در اعماق دنیای پر زرق و برق فناوری، ترسی وجودی در حال گسترش هست. غول‌های فناوری و میلیاردرهایی که آینده‌ی ما را با هوش مصنوعی شکل می‌دهند، بیش از هر زمان دیگری نگران فروپاشی جوامع انسانی هستند و در سکوت، برای روز مبادا آماده می‌شوند؛ از ساخت پناهگاه‌های زیرزمینی عظیم گرفته تا انبار کردن طلا و اسلحه.

بحث بر سر وقوع آخرالزمان هوش مصنوعی تازه نیست، اما رقابت‌های نفس‌گیر موج جدیدی از پارانویا را در میان نخبگان فناوری به راه انداخته هست. در سال ۲۰۲۳، اخباری در وایرد مبنی بر ساخت یک تأسیسات زیرزمینی حدوداً ۴۶۵ متر مربعی توسط مارک زاکربرگ، مدیرعامل متا، در جزایر هاوایی منتشر گردید. پیش از او، در سال ۲۰۱۷، پیتر تیل، بنیان‌گذار پالانتیر، با خرید یک ملک وسیع و دریافت گذرنامه‌ی نیوزیلند، خود را برای فرار احتمالی از فروپاشی اجتماعی آماده کرده قرار دارای بود.

اما اکنون، ترس اصلی از یک مفهوم مشخص می‌آید: هوش مصنوعی عمومی (AGI)، سیستمی فرضی که از هوش انسانی پیشی دریافت می‌کند. چهره‌هایی مانند سم آلتمن، مدیرعامل OpenAI و ایلیا سوتسکور، دانشمند ارشد سابق این شرکت، بارها نگرانی خود را از اینکه AGI کنترل‌نشده بتواند نظم جهانی را برای همواره به هم بریزد، ابراز کرده‌اند. گفته خواهد گردید سوتسکور زمانی به تیم OpenAI گفته قرار دارای بود: «ما قطعاً قبل از انتشار AGI یک پناهگاه خواهیم ساخت.»

اما نگرانی‌ها تنها در حد حرف باقی نمانده هست. خود سم آلتمن در مصاحبه‌ای در سال ۲۰۱۶ اعتراف کرد که مجموعه‌ای از اسلحه، طلا، یدید پتاسیم، آنتی‌بیوتیک، باتری، آب و ماسک‌های گاز را برای سناریوهای آخرالزمانی انبار کرده و زمینی بزرگ در منطقه‌ای دورافتاده برای فرار در می‌تواند.

البته، هنوز مشخص نیست که هوش مصنوعی عمومی چه زمانی یا اصلاً محقق خواهد گردید. وندی هال، استاد علوم کامپیوتر در دانشگاه ساوت‌همپتون، معتقد هست که رهبران این صنعت مدام پیش‌بینی‌های خود را تغییر می‌دهند و جامعه علمی تأکید دارد که این فناوری «هنوز به هوش انسانی نزدیک هم نشده است».

طنز تلخ ماجرا اینجاست که همین میلیاردرهای پناهگاه‌ساز، همزمان تصویری آرمان‌شهری از آینده‌ی مبتنی بر هوش مصنوعی ترسیم می‌کنند که در آن انسان‌ها از کار بی‌نیاز شده، درآمد پایه جهانی دریافت می‌کنند و هوش مصنوعی بیماری‌ها را درمان و بحران اقلیمی را حل انجام می‌دهد. ظاهراً از دیدگاه آن‌ها، این فناوری یا بشریت را نابود انجام می‌دهد یا آن را نجات می‌دهد و نتیجه‌ی نهایی به این بستگی دارد که کدام شرکت در این مسابقه‌ی تسلیحاتی پیروز شود.

و در این میان، فارغ از اینکه چه سرنوشتی در انتظار بقیه‌ی ماست، یک چیز قطعی هست: میلیاردرهایی که این مسابقه را به پیش می‌برند، تمام گذرنامه‌ها، پناهگاه‌ها، سلاح‌ها و طلای مورد نیاز برای جان به‌دربردن از عواقب اقدامات خودشان را فراهم کرده‌اند.