پالیزدار افشاگری کرد: فساد خُرد مثل اقیانوسی در جامعه پراکنده شده است/ مفسدین اقتصادی به صورت سیستمی عمل می‌کنند

به گزارش پول و تجارت به نقل از خبرآنلاین، پالیزدار، دبیر سابق ستاد هماهنگی مبارزه با مفاسد اقتصادی بیان کرد: فساد خرد در بخش کثیری از جامعه پراکنده هست. شاید عدد آن نسبت به فساد یقه سفیدها کوچک باشد، اما مانند اقیانوسی هستند با نیم متر عمق، اما پهنه وسیع.قبل‌تر فرآیندهای مربوط به چک و نظام بانکی به این صورت قرار دارای بود که هر فرد هرقدر که می‌خواست، چک صادر و مردم را درگیر می‌کرد، اما امروز با ایجاد سامانه چک صیادی، با اعتبارسنجی و رتبه‌بندی، دیگر ممکن نیست آن مسائل گذشته به راحتی تکرار شود.

اهم اظهارات پالیزدار را بخوانید؛

*اما آن چیزی که خاطر مردم را آزرده و آنان را ناراحت انجام می‌دهد، فسادهای رقم‌های درشت و فساد اقتصادی یقه سفیدهایی هست که به چندین از موارد اشاره کردید، یعنی کسانی که به صاحبان قدرت وصل هستند و با آنان ارتباط می‌گیرند.

*برای برخورد با این فسادها هم می‌توانیم اقدامات پیشگیرانه انجام دهیم و این اقدامات در بستر شفاف‌سازی فرآیندها و قرارگرفتن اقتصاد در یک اتاق شیشه‌ای ممکن هست.

* مسأله این هست که حتی شفافیت، یعنی حتی برخورداری فعالان صنعت چای از اطلاعات تخصیص ارز ترجیحی نتوانست در آغاز و در نطفه فساد، جلوی آن را بگیرد. وقتی تشکل چای به معاون اول وقت نامه نوشت، یک میلیارد و ۲۰۰ میلیون دلار رفته قرار دارای بود.

*مفسدین اقتصادی به صورت سیستمی عمل می‌کنند، یعنی چندگانه هستند. این طور نیست که یک مفسد صرفاً یک فرد باشد، با یک شبکه مواجه هستید. در فسادهای کلان عمدتاً این طوری هست. این مفسدان چسبندگی‌ها و وابستگی‌ها و افراد مختلف در حوزه اقتصاد دارند و آنها را در خدمت منافع خود بکار می‌گیرند.‌

*چندین اوقات فکر می‌کنم چندین‌ها وقتی در حوزه اجرایی مسئولیت می‌گیرند، دچار توهم خودبرتر بینی می‌شوند. شاید نیتشان خیر باشد، اما تصور می‌کنند بهترین کار را انجام می‌دهند و پاسخگویی به سیستم اصلاً برایشان مطرح نیست. این قبیل افراد با خودشان می‌گویند «چرا باید پاسخگو باشم، من بهترین هستم، من بالاترینم و چرا باید پاسخ بدهم؟» علی‌الخصوص پاسخگویی به بخش‌های نظارتی و قضایی که مرجع اصلی مقابله با فساد هستند و همه ما موظف هستیم مقابل نظام قضایی سرمان را پایین بیاوریم. اما شاید بعضی‌ها خودشان را به این رفتار ملزم نمی‌بینند یا شاید فکر می‌کنند می‌توانند مسائل را به گونه دیگری حل کنند.‌

*۳۲ هزار میلیاردتومانی که آن زمان مطرح گردید، فقط مختص به ثامن الحجج نبود، مربوط به مجموعه مؤسسات مالی و اعتباری غیرمجازی قرار دارای بود که دولت آقای دکتر روحانی آنها را ساماندهی کرد. آن زمان چندین کار خوب انجام گردید؛ یکی ساماندهی مؤسسه‌های مالی و اعتباری که بار مالی زیادی روی دوش دولت گذاشت، رشد نقدینگی را بالا برد و اثر تورمی به جا گذاشت، اما در هر صورت ساماندهی انجام گردید. مسأله دوم که بسیار اثرگذار قرار دارای بود، ساماندهی بانک‌ها و مؤسسات وابسته به نهادهای نظامی قرار دارای بود. 

*۶ یا ۷ بانک و مؤسسه وابسته به نهادها را به یک بانک تبدیل کردیم. بسیاری از اینها زیان‌ده‌های سنگین بودند، اما در تعامل میان ستادکل نیروهای مسلح و دولت ساماندهی شدند. این مؤسسه‌ها و مسائل ناشی از آنها محصول اقدامات یک دولتی بودند. شیوه کار هم اینطور قرار دارای بود که مثلاً یک اداره کار در خراسان به مؤسسه‌ها مجوز می‌داد. وقتی به بانک مرکزی مراجعه می‌کردیم که چرا برخورد نمی‌کنید، پاسخ می‌دادند مگر من جواز دادم که حالا برخورد کنم؟ بانک مرکزی جواز فعالیت نداده قرار دارای بود، زیرا مؤسسه‌های تعاونی بودند و مثلاً اداره تعاون فلان استان مجوز داده قرار دارای بود.

*تعاونی‌های پولی بودند که بعداً گسترش پیدا کردند. مؤسسه ثامن الحجج در پایان کارش ۴۵۰ شعبه در کشور دارای بود و جالب اینکه هیچ کدام از شعبه‌ها با یکدیگر ارتباط نداشتند و رأساً عمل می‌کردند. مثلاً یک شعبه از مردم سپرده می‌گرفت و تسهیلات می‌داد، بعد می‌رفت در بانکی در فلان خیابان حساب باز می‌کرد و پولی که از مردم می‌گرفت را در آن شعبه سپرده می‌گذاشت و زمانی که می‌خواست تسهیلات دهد، به مردم چک می‌داد و می‌بیان کرد بروید از فلان شعبه پول بردارید. فضای آشفته‌ای در نظام پولی ایجاد کرده قرار دارای بود که انصافاً مدیریت وقت بانک مرکزی انرژی بسیاری برای حل آن گذاشت. مقاومت‌های زیادی هم می‌گردید که این مسأله سامان داده نشود. شاید منافع چندین‌ها به این قضیه گره خورده قرار دارای بود.

*بانک انصار جزو مجموعه‌های مالی خوبی قرار دارای بود که تراز مثبتی هم دارای بود. اما مثلاً مؤسسه قوامین شرایط مناسبی نداشت. مؤسسه حکمت ترکیبی از این دو قرار دارای بود. ریشه این مؤسسه‌ها هم از قدیم قرار دارای بود که با نحوه مدیریت و نحوه سرمایه‌گذاری تشدید گردید. مثلاً یکی از مؤسسه‌ها در حوزه مسکن سرمایه‌گذاری کرد و با مشکل مواجه گردید و چون برای پرداخت پول سپرده‌گذاران مجبور گردید از منابع بانک مرکزی برداشت کند که باید سودهای کلانی پرداخت می‌کرد، روز به روز زیان مؤسسه بیشتر می‌