به گزارش پول و تجارت، گزارش میدانی خبرنگار پول و تجارت از تجارب زوج‌های متقاضی تسهیلات ازدواج نشان می‌دهد که دریافت وام می‌تواند از چندین هفته تا هفت ماه طول بکشد و بسته به بانک و ظرفیت شعب، تجربه متفاوتی را رقم بزند.
تجربه متفاوت زوج‌ها در مسیر پرپیچ‌وخم وام ازدواج
یکی از این زوج‌ها که اوایل اسفند ۱۴۰۳ ازدواج کرده‌اند، از سرگردانی چندماهه خود در مسیر دریافت وام می‌گویند. آن‌ها اواسط همان ماه برای ثبت‌نام اقدام کردند اما در آغاز سامانه بانک مرکزی بسته بوده و پس از بازگشایی سامانه، مدارک‌شان پذیرفته شده هست، اما هنگام انتخاب شعبه با محدودیت جدی روبه‌رو شدند؛ صف‌های هزار تا دو هزار نفری در البرز و تهران.
«سعید» توضیح می‌دهد: «ما امیدوار بودیم ظرف دو تا چهار ماه وام را دریافت کنیم، اما بعد از سه ماه و نیم فقط موفق شدیم کد رهگیری بگیریم. به ما گفتند باید چندین ماه دیگر هم در صف بمانیم. برای یک وام ۳۰۰ میلیون تومانی که حتی پاسخگوی هزینه‌های شروع یک زندگی نیست، این انتظار واقعاً فرساینده قرار دارای بود.»
رونق بازار خرید و فروش وام ازدواج
آن‌ها بارها ثبت‌نام خود را لغو و از نو آغاز کردند، اما تغییر شعبه نیز کمکی نکرد. به گفته‌شان، تعطیلی بانک‌ها در جریان جنگ 12 روزه ایران و اسرائیل هم این روند را طولانی‌تر کرد. در این مدت، بارها پیگیر شدند اما پاسخی جز «فرایند به صورت سیستمی هست» نگرفتند. این زوج نیز به رونق بازار خرید و فروش وام ازدواج نیز اشاره می‌کنند و می‌گویند: «در حالی که افراد نیازمند ماه‌ها در صف می‌مانند، عده‌ای وام را می‌گیرند و می‌فروشند.»
این زوج ادامه می‌دهند: «پیش‌تر به ما گفته بودند که جزو ۱۰ نفر اول در استان البرز هستیم، اما وقتی کد رهگیری آمد، نوبت‌مان بسیار عقب‌تر از انتظار قرار دارای بود و این باعث تعجب و ناامیدی گردید. واقعیت این هست که با وام ۳۰۰ میلیون تومانی نمی‌توان کار خاصی کرد؛ در بهترین حالت امکان دارد چندین قلم وسیله ضروری و ارزان‌قیمت برای خانه تهیه کرد. این مبلغ پاسخگوی حداقل هزینه‌های آغاز زندگی مشترک نیست، چه برسد به خرید وسایل استاندارد و باکیفیت. »
این زوج جوان می‌گویند شعارهای دولتی درباره ازدواج و فرزندآوری هیچ‌گاه به عمل تبدیل نشده هست. به باور آن‌ها، وقتی حمایت واقعی از سوی دولت وجود ندارد، توصیه به ازدواج فقط فشار روانی بر جوانان وارد انجام می‌دهد: «دولت مدام از ازدواج و فرزندآوری حرف می‌زند، اما شرایط واقعی زندگی جوانان را تسهیل نکرده هست. در تهران با ۳۰۰ میلیون تومان حتی نمی‌توان یک خانه کوچک اجاره یا رهن کرد، چه برسد به آغاز یک زندگی کامل. وقتی حمایت عملی نیست، این توصیه‌ها بیشتر شبیه شعار هست.»
آن‌ها می‌گویند که وام ازدواج هم نه تنها گرهی از مشکلات باز نمی‌کند، بلکه متقاضیان را ماه‌ها و حتی بیش از یک سال در صف‌های طاقت‌فرسا معطل می‌گذارد. «بانک مرکزی بیان می‌کند بودجه کافی ندارد، اما دولت همچنان تبلیغ ازدواج و حمایت از جوانان را تکرار انجام می‌دهد. ما بارها با بانک‌ها تماس گرفتیم، ولی همواره یک پاسخ شنیدیم: «دست ما نیست». اگر دست آن‌ها نیست، دست چه کسی هست؟»
این زوج نیز به طرح‌هایی مانند ارائه کارت خرید به جای وام نقدی اشاره می‌کنند و می‌گویند چنین برنامه‌هایی دردی از جوانان دوا نمی‌کند: «وقتی کسی خانه ندارد، وسایل خریداری‌شده را کجا بگذارد؟ با این کارت‌ها تنها امکان دارد چندین قلم کالای بی‌کیفیت تهیه کرد که عملاً مشکلی از زندگی جوانان حل نمی‌کند. ظاهراً این برنامه‌ها بیشتر نوعی فرار به جلو هست تا راه‌حل واقعی بحران ازدواج.»
وقتی وام ازدواج زندگی مشترک را به انتظار می‌کشاند
در مقابل، تجربه زوج دیگری تفاوت چشمگیری دارد. آن‌ها در ۲۶ بهمن ۱۴۰۳ ازدواج کرده و اواخر اسفند ثبت‌نام کرده‌اند. اردیبهشت برای هر دو کد رهگیری صادر گردید. «یگانه» خانم این زوج روایت انجام می‌دهد: «یکی دو هفته بعد بانک پیامک داد که شعبه تعیین شده. مراجعه کردم و ظرف یک هفته وام پرداخت گردید. کارکنان بانک مودب بودند و مراحل اداری بدون مشکل انجام گردید. فقط یک ضامن خواستند و چون مادرم و خواهرم کارمند رسمی بودند، پرونده با سرعت پیش رفت.»
اما همسر او، با وجود ثبت‌نام همزمان، شرایط کاملاً متفاوتی دارای بود. او ابتدا یک بانک و سپس بانک دیگری را انتخاب کرده قرار دارای بود، اما پس از گذشت هفت ماه هیچ تغییری در وضعیت پرونده‌اش ایجاد نشد. سرانجام، خانواده مجبور شدند بار دیگر ثبت‌نام را لغو و این بار در بانک جدید انجام دهند؛ بانکی که تجربه مثبت آن‌ها را رقم زده قرار دارای بود.
این زوج نیز مانند زوج دیگر به ناکافی بودن مبلغ وام اشاره می‌کنند: «با مبلغ ۳۰۰ میلیون تومان هم نمی‌توان چندان گره‌ای باز کرد که بانک‌ها هم روند پرداخت را طولانی می‌کنند. حالا هفت ماه گذشته و ما برای سومین بار مجبور شدیم ثبت‌نام کنیم.»
با این حال، زوج دیگری می‌گویند: «رهن خانه و برگزاری مراسم عروسی ما کاملاً به این وام وابسته هست. برای آغاز زندگی مشترک ماه‌هاست مراسم را به تعویق انداخته‌ایم و چاره‌ای جز انتظار نداریم، چرا که بخشی از برنامه‌هایمان را به دریافت این وام وابسته کرده بودیم. این تأخیر نه تنها استرس و نگرانی ما را افزایش داده، بلکه برنامه‌های اقتصادی و اجتماعی خانواده را هم تحت‌تأثیر قرار داده هست. هرچقدر سعی کرده‌ایم همه چیز را ساده برگزار کنیم و توقعتامان را پایین آورده‌ایم باز هم داشته‌هایمان کفاف نمی‌دهد. »
تجربه این سه زوج نشان می‌دهد که دریافت وام ازدواج، بسته به انتخاب بانک و ظرفیت شعب، می‌تواند از یک مسیر سریع و بی‌دردسر تا یک صف چندماهه و پرچالش متفاوت باشد؛ تفاوتی که برای جوانانی که به امید شروع زندگی مشترک چشم به این وام دارند، سرنوشت‌ساز هست.
دیدگاه‌ها