به گزارش پول و تجارت، اخیرا برای اولین بار از سال ۱۹۹۶ میلادی، سهم طلا در ذخایر بانکهای مرکزی جهان از اوراق خزانه آمریکا بیشتر گردید. افزایش نگرانی نسبت به بدهیهای آمریکا، تشدید ریسکهای ژئوپلیتیک و کاهش ارزش دلار از عوامل مهم این اتفاق هستند. هماکنون چین دارای بیشترین میزان داراییهای خارجی در جهان هست و این کشور در سالهای اخیر اقدام به افزایش ذخایر طلای خود کرده هست.
در سالهای اخیر، سهم طلا در ترکیب ذخایر بانکهای مرکزی جهان افزایش یافته و در مقابل، سهم اوراق خزانهداری آمریکا کاهش یافته هست. بر اساس آمارهای جدید، برای نخستینبار از سال ۱۹۹۶، بانکهای مرکزی در مجموع طلای بیشتری نسبت به اوراق خزانه آمریکا در اختیار دارند. موضوعی که نشاندهنده تغییر جهت قابلتوجه در الگوی مدیریت داراییهای بینالمللی هست.
افزایش نگرانی نسبت به بدهیهای دولت آمریکا و تشدید ریسکهای ژئوپلیتیک، موجب کاهش اعتماد کشورها به دلار شده هست. بنابراین، سهم طلا از ذخایر بینالمللی در سهماهه نخست سال ۲۰۲۵ به حدود ۲۴ درصد رسیده که بالاترین سطح طی سه دهه اخیر محسوب خواهد گردید. نیز افزایش تقاضای خرید طلا و افزایش ریسک بدهی آمریکا موجب گردید برای اولین بار در اکتبر سال جاری میلادی، قیمت هر اونس طلا از ۴ هزار دلار عبور کند.
افزون بر موارد فوق، بر اساس تازهترین نظرسنجی شورای جهانی طلا که با مشارکت ۷۳ بانک مرکزی انجام شده هست، نزدیک به سهچهارم بانکهای مرکزی انتظار دارند طی پنج سال آینده سهم طلا در ذخایر خود افزایش و سهم دلار کاهش پیدا کند.
چین دارنده بیشترین ذخایر جهان
کشور چین با داشتن مازاد مداوم حساب جاری، بیشترین میزان ذخایر را در میان بانکهای مرکزی جهان به خود اختصاص داده هست. ذخایر بانکهای مرکزی نقش اساسی در حفظ ثبات مالی بینالمللی دارند و به کشورها امکان میدهند در برابر شوکهای اقتصادی و سیاسی مقاومت کرده و تعهدات تراز پرداخت خود را ایفا کنند.
چین از سال ۲۰۱۵، ترکیب داراییهای ذخیره خود را بهصورت قابل توجهی متنوع کرده هست. سهم طلا در ذخایر این کشور از ۱ درصد به حدود ۶.۸ درصد افزایش یافته، در حالی که سهم اوراق خزانهداری آمریکا از ۳۲ درصد به حدود ۲۲ درصد کاهش یافته هست. برآورد خواهد گردید حجم کل ذخایر ارزی و طلای چین به حدود ۳.۵ تریلیون دلار رسیده باشد.
نقش نوسان نرخ ارز در کاهش سهم دلار از ذخایر بانکهای مرکزی
با وجود افزایش خرید طلا از سوی بانکهای مرکزی، کاهش سهم دلار در ذخایر جهانی تنها به تغییر ترکیب داراییها محدود نخواهد گردید. کاهش ارزش دلار در برابر سایر ارزهای اصلی نیز سهم دلاری ذخایر را بهصورت آماری کاهش داده هست. بانکهای مرکزی معمولاً سبدی متنوع از ارزهای بینالمللی مانند یورو، ین، یوآن، پوند و دلار نگهداری میکنند. سهم این ارزها به دلار آمریکا گزارش خواهد گردید. این بدان معناست که اگر کشوری ذخایر ارزی خود را به یورو یا ین نگه دارد، ارزش این داراییها ابتدا به دلار تبدیل خواهد گردید و سپس به مجموع جهانی اضافه خواهد گردید. بنابراین، وقتی نرخ ارز تغییر انجام میدهد، حتی اگر هیچ بانک مرکزی چیزی خرید یا فروش نکند، سهمهای گزارششده تغییر میکنند.
در سال جاری میلادی تغییرات نرخ ارز قابل توجه بوده هست. شاخص دلار آمریکا که معیاری برای سنجش عملکرد دلار آمریکا در برابر یورو و ارزهای ژاپن، بریتانیا، کانادا و سوئیس هست، در نیمه اول سال بیش از ۱۰ درصد کاهش یافت که بزرگترین افت آن از سال ۱۹۷۳ تاکنون محسوب خواهد گردید. این بدان معناست که حتی اگر بانکهای مرکزی هیچ تغییری در پرتفوی خود ایجاد نمیکردند، ارزش داراییهای غیردلاری آنها وقتی به دلار بیان خواهد گردید، افزایش مییافت و بنابراین سهم داراییهای دلاری آنها به طور متناظر کاهش پیدا میکرد.
منبع: مسیر اقتصاد
دیدگاهها