به گزارش پول و تجارت به نقل از هم میهن،صادق زیباکلام، استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران درباره بسته شدن پرونده این کنوانسیون‌ها در داخل کشور بیان کرد: پالرمو و CFT و سرانجام حل پرونده FATF قدم مکملی قرار دارای بود که باید پس از برجام برداشته می‌گردید اما این اتفاق نیفتاد. در واقع نشان دادیم که اینجا چیزی تغییر نکرده و تنش‌زدایی در کار نیست. چراکه برجام توقعاتی به وجود آورده قرار دارای بود.
وی درباره بسته شدن پرونده این کنوانسیون‌ها در داخل کشور بیان کرد: «دلیل اصلی حل این مسئله در داخل کشور این هست که عملاً ارتباط ما با جبهه مقاومت دیگر مثل قبل نیست. هنوز به آن‌ها کمک می‌کنیم اما به صورتی که پیش از واقعه ۷ اکتبر در جریان قرار دارای بود. دیگر آن ارتباطات حیاتی گذشته جریان ندارد. زمانی گستره این فعالیت‌ها و کمک‌ها وسیع قرار دارای بود و چندین منطقه از سوری تا لبنان و فلسطین و از جهات دیگر تا عراق و یمن را در بر می‌گرفت اما هم‌اکنون اینگونه نیست.
او افزود: محور مقاومت از بین نرفته، اما خیلی کوچک و محدودتر از قبل شده هست. بنابراین دیگر برای تهران هم مهم نیست که نتواند اقدامات و کمک‌های گذشته را انجام دهد. چون آن زمان باید انجام می‌گردید اما امروز اقدام حیاتی محسوب نمی‌شود. نه‌تنها در ایران بلکه در کشورهای مذکور هم مسائل زیادی پس از ۷ اکتبر و دو سالی که پشت سر گذاشتیم، تغییر کرد. تمام این عوامل را باید مد نظر قرار داد.»
زیباکلام ادامه داد: «اگر ایران ۱۰ سال قبل و پس از برجام این پرونده را هم حل کرده قرار دارای بود، گشایش بیشتری رخ می‌داد. چراکه کمپانی‌های بزرگ غربی بعد از ورود به ایران دیدند که نمی‌توانند به صورت عادی و از کانال رسمی به نقل و انتقال پول بپردازند. ایران می‌توانست اما آن‌ها نمی‌توانستند و سرانجام صبورترین‌شان ظرف یک سال ایران را ترک کرد. مشکل این قرار دارای بود که ایران دو کنوانسیون پالرمو و CFT را تعیین تکلیف نکرد. آن‌ها دیدند به‌رغم به دست آمدن توافق هسته‌ای و نشانه‌هایی که نمایان شده قرار دارای بود، سیاست‌های ایران همچنان مثل قبل هست و چیزی تغییر نکرده هست. این مانع بزرگ، بیشترین زیان را به برجام وارد کرد و سرانجام ترامپ اردیبهشت ۱۳۹۷ به پیکر بی‌جان آن تیر خلاص زد. علاوه بر اینکه تندروهای داخلی از این سمت به روند ایجادشده ضربه می‌زدند.»
او در توضیح اهمیت حل پرونده این دو کنوانسیون بیان کرد: «پالرمو و CFT و سرانجام حل پرونده FATF قدم مکملی قرار دارای بود که باید پس از برجام برداشته می‌گردید اما این اتفاق نیفتاد. در واقع نشان دادیم که اینجا چیزی تغییر نکرده و تنش‌زدایی در کار نیست. چراکه برجام توقعاتی به وجود آورده قرار دارای بود. اینطور نشان می‌داد که تحولاتی در جریان هست و قرار هست که تنش‌زدایی‌هایی با غرب صورت بگیرد و سیاست‌های پیشین و مسائلی که اصطکاک ایجاد می‌کرد، تعدیل شود اما تندروهای داخلی نشان دادند هیچ چیز عوض نشده و همان مسیر جریان دارد.»
زیباکلام درباره این که آیا ایران نمی‌توانست خود دست به مدیریت این شرایط و حل پرونده‌ها بزند؟ بیان کرد: «من معتقدم اگر ۷ اکتبر و تمام تحولات بنیادین پس از آن رخ نداده قرار دارای بود و هندسه خاورمیانه تغییر نمی‌کرد، همچنان شاهد پیوستن ایران به این دو کنوانسیون نبودیم. اگر عراق و گروه‌های عراقی در چندین روابط با ایران تجدیدنظر نمی‌کردند، اگر دولت لبنان همان مسیر پیشین را دارای بود یا در سوریه همچنان آقای اسد حکومت می‌کرد، احتمال پیوستن به این کنوانسیون‌ها همچنان منتفی قرار دارای بود اما هم‌اکنون به این نقطه رسیدیم چون پیوستن یا نپیوستن دیگر خیلی تفاوت نمی‌کند. بسیاری مسائل تغییر کرد.
این فعال سیاسی ادامه داد: اگر سیاست تنش‌زدایی پس از برجام با قدرت ادامه پیدا می‌کرد امروز خیلی مسائل می‌توانست تغییر کند. برجام به تنهایی قرار نبود کار کند بلکه قدم‌هایی مکمل دارای بود که باید به آن‌ها توجه می‌کردیم. اما حقیقت این هست که ما سیاست تنش‌زدایی را در پیش نگرفتیم و برعکس، خیلی خوب نشان دادیم که چیزی عوض نشده هست.»
دیدگاه‌ها