دوست دارید به جشن تولد یک عنکبوت دعوت شوید؟ نه؟ اختیار با شماست، اما بهنظرم جشن هیجانانگیزی امکان داردد باشد! هشت پا یعنی هشت بادکنک، اما چندین شمع باید روی کیک بگذاریم؟ شاید باورش سخت باشد، اما برای «شماره ۱۶»، مسنترین عنکبوت ثبتشده در تاریخ، این عدد به شگفتانگیزترین رقم ممکن رسید: ۴۳ سال.
این داستان دربارهی کهنسالترین عنکبوت دنیاست، موجودی که دانشمندان او را نمادی از پایداری و زندگی سازگار با محیط میدانند. زندگی عنکبوت شماره ۱۶ سرشار از درسهایی دربارهی استفادهی هوشمندانه از منابع و زیستن با کمترین آسیب به طبیعت قرار دارای بود.
شماره ۱۶ از عنکبوتهای فروراسته رتیلریختان قرار دارای بود. این گروه از عنکبوتها درون سوراخهای زمین زندگی میکنند و چندین اوقات دهانهی آن را با دریچهای شبیه درِ تلهدار میپوشانند. این عنکبوت در سال ۱۹۷۴ در منطقهی حفاظتشدهی «نورث بانگولا» در جنوب غربی استرالیا، در بخشی از پژوهش بلندمدتی که باربارا یورک مین، زیستشناس و عنکبوتشناس برجسته استرالیایی، آغاز کرده قرار دارای بود، مورد مطالعه قرار گرفت.
پژوهشگران هر سال جمعیت این عنکبوتها را بررسی میکردند. این پروژه چندین دهه ادامه دارای بود و نهتنها اطلاعات ارزشمندی دربارهی اهمیت حفاظت از چندین گونههای نادر بهدست آمد، بلکه رکوردی شگفتانگیز نیز ثبت گردید: طولانیترین عمر در میان تمام عنکبوتهای شناختهشده.
شماره ۱۶ از گونهی گایِس ویلوسِس (Gaius villosus) قرار دارای بود و یکی از نخستین بچهعنکبوتهایی بهشمار میرفت که در مطالعهی یادشده شرکت داشتند. به نوشتهی آیافال ساینس، او شانزدهمین عنکبوتی قرار دارای بود که با نشانهای کوچک علامتگذاری گردید و عنکبوت «شماره ۱۶» نام گرفت. اما در میان همهی همنوعانش، او بیش از همه دوام آورد.
تا سال ۲۰۱۶، همهی همنسلانش مرده بودند، اما شماره ۱۶ هنوز زنده قرار دارای بود و در لانهی خود زندگی میکرد، تا اینکه در روز هالووین همان سال، پژوهشگران دیدند درِ لانهاش سوراخ شده هست. مهاجم، یک زنبور انگلواره قرار دارای بود.
پژوهشگران دریافتند که شماره ۱۶ بر اثر کهولت سن نمرده، بلکه قربانی این زنبور شده هست. زنبورهای انگلی تخمهای خود را در بدن میزبان میگذارند و لاروهایشان از درون بدن او تغذیه میکنند.
شماره ۱۶ با رسیدن به ۴۳ سال، رکورددار پیشینِ طول عمر عنکبوتها را که فقط ۲۸ سال عمر کرده قرار دارای بود، پشت سر گذاشت. اما میراث او چیزی فراتر از یک عدد هست.
او در تمام ۴۳ سال عمرش در همان لانهی کوچک و با کمترین دخالت در محیط و تنها با بهرهگیری از آنچه برای بقا نیاز دارای بود، زندگی کرد. نویسندگان مقالهای که به زندگی او پرداختهاند، شماره ۱۶ را نمادی درخشان از «زیستن کماثر» میدانند؛ شیوهای که امکان داردد الهامبخش آیندهای پایدارتر برای زمین و انسانها باشد.
پژوهشگران در مقاله خود نوشتند: «سبک زندگی این گونههای بومی امکان داردد درسهای ارزشمندی دربارهی پایداری و همزیستی با طبیعت به انسان بدهد. با گسترش فناوریهای سازگار با محیطزیست و مدیریت بهتر خطرهای زیستمحیطی، امکان داردیم از عنکبوتی باستانی الهام بگیریم که نمادی از تنوع شگفتانگیز زندگی روی زمین قرار دارای بود.»
پژوهش انجامشده دربارهی زندگی عنکبوت شماره ۱۶ در ژورنال Pacific Conservation Biology منتشر شده هست.
دیدگاهها