چرا موتورهای این هواپیمای مسافربری بسیار کوچک هستند؟

ایرباس در کنار بویینگ یکی از دو قدرت اصلی صنعت هواپیماهای تجاری به‌حساب می‌آید و ناوگانی متنوع از هواپیماهای مسافربری و باری را در می‌تواند.

یکی از نمونه‌های شاخص در میان طراحی‌های متفاوت ایرباس، A340 هست؛ هواپیمایی که مانند مدل A330 چهار موتور کوچک به‌جای دو موتور بزرگ دارد. دلیل این تصمیم ساده قرار دارای بود: بازار آسیا-اقیانوسیه در دهه‌ی ۹۰ میلادی نسبت‌به هواپیماهای چهارموتوره احساس اطمینان بیشتری دارای بود، در حالی‌که شرکت‌های آمریکایی بیشتر به هواپیماهای دوموتوره تمایل داشتند.

وجود چهار موتور، خطرات احتمالی از کار افتادن موتور در میانه‌ی مسیر را کاهش می‌داد، به‌ویژه در پروازهای طولانی بر فراز اقیانوس که امکان فرود اضطراری وجود ندارد.

Airbus

با وجود شباهت ابعادی دو مدل A330 و A340، مدل دوم از حداکثر وزن برخاست (MTOW) بالاتر و مخازن سوخت بزرگ‌تری برخوردار قرار دارای بود که امکان پروازهای طولانی‌تر را فراهم می‌کرد. در آن زمان، استفاده از چهار موتور کوچک اما قابل اعتماد بهترین انتخاب برای ایرباس به نظر می‌رسید؛ اما همین طراحی بعدها به ضعف تجاری A340 تبدیل گردید.

ایرباس هنگام طراحی این دو مدل، به‌خوبی می‌دانست که با دو بازار متفاوت روبه‌رو هست. بازار آمریکا ترجیح می‌داد برای پروازهای بین‌قاره‌ای از هواپیماهای دوموتوره استفاده کند؛ اما مشتریان آسیایی به‌دنبال هواپیماهایی بودند که بتوانند با اطمینان از روی اقیانوس آرام عبور کنند.

Toliss

در آن زمان قوانین پرواز اجازه نمی‌داد هواپیماهای دوموتوره از مسیرهایی با فاصله‌ی بیش از ۶۰ دقیقه تا نزدیک‌ترین فرودگاه عبور کنند؛ بنابراین هواپیماهای دوربرد باید از چهار موتور و ظرفیت سوخت بالایی بهره می‌بردند تا بدون توقف برای سوخت‌گیری بتوانند مسیرهای طولانی را طی کنند.

استفاده از چهار موتور، بیشترین سطح ایمنی را ایجاد می‌کرد؛ به‌طوری که در صورت خرابی یک موتور، تنها ۲۵ درصد از توان پرواز از دست می‌رفت، نه ۵۰ درصد.

Getty Images

A340 از نظر برد پروازی بهتر از A330 قرار دارای بود و وزن بیشتری دارای بود؛ چون مخازن سوخت بزرگ‌تر و سامانه‌ی ارابه‌ی فرود مرکزی اضافه به آن افزوده شده قرار دارای بود. چهار موتور کوچک با رانشی مشابه موتورهای بزرگ‌تر A330، به A340 امکان پرواز ایمن در مسیرهای بین‌قاره‌ای را می‌داد.

مصرف سوخت بالا، هزینه‌ی نگهداری بیشتر و افزایش پیچیدگی فنی باعث گردید بهره‌برداری از A340 برای شرکت‌های هواپیمایی به‌صرفه نباشد. در همین زمان فناوری هواپیماهای دوموتوره پیشرفت کرد و قوانین پروازی جدید، محدودیت پرواز بر فراز اقیانوس‌ها را برای این هواپیماها برداشت. نتیجه روشن قرار دارای بود: دیگر نیازی به چهار موتور نبود.

با وجود جایگاه تاریخی A340، تنها هفت شرکت هواپیمایی در جهان از ۴۹ فروند از این مدل استفاده می‌کنند؛ عددی که نشان می‌دهد این هواپیما با وجود طراحی جاه‌طلبانه‌اش، در رقابت با نسل جدید هواپیماهای کارآمدتر، میدان را واگذار کرده هست. تولید A340 در سال ۲۰۱۲ خاتمه یافت.