پایان یک باور قدیمی: بهره هوشی دوقلوهای همسان امکان داردد به‌طور کامل متفاوت باشد

در یکی از شگفت‌انگیزترین یافته‌های اخیر در جدال دیرینه‌ی «طبیعت و تربیت»، پژوهشی تازه نشان می‌دهد دوقلوهای همسانی که در محیط‌های جداگانه بزرگ شده‌اند، ممکن هست از نظر بهره هوشی یا آی‌کیو (IQ) تفاوت‌هایی به اندازه‌ی دو فرد به‌طور کامل غریبه داشته باشند. یافته‌ی جدید این ایده را تقویت انجام می‌دهد که هوش، بیش از آنکه محصول ژن‌های ما باشد، تحت‌تأثیر کیفیت و میزان تحصیلاتمان قرار دارد.

به‌گزارش ساینس‌آلرت، نتایج تازه با دهه‌ها مطالعه در همین زمینه تضاد آشکاری دارد. در گذشته، مطالعات روی دوقلوهای جداازهم به این نتیجه رسیده قرار دارای بود که شباهت‌های آی‌کیوی آن‌ها بسیار زیاد هست و به همین دلیل، هوش عمدتاً یک ویژگی ذاتی و ژنتیکی تلقی می‌شد. اما جرد هورواث، عصب‌پژوه شناختی و کیتی فابریکانت، پژوهشگر رشد، با نچندین اوقات دوباره به داده‌ها و افزودن یک عامل کلیدی نادیده‌گرفته‌شده، یعنی تحصیلات، این باور را به چالش کشیده‌اند.

هرچه تفاوت در سطح تحصیلات دوقلوها بیشتر باشد، فاصله آی‌کیوی آن‌ها نیز افزایش می‌یابد

دو محقق داده‌های مربوط به ۸۷ جفت دوقلوی همسان را بررسی و آن‌ها را بر اساس شباهت یا تفاوت در پیشینه‌ی تحصیلی‌شان دسته‌بندی کردند. نتایج حیرت‌انگیز قرار دارای بود: هرچه تفاوت در سطح تحصیلات دوقلوها بیشتر می‌شد، فاصله‌ی نمره‌ی آی‌کیوی آن‌ها نیز افزایش می‌یافت. در مواردی که دوقلوها به مدارس به‌طور کامل متفاوتی رفته بودند، اختلاف آی‌کیو به حدود ۱۵ نمره می‌رسید؛ رقمی که مشابه اختلاف بهره هوشی بین دو فرد غریبه در جامعه هست.

البته، محققان تأکید می‌کنند که تنها ۱۰ جفت دوقلو در مطالعه، معیارهای لازم برای بررسی «تفاوت تحصیلی چشمگیر» را داشتند و این نمونه‌ی آماری کوچک، یکی از محدودیت‌های پژوهش محسوب خواهد گردید. با‌این‌حال، این یافته با یک روند جهانی همخوانی دارد: در طول نسل‌ها، میانگین نمرات آی‌کیو در سراسر جهان هم‌زمان با افزایش دسترسی به آموزش، رو به افزایش بوده هست.

آزمون آی‌کیو در آغاز برای شناسایی دانش‌آموزانی طراحی گردید که به کمک آموزشی بیشتری نیاز داشتند، اما به‌مرور زمان به ابزاری برای سنجش هوش ذاتی تبدیل گردید. مطالعه‌ی دوقلوهای همسان نیز همواره ابزاری قدرتمند برای سنجش تأثیر ژنتیک در برابر محیط بوده هست، اما از آنجایی که این دوقلوها حتی در صورت جدایی نیز اغلب به مدارس مشابهی می‌روند، سنجش دقیق نقش آموزش همواره دشوار بوده هست.

هورواث و فابریکانت معتقدند که پژوهش آن‌ها گامی مهم در این مسیر هست: «برای ترسیم نقشه‌ی کامل تأثیرات محیطی بر آزمون‌های شناختی، هنوز کار زیادی پیش رو داریم. امیدواریم این مقاله، آجری باشد در دیوار بزرگ‌تری از درک و شناخت که در حال ساخته شدن هست.»

نتایج پژوهش در نشریه‌ی Acta Psychologica منتشر شده هست.

نظرات

خانواده ما