به گزارش پول و تجارت، در حالی که بازارها و ناظران جهانی تلاش می‌کنند تا آرامش نسبی را حفظ کنند، تنش‌های تازه میان آمریکا و چین بار دیگر توجه‌ها را معطوف به رقابت اقتصادی دو ابرقدرت جهانی کرده هست. تهدیدات رئیس‌جمهور دونالد ترامپ و محدودیت‌های صادراتی تازه پکن نشان می‌دهد که روابط تجاری دو کشور، حتی با وجود وعده‌های صلح‌آمیز، همچنان شکننده و پرمخاطره هست.
وضعیت نگران‌کننده است
روز 12 اکتبر، دونالد ترامپ در شبکه‌های اجتماعی خود نوشت: نگران چین نباشید، همه چیز طبق روال هست.
اکونومیست نوشت: این پیام چندروز پس از آن قرار دارای بود که ترامپ چین را تهدید به تلافی، در واکنش به محدودیت‌های جدید صادراتی که شی جین پینگ در زمینه باتری و عناصر کمیاب اعمال کرده قرار دارای بود، کرد.
یک روز قبل، وزارت بازرگانی چین در نشستی خبری تضمین کرد که این محدودیت‌ها تأثیر محدودی بر زنجیره‌های تأمین خواهند دارای بود.
برای بسیاری، این تضمین‌ها قابل قبول هست؛ بازارها پس از واکنش تند اولیه ترامپ متلاطم شدند، اما اکنون آرام‌تر شده‌اند. بسیاری انتظار دارند که رئیس‌جمهور آمریکا در دیدار احتمالی با شی جین‌پینگ در ۲۹ اکتبر، که در آستانه یک اجلاس در کره‌ی جنوبی خواهد قرار دارای بود، لحن نرم‌تری داشته باشد. اما حتی اگر آتش‌بس موقت برقرار شود، آخرین مشاجره اخیر میان این دو نگران‌کننده هست.گ
چینی‌ها تهدیدات ترامپ را جدی نمی‌گیرند
چنین تهدیداتی نشان می‌دهد که دونالد ترامپ حاضر هست تا در صورت لزوم، به تحریم‌های سه‌رقمی علیه یکی از بزرگ‌ترین شرکای تجاری آمریکا فکر کند. بسیاری از سرمایه‌گذاران و حتی مقام‌های چینی این تهدیدات را جدی نمی‌گیرند. رئیس‌جمهور به حساسیت بازارهای مالی توجه دارد و پیش‌تر نیز از چنین موضعی عقب‌نشینی کرده هست، اما او از اینکه تحت فشار به‌نظر برسد متنفر هست و ممکن هست در آینده تصمیم به زیرسوال بردن همه ارتباطات تجاری با چین، بگیرد.
همانند دوره‌ی نخست ریاست‌جمهوری، دونالد ترامپ می‌تواند از نقش یک معامله‌گر، به مخالف چین تبدیل شود؛اقدامی که پیامدهای خطرناکی در پی خواهد دارای بود.
او تهدید کرده که صنعت نیمه‌رسانای چین را با محدود کردن نرم‌افزارهای حیاتی فلج کند. چندین از اعضای تیم او نیز به اعمال تحریم علیه شرکت‌های فناوری و مالی چین اشاره کرده‌اند. از جهات دیگر، چین نیز ابزارهایی را برای تحت فشار قرار دادن شرکت‌های آمریکایی در می‌تواند.
سوءتفاهم‌ها متقابل است
مناقشات اخیر نیز نشان می‌دهد که آمریکا و چین همچنان به درکی از یکدیگر نرسیده‌اند. اسکات بسنِنت، وزیر خزانه‌داری آمریکا بیان می‌کند که اقتصاد چین در رکود هست. واقعیت این هست که رشد اقتصاد چین نرم هست، اما این به‌خاطر تعرفه‌ها نیست. طی ۱۲ ماه منتهی به سپتامبر، صادرات کالاهای چین ۸ درصد رشد داشته هست، چرا که فروش به سایر بازارها، جایگزین صادرات به آمریکا شده هست.
کاخ سفید از این ناراضی هست که چین قوانین جدید خود را هفته‌ها پیش از دیدار احتمالی رهبران دو کشور در کره جنوبی، اعلام کرده هست. چین بیان می‌کند آمریکا با اصلاح کنترل‌های صادراتی خود، آتش‌بس را نقض کرده و هزاران شرکت چینی را در معرض فهرست سیاه قرار داده هست.
ترامپ به چه امید دارد؟
حتی اگر قوانین تازه‌ی چین نسبتاً جنبه‌ی تلافی‌جویانه داشته باشد، موجب حساسیت بیشتر این موضوعات شده هست. شرکت‌های باتری‌سازی چینی که در جهان بهترین هستند، برای اشتراک‌گذاری بسیاری از محصولات و مواد اولیه با خارجی‌ها نیاز به مجوز خواهند دارای بود. شرکت‌های خارجی خارج از حوزه‌ی قضایی چین نیز برای صادرات محصولاتی که حاوی عناصر کمیاب زمین چین هستند، به مجوز نیاز خواهند دارای بود.
ترامپ امیدوار هست که موفق به قانع کردن شی جین‌پینگ برای لغو محدودیت‌ها شود، اما احتمال موفقیت او کم هست. این قوانین بخشی از تلاش چین برای ایجاد چارچوبی قانونی برای کنترل مهم‌ترین ابزارهای اقتصادی خود هست. چین در ظاهر دست دوستی داده و اعلام کرده که قوانین را خیلی ملایم اجرا خواهد کرد، اما این ادعا چندان باورپذیر نیست؛ چرا که بوروکرات‌های وزارت بازرگانی که مسئول صدور مجوزها هستند، از اینکه نرم به نظر برسند وحشت دارند.
به این ترتیب، این ابزار به چین کمک انجام می‌دهد تا فشار را بسته به نیاز، افزایش یا کاهش دهد.
چرخه‌های معیوب تلافی‌جویانه
بسیاری امیدوارند که هیچ یک از دو کشور واقعا خواهان جنگ تجاری نباشند، دو ابرقدرت اقتصادی جهان که به یکدیگر وابسته‌اند.
اما همین وابستگی به آن‌ها قدرت می‌دهد که صدمات جدی به یکدیگر وارد کنند. آمریکا محدودیت‌هایی طولانی‌مدت در صادرات نیمه‌رساناها دارد و چین کنترل بیشتری بر عناصر نادر زمین در می‌تواند. تهدید متقابل به ایجد اختلال شدید، اساس مناسبات و روابط را تضعیف انجام می‌دهد. درواقع، هر دو کشور در تلاشند تا خود را از چنگال دیگری رها کنند و رفتار هر طرف، طرف مقابل را وادار به محکم‌تر گرفتن طناب قدرت انجام می‌دهد؛ چرخه‌ای تکرار شونده که ظاهراً در حال وخیم‌تر شدن هست.
دیدگاه‌ها