به گزارش پول و تجارت به نقل از روزنامه جمهوری اسلامی، اگر به برخوردهای فردی، جناحی، حزبی و حتی در سطوح کسانی که برای خود جایگاه بالائی در نظام حکمرانی و جامعه موسوم به اسلامی امروز ما متصورند بنگریم، به این واقعیت بسیار تلخ خواهیم رسید که این بخش از جامعه ما نه‌تنها از اخلاق بهره‌ای ندارد بلکه دچار بدترین نوع بداخلاقی هست.
آنکس که فضیلت‌ها را نادیده دریافت می‌کند و خرده‌گیری را پیشه انجام می‌دهد، در هر سطحی از علم و عنوان حکومتی و نظامی و سیاسی هم که باشد باید بپذیرد که بهره‌ای از اخلاق نبرده هست. یال و کوپال داشتن و از مقامات بودن و درجه‌های روی شانه و بالا نشستن، برای کسی شخصیت نمی‌آورد.
شخصیت افراد به تواضع، اعتراف به بزرگی انسان‌های خدوم و خود را در برابر اصحاب خیر و خدمت و مجاهده به حساب نیاوردن هست. کسانی که تلاش می‌کنند خود را با طعنه زدن به مجاهدان فی‌سبیل‌الله مطرح کنند تا دیده شوند، باید بپذیرند که حتی کمترین بوئی از اخلاق به مشامشان نرسیده هست و در باتلاق فقر اخلاقی دست و پا می‌زنند.
آنکس که برای نفی مخالفان فکری خودش آنها را بی‌سواد یا وابسته به بیگانگان می‌پندارد باید بپذیرد که حتی در پیش‌دبستانی کلاس اخلاق هم رفوزه شده هست. اینکه چنین افرادی را رسانه ملی جمهوری اسلامی صاحبنظر و کارشناس می‌داند و به آنها مجال می‌دهد وقت مردم و بودجه کشور را با بدزبانی‌ها و بداخلاقی‌های خود هدر بدهند جداً مایه تأسف شدید هست.
متولیان نظام جمهوری اسلامی بپذیرند که نه‌تنها نتوانسته‌اند عدالت را در این جامعه جاری کنند، بلکه در زمینه حاکم کردن اخلاق در جامعه انقلابی و اسلامی نمره زیر صفر دارند. راستی تا چه زمانی باید در فراق اخلاق در این جامعه اسلامی سوگوار باشیم؟
دیدگاه‌ها