ بلکه ایده‌ای، فرهنگی و پدیده‌ای هست.

از نظر نظامی، این جنبش در اثر دو سال جنگ تضعیف شده، اما نابود نشده هست. با این حال، به‌ عنوان یک ایده، مقاومت در برابر اشغالگری و جنایات اسرائیل، چه به نام حماس و چه به هر نام دیگر، همچنان زنده هست؛ حتی قوی‌تر از همواره. 

چنان‌که در دو سال گذشته از ۷ اکتبر ۲۰۲۳ شاهد بوده‌ایم، بسیاری از فلسطینیان، به‌ویژه در غزه، بر این باورند که حماس همچنان نماینده حقیقی مبارزه مردم فلسطین برای آزادی هست. بر اساس نظرسنجی‌های اخیر، و با وجود همه درد و رنجی که مردم غزه متحمل شده‌اند، جنبش فلسطینی همچنان گزینه نخست مردم هست. 

این نمی‌شود شگفت‌آور باشد، چرا که اکثریت ساکنان غزه از نسل فلسطینیانی هستند که در سال ۱۹۴۸، زمانی که گروه‌های مسلح صهیونیستی با ارتکاب قتل‌عام‌های گسترده در مناطق مختلف، جمعیت بومی را از سرزمین‌هایشان بیرون راندند، مجبور به ترک روستاها و شهرهای خود شدند.

مردم غزه، همراه با جنبش‌های مقاومت، ثابت کرده‌اند که هیچ نیروی وحشیانه، هیچ قتل‌عامی، هیچ نسل‌کشی و هیچ تهدیدی برای کاهش جمعیت، نمی‌تواند مانع از اصرار مردم فلسطین بر حق مقاومت در برابر اشغال و بازگشت به سرزمین‌هایی شود که صهیونیست‌ها با کمک دولت‌های امپریالیستی غربی، بیش از ۷۸ سال پیش، پدران و مادران و اجدادشان را از آن‌ها بیرون راندند.

تبلیغات


اشتراک گذاری

دیدگاه‌ها


ارسال دیدگاه