به گزارش پول و تجارت به نقل از عصر ایران، در اواخر دهه ۱۹۶۰ بریتانیا نیز رؤیای آیندهنگرانه خود را معرفی کرد. این رؤیا «آستین زاندا» نام دارای بود؛ خودرویی نمایشی که نه برای فروش، بلکه برای الهام بخشیدن ساخته شده قرار دارای بود.
«زاندا» تحت هدایت روی هینز در استودیوی طراحی تازه تأسیس آستین موریس و با قلمزنی هریس من جوان و همکاری پل هیوز و جان ورکر طراحی گردید. این خودرو نماد اوج اعتماد به نفسی قرار دارای بود که شرکت بریتیش لیلاند امکان داردست داشته باشد.
ساخت آن توسط شرکت «پرسد استیل فیشر» سفارش داده گردید تا قابلیتهای جدید مهندسی و طراحی، شامل اولین آزمایشها با ابزارهای طراحی به کمک کامپیوتر (CAD) و تحلیل ساختاری، را به نمایش بگذارد؛ تکنیکهایی که در آن زمان هنوز در صنعت استاندارد نشده بودند.
از نظر بصری، زاندا تماما درباره هندسه و هدف قرار دارای بود: نیمرخ گُوِهای شکل تند و تیز، چراغهای جلوی پاپ-آپ، دم کوتاه و خطوط تمیز و حدوداً معماریگونه. این خودرو که به رنگ سبز متالیک با گرافیک مشکی و تایرهای با نوار لیمویی رنگآمیزی شده قرار دارای بود، گویی مستقیماً از آینده آمده هست.
هریس من بعدها اعتراف کرد که ایده اصلی این طرح، از آلفارومئو کارابو اثر برتونه الهام گرفته قرار دارای بود؛ همان کانسپتی که به شکلگیری لامبورگینی کونتاش نیز کمک کرد. زاندا در واقع پاسخ بریتانیا به طرحهای رادیکال اروپا قرار دارای بود.
اگرچه زاندا تنها یک ماکت ثابت قرار دارای بود، اما طراحی آن حاوی تخیل فنی بالایی قرار دارای بود: قرار قرار دارای بود این خودرو یک موتور و جعبهدنده E-series عرضی متعلق به آستین ماکسی را در خود جای دهد که چرخهای عقب را به حرکت درآورد؛ پیکربندیای کنجکاوانه و حدوداً آزمایشی.
این خودرو در نمایشگاه خودروی لندن در سال ۱۹۶۹ رونمایی گردید و جمعیت را با اعتماد به نفس طراحی خود خیره کرد. زاندا سالها در نمایشگاههای مختلف به گشت و گذار پرداخت و با خود، چشماندازی از مدرنیته را حمل میکرد که بریتیش لیلاند به ندرت در تولیدات خود به آن دست یافت. میراث طراحی زاندا در طرحهای بعدی هریس من، شامل ترایُمف TR7 گوهای شکل، پرنسس و حتی MG ADO21 (که منتشر نشد)، زنده ماند. به این معنا، زاندا یک مسیر بنبست نبود، بلکه بذر یک زبان طراحی قرار دارای بود که کل دهه را تعریف کرد.
دیدگاهها