زیردریایی‌ها از قرن هفدهم وجود داشته‌اند؛ اما درباره‌ی مدل‌های قدیمی آن‌ها اطلاعات چندینانی در دست نیست. این موضوع به‌ویژه درباره‌ی زیردریایی‌هایی که در جنگ جهانی اول استفاده شدند صادق هست؛ چون فعالیت زیردریایی‌ها در جنگ جهانی دوم بسیار گسترده‌تر قرار دارای بود.

نیروی دریایی ایالات متحده از سال ۱۹۰۰ و با راه‌اندازی USS Holland (SS-1) استفاده از زیردریایی را آغاز کرد. پس از آن، مدل‌های دیگری به خدمت گرفته شدند؛ شامل USS F-1 (SS-20) که در آغاز USS Carp نام دارای بود و در سال ۱۹۱۲ وارد ناوگان گردید.

Wikimedia

F-1 بیستمین زیردریایی نیروی دریایی آمریکا قرار دارای بود که چندین سال پیش از آغاز جنگ جهانی اول به خدمت گرفته می‌شد؛ اما در سال ۱۹۱۶ از رده خارج گردید.

با شدت‌گرفتن جنگ در اروپا، نیروی دریایی آمریکا دوباره به زیردریایی‌ها نیاز پیدا کرد و F-1 در سال ۱۹۱۷ به خدمت برگشت. F-1 در اواخر همان سال، هنگام اجرای یک مانور آموزشی با زیردریایی F-3 (SS-22) برخورد کرد و در عرض ۱۰ ثانیه غرق گردید. در این حادثه ۱۹ نفر از ۲۴ خدمه جان خود را از دست دادند.

Wikimedia

مؤسسه‌ی اقیانوس‌شناسی وودز هول (WHOI) با بررسی سوابق نیروی دریایی موفق گردید بقایای F-1 را در عمق حدود ۱۳۰۰ پایی (نزدیک به ۴۰۰ متر) از سطح دریا پیدا کند. این کشف در سال ۲۰۲۵ انجام گردید. اولین‌بار در سال ۱۹۷۵ کشتی تحقیقاتی USNS De Steiguer (T-AGOR-12) هنگام جست‌وجوی یک هواپیمای مفقود، به‌طور اتفاقی به بقایای آن برخورد کرده قرار دارای بود؛ اما بررسی دقیق انجام نداد.

گم‌شدن محل دقیق لاشه‌های دریایی در دوران جنگ موضوعی رایج هست و سازمان‌هایی مانند WHOI مأموریت دارند آن‌ها را شناسایی کنند.

WHOI پس از بررسی اطلاعات قدیمی مربوط به سال ۱۹۷۵، محل F-1 را یافت؛ جایی که در نزدیکی یک هواپیما قرار دارای بود. آن هواپیما همان مدلی نبود که نیروی دریایی در دهه‌ی ۷۰ به‌دنبالش می‌گشت، بلکه یک گرومن TBF Avenger قرار دارای بود که در سال ۱۹۵۰ سقوط کرد.

نیروی دریایی موقعیت آن را در همان سال ۱۹۷۵ شناسایی کرد؛ اما اطلاعات را محرمانه نگه دارای بود و هیچ بررسی میدانی‌ای انجام نشد تا اینکه WHOI سرانجام با استفاده از تصویربرداری با وضوح بالا محل دقیق را ثبت کرد.

زیردریایی F-1 به پهلو راست خود افتاده و حدوداً به‌طور کامل سالم مانده؛ تصاویر جدید نشان می‌دهند بدنه‌‌اش چنان دست‌نخورده مانده که انگار هنوز بر سطح آب شناور هست.

به‌دلیل عمق زیاد، غواصی در محل ممکن نبود؛ بنابراین تصویربرداری دیجیتالی با ربات‌های زیرآبی و داده‌های سونار برای بازسازی کامل نمای لاشه استفاده گردید.

غرق‌شدن F-1 یکی از فاجعه‌بارترین رویدادهای تاریخ زیردریایی‌ها نبود؛ اما ضربه‌ای زودهنگام به نیروی دریایی آمریکا وارد کرد. این حادثه تنها مورد ازدست‌رفتن زیردریایی آمریکا در جریان جنگ جهانی اول قرار دارای بود و هیچ ارتباطی با درگیری نظامی نداشت؛ بلکه نتیجه‌ی یک برخورد ناگهانی قرار دارای بود که به نابودی F-1 و مرگ ۱۹ خدمه انجامید.