به گزارش پول و تجارت، دولت فرانسه برای چندمین سال پیاپی، با بحرانهای مالی روبهرو هست، فرانسه سالهاست که بیش از توان خود خرج انجام میدهد و دچار کسری بودجه مزمن هست. دولت فرانسه مجبور شده هست تا برای پرداخت حقوق، بازنشستگی، یارانه انرژی و خدمات عمومی، دست به استقراض گسترده بزند.
از طرفی، بهنظر میرسد که اقدامات دولت مکرون نه تنها به کاهش هزینههای دولت منجر نشده هست، بلکه باعث ایجاد شکاف میان احزاب و بحرانهای سیاسی شده هست.
بحرانهای سیاسی و شکاف داخلی
نوئمی بیسربه و استیسی میچتری در والاستریت ژوزنال نوشتند: دموکراسی فرانسه برای مواجهه با بحرانهای رئیسجمهور مکرون ساخته نشده هست.
امانوئل مکرون، برای خروج فرانسه از بحرانهای پیچیده مالی دولت تقریبا از تمام اختیارات قانونی خود، استفاده کرده هست. او سال گذشته تلاش کرد تا با انحلال مجلس ملی فرانسه، راه خروج از این بنبست را پیدا کند؛ اما با رای دادن مجدد مردم ، مجلس جدید با شکافها و تضادهای بیشتر تشکیل گردید. پس از آن، مکرون نخستوزیرهای گوناگون را یکی پس از دیگری منصوب کرد؛ اما هرکدام از آنها به دلیلی موفق به ادامه مسیر نشدند. چندین با رای اعتماد کنار رفتند و چندین خودشان استعفا دادند.
اکنون که گزینههای زیادی پیش روی مکرون باقی نمانده هست، او بیش از هر زمان دیگری به سمت انزوای سیاسی در حرکت هست. حتی نزدیکترین متحدانش نیز میگویند او در حال کشاندن ساختار سیاسی کشور به مرز فروپاشی هست.
ادوار فیلیپ، نخستوزیر پیشین فرانسه بیان میکند: این بحرانها نشانه فروپاشی دولت هست.
دردسرهای تازه
گرفتار شدن فرانسه در چرخهای از بحرانها، بار دیگر پررنگ گردید؛ یعنی زمانی که سباستین لوکورنو، چهارمین نخستوزیر انتخابی مکرون، پس از تنها یک ماه، از سمت خود استعفا داد. او موفق به تشکیل یک کابینه منسجم نشد و نتوانست رای اکثریت مجلس برای تصویب بودجه را به دست آورد.
روز سهشنبه، ادوار فیلیپ نخستوزیر پیشین نیز به صف منتقدان امانوئل مکرون پیوست و خواستار کنارهگیری زودتر او از قدرت گردید. او بیان کرد مکرون باید نخستوزیری جدید منصوب کند تا بودجه را بهسرعت به تصویب برساند و پس از آن، انتخابات زودهنگام ریاستجمهوری برگزار کند.
عقبنشینی در کار نیست
مکرون اما حاضر به عقبنشینی نیست. او با تهدید غیرمستقیم به منحل کردن مجلس و برگزاری انتخابات زودهنگام، در تلاش هست تا نمایندگان را وادار به تصمیمگیری کند. او از نخستوزیر سابق، لکورنو، خواسته هست که تا با احزاب سیاسی مذاکره کند و در آخرین تلاش، مجلس را به توافقی برای کاهش دادن کسری بودجه 5.8 درصدی سال گذشته، برساند.
اولیویه کوستا، استاد پژوهش در دانشگاه علوم سیاسی پاریس بیان میکند: با انحلال مجلس، مشکلی حل نمیشود. صورت مسئله همچنان باقی هست: چگونه بدون حضور اکثریت باید کشور را مدیریت کرد؟
مکرون از الگوهای قدیمی پیروی میکند
بخشی از بحران فعلی فرانسه، به استفاده کردن مکرون از قدرت سیاسی خود به عنوان رئیسجمهور، بر اساس الگوهایی هست که تاریخ انقضای آنها در سیاست کنونی فرانسه به پایان رسیده هست
شارل دوگل، قهرمان جنگ جهانی دوم و بنیانگذار جمهوری پنجم، ریاستجمهوری را طوری طراحی کرده قرار دارای بود که رئیسجمهور همواره بتواند بر حمایت اکثریت مجلس حساب کند و در صورت نیاز، قادر به منحل کردن آن باشد. بدین صورت، یکی از دو حزب سنتی فرانسه، یعنی محافظهکاران یا سوسیالیستها، اکثریت جدیدی را تشکیل میدهند.
زمین بازی مکرون اما امروز در عرصه سیاسی، بسیار متفاوت هست. مردم از سیاستمداران سنتی دلخورند و این باعث شده که احزاب پوپولیست، هم در جناح راست مثل حزب ملیگرای افراطی مارین لوپن و هم در جناح چپ مثل حزب ژانلوک ملانشون، رشد کنند.
امانوئل با منحل کردن مجلس در تابستان ۲۰۲۴، انتظار کسب اکثریت موافق با خود را در سر دارای بود، درحالی که رأیدهندگان با رای دادن به پراکندهترین و متناقضترین مجلس تاریخ فرانسه، به این اقدام پاسخ دادند.
در انتخابات مجلس، حزب لوپن بیشترین کرسی را به دست آورد، اما موفق به کسب اکثریت مطلق نشد. از طرفی، ائتلاف مکرون تنها موفق به کسب ۱۶۱ کرسی از ۵۷۷ کرسی گردید. بقیه کرسیها نیز میان محافظهکاران سنتی و چندین حزب چپ، تقسیم گردید.
مخالفت با قدرت رئیسجمهور وجه اشتراک مجلس است
تنها نکتهای که اکنون جناح چپ و جناح راست را در مجلس ملی فرانسه کنار هم نگه داشته هست، مخالفت آنها با قدرت مکرون هست. این مجلس در کمتر از یک سال، دو نخستوزیر انتخابی مکرون را برکنار کرده هست. هر دو این افراد در تلاش بودند که با کاهش هزینههای دولتی، کسری بودجهی زیادی را که در دوره مکرون بیشتر هم شده هست، مدیریت کنند.
این آشفتگی سیاسی باعث شده که دولت فرانسه روی به استقراض و گرفتن وامهای سنگین آورد. بدهی های دولت درحدی هست که چندین آن را با بدهی کشورهای اروپایی مقایسه میکنند.
تنهایی مشهود رئیسجمهور
حتی نمایندگان حزب موافق مکرون نیز از تلاشهای او برای کنترل جزئی و مستقیم مجلس خسته و ناراضی شدهاند.
گابریل آتال، رهبر حزب مکرون بیان میکند: من دیگر تصمیمهای رئیسجمهور را نمیفهمم. از زمان انحلال مجلس، مجموعه تصمیمهایی گرفته شده که نشان میدهد او به هر قیمتی میخواهد کنترل را در دست خود نگه دارد.
اکنون که حتی نزدیکترین متحدان مکرون نیز از او فاصله گرفتهاند، آقای رئیسجمهور بیش از هر زمان دیگری تنها ظاهراً.
مدت کوتاهی پس از استعفای آخرین نخستوزیر، مکرون در هوای خنک پاییزی در کنار رود سن دیده گردید؛ درحالی که محافظانش با فاصله، در جلو و عقب او قدم میزدند.
این صحنه،بهخوبی نشاندهنده تنهایی رئیسجمهور فرانسه قرار دارای بود.
دیدگاهها