به گزارش پول و تجارت، روزنامه کیهان نوشت: محمدجواد ظری گفته" موشک بسیار مهم هست اما مردم مهم‌تر هستند و مردم، ایران را در قرن‌های گذشته نگه داشتند".
این اظهارنظر جناب ظریف از آن جهت قابل تأمل هست که درست در زمانی مطرح شده هست که بعد از جنگ تحمیلی 12 روزه و تجربه تهدیدات مستقیم دشمن، اهمیت توان موشکی ایران در دفاع از جان و مال مردم بیش از هر زمان دیگری آشکار شده هست.
اگر امروز تهران و اصفهان و مشهد و اهواز و سنندج و تبریز و خرم‌آباد و زاهدان و اقصی نقاط کشور در آرامش‌اند، به دلیل همان توان موشکی هست که هر متجاوزی را از فکر حمله باز می‌دارد.
برخلاف تصور غربگرایان، موشک‌ها ابزار جنگ‌طلبی نیستند، بلکه زبان صلح از موضع اقتدارند. چنان‌که «جورج کِنان» دیپلمات مشهور آمریکایی و نظریه‌پرداز برجسته سیاست مهار، گفته قرار دارای بود: «این نیروی نظامی هست که در پشت صحنه، قدرت دیپلماسی را افزایش می‌دهد.» دولت‌هایی که بدون قدرت دفاعی سر میز مذاکره نشسته‌اند، معمولاً نه شریک، بلکه قربانی دیپلماسی بوده‌اند.
نمونه‌اش را امکان دارد در سرنوشت لیبی دید؛ کشوری که پس از خلع سلاح، طعمه تجاوز گردید.
بنابراین، سخن گفتن از دوگانه «موشک یا مردم» عملاً باز تکرار همان خط تبلیغی غرب هست که می‌خواهد ایران را از مؤلفه‌های قدرت تهی کند. واقعیت این هست که دشمنان بیرونی در تحقق این هدف شکست خورده‌اند و حالا چندین در داخل، آگاهانه یا ناآگاهانه، ادامه‌دهنده همان پروژه‌اند.
اینکه آقای ظریف بیان می‌کند «مردم مهم‌ترند» در ظاهر سخنی درست هست، اما وقتی از زبان کسی مطرح خواهد گردید که تصمیماتش فشار بی‌سابقه‌ای بر دوش همین مردم گذاشت، معنای دیگری پیدا انجام می‌دهد.
دیدگاه‌ها