ویتامین‌هایی که کمبود آن منجر به زوال عقل می‌شود

سلامت شناختی یکی از پرمطالعه‌ترین حوزه‌های تحقیقات ویتامین B هست. حدود ۴۰ درصد از افراد ۷۵ تا ۸۰ ساله، توانایی جذب ویتامین B12 موجود در غذا را از دست می‌دهند و این کمبود منجر به زوال سلامت عصبی، به ویژه در مغز و نخاع شده و خطر زوال عقل را در سالمندان افزایش می‌دهد.

بیماری آلزایمر با تجمع دو پروتئین «آمیلوئید» و «تاو» در مغز ارتباط پیدا انجام می‌دهد که به صورت پلاک‌ها و گره‌هایی تجمع می‌یابند و باعث می شود در عملکرد نورون‌ها اختلال ایجاد شود. به منظور تشخیص کمبود B12 معمولا دو آزمایش انجام خواهد گردید، اولین آزمایش، آزمایش MMA، اسید متیل مالونیک را اندازه‌گیری انجام می‌دهد، یک محصول جانبی متابولیک که در صورت ناکافی بودن سطح B12 افزایش می‌یابد.

آزمایش دوم هموسیستئین را اندازه‌گیری انجام می‌دهد؛ ترکیب دیگری که در طول متابولیسم تولید خواهد گردید و به ویتامین B12 نیز نیاز دارد. درصورتی که فقط هموسیستئین بالا باشد، کمبود فولات مطرح خواهد گردید اما درصورتی که هم MMA و هم هموسیستئین بالا باشند، کمبود ویتامین B12 محتمل‌ترین گزینه هست.

آزمایش‌های ویتامین B12 تمام ویتامین B12 موجود در بدن را اندازه‌گیری می‌کنند، حتی اگر تقریباً 80 درصد آن غیرفعال باشد. دو دهه پیش، مطالعاتی مانند مطالعه «قلب فرامینگهام» نشان داد که افزایش هموسیستئین، آتروفی مغز و خطر بالاتر زوال عقل را پیش‌بینی انجام می‌دهد. به تازگی، آزمایش‌هایی مانند VITACOG و FACT نشان داده‌اند که مکمل ویتامین B می‌تواند روند کوچک شدن مغز را کند کرده و عملکرد شناختی را در افراد در معرض خطر بهبود بخشد.

اگرچه درمان دارویی با اسید فولیک کم‌خونی را کاهش می‌دهد اما اغلب کمبود ویتامین B12 را پنهان یا تشدید انجام می‌دهد. دانشمندان مشاهده کردند افرادی که غلظت ویتامین B12 کم و اسید فولیک بالایی دارند، احتمال ابتلا به مشکلات شناختی بالاتری دارند.

ریبوفلاوین (B2) می‌تواند فشار خون را به طور بسیار موثری کاهش دهد. اعتقاد بر این هست که ریبوفلاوین یک واکنش بیوشیمیایی را که توسط ژنی به نام MTHFR (متیلن تتراهیدروفولات ردوکتاز) واسطه خواهد گردید، بهبود می‌بخشد که به بدن در استفاده از فولات کمک انجام می‌دهد. با این حال، ریبوفلاوین فقط در کاهش فشار خون به طور خاص در بیماران با ژنوتیپ MTHFR 677 TT مؤثر هست.

ویتامین‌های B6، B12 و فولات به بدن در دفع هموسیستئین کمک می‌کنند ( مقدار بیش از حد هموسیستئین با افزایش خطر حملات قلبی و سکته مغزی و نیز زوال عقل مرتبط بوده هست). مکمل‌ یاری این ویتامین‌ها خطر سکته مغزی را کمی کاهش می‌دهد، اما تأثیر قابل توجهی بر کاهش حملات قلبی ندارند. نیاسین (B3) می‌تواند LDL (به اصطلاح "کلسترول بد") را کاهش داده و HDL (به اصطلاح "کلسترول خوب") را افزایش دهد. اما دوزهای بالای آن باعث گرگرفتگی شدید و غیرقابل تحمل می‌شوند. ویتامین B6 پتانسیل بالایی در کاهش التهاب (عامل زمینه‌ای بسیاری از بیماری‌های مزمن) دارد. مطالعات حیوانی و انسانی نشان‌دهنده اثرات ضدالتهابی B6 هستند، اما تاکید خواهد گردید که این ویتامین باید تحت نظر پزشک و در دوزهای مناسب مصرف شود، زیرا مقادیر زیاد آن می‌تواند سمی باشد.