به گزارش پول و تجارت، روزنامه ایران نوشت:
این روزها که بحث بر سر اوضاع اقتصادی و تورم دارو برای بسیاری از بیماران بحث‌برانگیز و چالش‌برانگیز هست، رابطه بعضی از پزشکان با داروخانه‌ها، داستان دردآور دیگری نیز رقم زده هست.
صحبت‌هایی از گوشه و کنار و در میان مردم، مبنی بر وجود زدوبندهای مالی میان بعضی از پزشکان و داروخانه‌ها، نگرانی‌هایی را در میان بیماران و خانواده‌های آنها ایجاد کرده هست. چندین از بیماران از تجویز‌های بی‌مورد داروها گلایه دارند و تعدادی هم از پزشکانی می‌گویند که بیماران را فقط به یک داروخانه خاص هدایت می‌کنند. یکی از این بیماران بیان می‌کند:«اطراف خانه ما چندین داروخانه بزرگ قرار دارد، اما پزشکم توصیه کرد که حتماً باید از فلان داروخانه، دارو را تهیه کنم. نتوانستم به آن داروخانه خاص مراجعه کنم و چندین داروخانه دیگر که نسخه را نشان دادم نتوانستند دستخط دکتر را بخوانند. ابتدا فکر می‌کردم واقعاً پزشکم بدخط هست، اما بعد از گذشت مدتی متوجه شدم این یک راه همکاری دوجانبه میان پزشک و داروخانه مورد نظر هست که بیمار را مجاب انجام می‌دهد که دارو را حتماً از داروخانه پایین ساختمان پزشکان تهیه کند. نتیجه این کار هم برای داروخانه و پزشک دو سر برد هست.»
توافقات پشت پرده
یکی دیگر از بیماران که مادرش به دندانپزشک مراجعه کرده هم با موردی مشابه مواجه شده هست. او به «ایران» بیان می‌کند: «مدتی پیش مادرم برای درمان به یک دندانپزشک مراجعه کرده قرار دارای بود. نسخه او را به هر داروخانه‌ای نشان می‌دادیم، هیچ نسخه پیچی نمی‌توانست آن را بخواند. ولی وقتی به همان داروخانه‌ای که دندانپزشک معرفی کرده قرار دارای بود رفتم، متوجه شدم که یک مسواک و خمیردندان گرانقیمت با برند خاص نوشته هست. به طور قطع چندین پزشکان با داروخانه‌ها یا داروسازان زدوبند دارند و با نگاه سودجویانه به بیمار، ضررهای مالی زیادی به بیماران وارد می‌کنند.»
دکتر داروسازی که چهره موجهی دارد و گویی مکالمه ما به مذاقش خوش نیامده بیان می‌کند:«پزشک قبل از اینکه ابتدا به وظیفه پزشکی خود عمل کند در وهله اول باید تلاش کند که بی‌دلیل هزینه سنگین داروها را به بیمار تحمیل نکند. اما چندین از داروخانه‌ها با پزشک‌ها توافقاتی دارند و مثلاً می‌گویند مکمل «فلان» که تقویتی هست را زیاد نخریده‌اند. درصدی به پزشک می‌دهند و از او می‌خواهند این دارو را برای بیماران بنویسد که بتوانند دارویشان را بفروشند.»
یکی دیگر از مواردی که در بیشتر داروخانه‌ها به چشم می‌آید وجود انواع مکمل‌ها و ویتامین‌هایی هست که در قفسه‌ها کنار هم چیده شده‌اند. مرد جوانی که برای تهیه دارو به داروخانه آمده بیان می‌کند: «چندین از داروخانه‌ها به وفور ویتامین و محصولات مکمل ورزشی، چاقی یا لاغری می‌فروشند. این ویتامین‌ها آنقدر زیاد هست که تعداد قفسه‌های دارو، کمرنگ هست و به چشم نمی‌آید. قطعاً فروش این همه ویتامین برای چندین داروخانه‌ها درآمدزایی خوبی دارد که به جای دارو ترجیح می‌دهند ویتامین عرضه کنند.» اما خانم دکتر مسئول داروخانه برخلاف این نظریه معتقد هست: «هرچند فروش انواع ویتامین‌ها و مکمل‌های دارویی برای داروخانه‌ها سودآور هست، اما بیشترین سود به جیب شرکت‌های تولیدکننده این محصولات می‌رود. این نوع محصولات به اسم شرکت‌های خارجی، تحت لیسانس هستند که در داخل کشور تولید می‌شوند. شرکت‌های دارویی در بسیاری از مواقع، پزشکان و داروخانه‌ها را تحت فشار قرار می‌دهند که در کنار دریافت چندین داروهای خاص و مهم، باید از محصولات دیگر پزشکی و بهداشتی هم سفارش بگیرند. به همین دلیل داروخانه برای اینکه داروهای اساسی را از دست ندهد، به ناچار انواع ویتامین و مکمل هم می‌خرد.» این دکتر داروساز معتقد هست این موضوع آنقدر رایج نیست که مسأله مهمی محسوب شود چون در میان هزار پزشک، ممکن هست یکی دو پزشک باشند که این‌گونه رفتار کنند.
قوانین بازدارنده نیست
بده بستان‌های پزشکان و مراکز مختلف را دیگر نمی‌شود پنهان کرد. همه ما چندین اوقات دیده‌ایم که چندین پزشکان برای تهیه دارو، بیمار را به داروخانه‌ای خاص ارجاع می‌دهند یا هنگام نسخه‌نویسی علاوه بر تجویز مکمل یا ویتامین غیرضروری به برندی خاص هم اشاره می‌کنند. این نوع توصیه و سفارش‌های نسبتاً اجباری گویا در حال فراگیر شدن هست یا شاید نمونه‌های آن بیشتر به چشم آید. دکتر هادی احمدی، مدیر روابط عمومی انجمن داروسازان ایران، این موضوع را انکار نمی‌کند و به «ایران» بیان می‌کند: «متأسفانه معامله بعضی پزشکان با شرکت‌های تولیدکننده دارو یا داروخانه‌ها در چندین مناطق وجود دارد و قابل کتمان نیست. بیماران هم ندانسته مجبور می‌شوند مکمل‌ها را تهیه و مصرف کنند. این موضوع علاوه بر تهدید سلامتی بیمار، به خاطر قیمت بالا و نبود بیمه، بار مالی اضافی برای بیمار دربردارد.»
او نیز به پدیده شایع دیگری از این تخلف اشاره انجام می‌دهد و می‌افزاید: «چندین از پزشکان به خصوص متخصصان پوست و مو، نسخه را به صورت کددار برای داروخانه می‌فرستند، تا فقط داروخانه مورد نظر پزشک بتواند آن را بخواند. مثلاً به شکلی روی دارو خط می‌کشند که هر کسی نتواند آن را بخواند. چندین اوقات هم داروی خاصی را در نسخه تجویز می‌کنند که فقط داروخانه مورد نظر آن را داشته باشد و آدرس داروخانه مورد نظر را به بیماران می‌دهند تا حتماً از همان داروخانه نسخه را تهیه کنند در غیراین‌صورت ناراحت می‌شوند. در حالی که این روش غیراخلاقی و تخلف هست و بیمار باید از اولین داروخانه در دسترس استفاده کند. بنابراین در این مورد هم پزشک، هم داروخانه و هم شرکت‌های داروسازی مقصر هستند.»
احمدی مشکلات اقتصادی را زمینه ساز تخلفات این چنینی می‌داند و بیان می‌کند: «پزشکان و همکاران گروه پزشکی و دارویی، از پایین بودن تعرفه‌های پزشکی ناراضی هستند و معتقدند که درآمد آنها نسبت به هزینه‌ها و ارزش خدمتی که به مردم ارائه می‌کنند کافی نیست. هرچند این موضوع زمینه این نوع تخلفات را فراهم کرده اما در هر صورت تخلف آشکاری هست و جای توجیه ندارد.»
دیدگاه‌ها