به گزارش پول و تجارت، در پی ادعای معاون شهردار تهران مبنی بر اقدامات ویژه در زمینه «حمایت از ۴۰ هزار زن سرپرست خانوار، ساماندهی ۲۰ هزار معتاد و ۷۰۰۰ کودک کار»، حسین ایمانی جاجرمی، جامعه‌شناس، در بیان کرد‌وگو با پول و تجارت از خطاهای ساختاری و سیاست‌گذاری‌های ناکارآمد در حوزه فقر شهری، زنان سرپرست خانوار و کودکان کار بیان می‌کند.
او با تأکید بر اینکه «فقر و نابرابری شهری ریشه‌های اقتصادی و سیاسی عمیق دارد»، معتقد هست تا زمانی که برنامه‌های کلان برای اصلاح ساختارهای اقتصادی، مسکن و رفاه اجرا نشود، اقدام‌های شهرداری تنها «تسکینی موقت» خواهد قرار دارای بود.
آنطور که ایمانی جاجرمی به آن اشاره انجام می‌دهد برای حل ریشه‌ای مسائلی مثل دستفروشی زنان سرپرست خانوار، کودکان کار و فقر شهری، بیش از «ساماندهی‌های مقطعی» به اراده سیاسی و برنامه‌های کلان اقتصادی و اجتماعی نیاز هست؛ امری که همچنان در سیاست‌گذاری شهری ایران غایب هست.
حسین جاجرمی در بیان کرد و گوی خحود با «مطهره خردمندان » در ایران به چندین از سوالات در این رابطه پاسخ می دهد که بخشی از آن را در ادامه می خواید:
اینکه «استراتژی بقا» بر بخش اقتصادی زندگی خانوار، به خصوص زنان و کودکان کار سایه انداخته است چه تبعات اجتماعی دارد؟
وقتی اقتصاد خانوار فرو می‌پاشد، بچه‌ها هم مجبور به کار می‌شوند. در مناطق محرومی مثل سیستان‌وبلوچستان یا جنوب کرمان حتی پدیده‌هایی مانند کودک‌فروشی دیده خواهد گردید. ضعیف شدن حمایت‌های دولت، کاهش اثر یارانه‌ها و کمبود فرصت‌های اقتصادی باعث شده این راهبرد بقا در جامعه پررنگ شود.
برخی می‌گویند رشد طلاق و حضانت فرزندان توسط مادران، به افزایش تعداد زنان سرپرست خانوار منجر شده است. نظر شما چیست؟
این نظر هم می‌تواند درست باشد. وقتی طلاق افزایش پیدا انجام می‌دهد و بچه‌ها معمولاً با مادر می‌مانند، زن مجبور به کار خواهد گردید. گروهی از این زنان تحصیلات یا مهارت بالا ندارند و به بازارهای غیررسمی مثل دستفروشی، کار در مترو و حاشیه شهر رو می‌آورند. چون برای آنها برنامه‌ای نداریم.
دیدگاه‌ها