به گزارش پول و تجارت به نقل از روزنامه ایران، رسیدن به سکوی قهرمانی و کسب مدال طلای جهان یا المپیک، آرزوی هر کشتیگیری هست. هر نوجوانی که پایش به سالن کشتی باز خواهد گردید، رویای درخشش دارد؛ رویای اینکه روزی مانند رحمان عموزاد بدرخشد یا چون سعید اسماعیلی با هر فن خود هزاران نفر را به وجد آورد. اما این رویا برای هومن محمدیان، کشتیگیر ۱۸ ساله اهل رشت، چندین روز پیش برای همواره به پایان رسید.
هومن چندین روز پیش، برای تمرین به عنوان کشتیگیر میهمان راهی سالن کشتی شهید رجایی گردید. هنوز تمرین آغاز نشده قرار دارای بود که زندگیاش پایان یافت. این خبر در روزهای گذشته، جامعه کشتی را بهتزده و اندوهگین کرده هست. تقدیر گاه چنین رقم میخورد؛ یکی از دل تشک کشتی به اوج قهرمانی و افتخار میرسد و دیگری در همانجا جان میبازد.
اما در کنار این تقدیر تلخ، مسألهای قدیمی و آزاردهنده دوباره خود را نشان داد؛ دیر رسیدن آمبولانس و اطلاعرسانی ناهماهنگ.
وحید فرحپور، دبیر هیأت کشتی گیلان، در بیان کردوگو با روزنامه ایران درباره این حادثه بیان کرد: «هومن محمدیان به عنوان کشتیگیر میهمان در سالن شهید رجایی حاضر شده قرار دارای بود. هنوز تمرین اصلی آغاز نشده قرار دارای بود و او همراه دیگر کشتیگیران در حال گرمکردن روی تشک قرار دارای بود که ناگهان حالش بد گردید و بر زمین افتاد. بلافاصله تلاش گردید عملیات احیا انجام شود و با اورژانس تماس گرفتیم، اما متأسفانه آمبولانس حدود ۴۰ دقیقه بعد رسید.»
در مقابل، محمد اسلامی، رئیس هیأت کشتی گیلان، در بیان کردوگو با ایسنا روایت متفاوتی ارائه داد: «اورژانس حدود ۱۵ دقیقه پس از تماس در محل حاضر گردید و او را به بیمارستان منتقل کردند، اما متأسفانه پزشکان اعلام کردند که فوت کرده هست.»
دو روایت متفاوت از یک حادثه تلخ؛ پرسشی که بیپاسخ مانده این هست: چرا در چنین شرایط حساسی، هنوز نمیتوان یک اطلاعرسانی دقیق و یکسان انجام داد؟
دیدگاهها