شپشک برنج با بال‌های گشوده، برنده مسابقه عکاسی دنیای کوچک نیکون ۲۰۲۵ شد
شپشک برنج با بال‌های گشوده، برنده مسابقه عکاسی دنیای کوچک نیکون ۲۰۲۵ شد
تصویر تنظیم‌شده از شپشک برنج درحال باز کردن بال‌هایش روی دانه‌ای برنج، مقام نخست مسابقه عکاسی میکروسکوپی «دنیای کوچک نیکون ۲۰۲۵» را کسب کرد. ژانگ یو، عضو انجمن حشره‌شناسی چین، به‌طور تصادفی هنگام تمیز کردن خانه با این حشره مرده برخورد کرد. او با ترکیب بیش از ۱۰۰ عکس گرفته‌شده با میکروسکوپ با وضوح بالا، آخرین پرواز خیالی این شپشک برنج پس از مرگش را به تصویر کشید.
شپشک برنج (Sitophilus oryzae) آفتی هست که دانه‌ها و غلات را می‌خورد. ژانگ یو پیش‌تر شاهد هجوم این آفت‌ها به برنج بوده، اما پیدا کردن شپشک مرده با بال‌های باز، اتفاقی بسیار نادر و خوش‌یمن قرار دارای بود. او بیان می‌کند: «به خاطر اندازه بسیار کوچک این حشرات، آماده کردن نمونه‌هایی با بال‌های باز به‌صورت دستی بسیار دشوار هست، بنابراین شانس یافتن حشره‌ای که به‌طور طبیعی حفظ شده باشد، اندک هست.»
او شپشک برنج را روی دانه‌ای برنج قرار داد تا اندازه کوچک آن بهتر مشخص شود. یو که برای نخستین بار در چنین مسابقه‌ای برنده شده هست، امیدوار هست این عکس بتواند بینشی درباره ساختار این آفت‌ها ارائه دهد. او بیان می‌کند: «به نظر من، یک اثر برجسته ترکیبی هست از هنرمندی و دقت علمی، به‌طوری که جوهره، انرژی و روح این موجودات را به تصویر می‌کشد.»
شپشک برنج نشسته یکی از ۷۱ عکس خیره‌کننده‌ای هست که ۱۵ اکتبر در مسابقه امسال مورد تقدیر قرار گرفت. در ادامه، چندین نمونه برجسته از این عکس‌ها به انتخاب ساینس‌نیوز را می‌بینید.
قطره‌ای سرشار از حیات
این کره شفاف شامل جهانی چندینسلولی هست.
یان روزنبوم، عکاس و شیمیدان آلمانی، از صدها سلول جلبک که در قطره‌ای آب حرکت می‌کردند، عکس گرفت. او برای ثبت این تصویر از میکروسکوپی ۵۰ ساله استفاده کرد که در ۱۴ سالگی خریداری کرده قرار دارای بود و از نور LED بهره برد.
جلبک‌های غلتان در آب‌های شیرین مانند حوضچه‌ها، دریاچه‌ها و چاله‌های آب رشد می‌کنند. سلول‌های بیضی‌شکل با خط سبز مشخص شده‌اند و نقاط سبز روشن داخل آن‌ها نشان‌دهنده‌ی نسل بعدی جلبک‌هاست که درون هر سلول مادر شکل می‌گیرند.
قطره روی نوک یک سرنگ در زاویه‌ای حساس قرار گرفته هست و هم مقیاس آن را نشان می‌دهد و هم نورپردازی ایده‌آل را ثبت انجام می‌دهد. روزنبوم قبل از ثبت این عکس که مقام دوم را کسب کرد، بیش از ۲۰ قطره را ریخته قرار دارای بود. او بیان می‌کند: «نمایش حجم زندگی موجود در یک قطره آب امکان داردد به مردم نشان دهد که حتی جهان‌های کوچک هم تنوع زیستی دارند و شایسته‌ی حفاظت هستند.»
سرخس‌های فلورسنت
ایگور سیوانوویچ، آناتومیست، تصویری زنده و رنگارنگ از برش مقطعی هاگ‌های سرخس ثبت کرده هست.
هاگ‌ها مانند بذرها عمل می‌کنند و وسیله‌ای برای تولیدمثل گیاهان هستند که معمولاً توسط باد یا حیوانات کوچک منتقل می‌شوند. در این عکس که رتبه پنجم مسابقه را کسب کرده هست، سه ساختار کیسه‌مانند به نام «اسپورانژیا» دیده خواهد گردید که محل رشد و نگهداری هاگ‌ها هستند. کیسه سمت چپ برش مقطعی هاگ‌ها را نشان می‌دهد و پوسته‌های شبیه مغز آن‌ها قابل مشاهده هست. کیسه وسط هنوز باز نشده و کیسه سمت راست خالی هست؛ شاید هنگام آماده‌سازی عکس پوسته آن ترکیده و هاگ‌ها ریخته‌اند. بافت برگ سرخس گونه سراتوپتِریس ریچاردی به رنگ نارنجی دیده خواهد گردید.
سیوانوویچ از شلوغی و پیچیدگی تصویر لذت می‌برد. او بیان می‌کند: «تصاویر میکروسکوپی ممکن هست عجیب یا غیرواقعی به نظر برسند، اما روش خوبی برای جلب توجه مردم به طبیعت و زیست‌شناسی هستند.» سیوانوویچ از مؤسسه تحقیقاتی هاوارد هیوگز در ویرجینیا ادامه می‌دهد: «این تصاویر گیج‌کننده‌اند، اما همین گیجی چندین اوقات انگیزه‌ای ایجاد انجام می‌دهد تا بیشتر بدانیم یا چیز جدیدی یاد بگیریم.»
شبکه گسترده نورون‌ها
این نورون‌ها ممکن هست شبیه عنبیه‌ی چشم به نظر برسند، اما ساختار باریک و شاخه‌مانند آن‌ها برای بینایی طراحی نشده هست بلکه به احساس لمس کمک انجام می‌دهد. استلا ویت‌اکر، که این عکس را به‌عنوان زیست‌فیزیک‌دان در مؤسسه ملی اختلالات عصبی و سکته مغزی در بتسدا، مریلند گرفته هست، بیان می‌کند این شاخه‌های نازک و شبیه ریشه به انسان‌ها کمک می‌کنند محیط اطراف خود را حس کنند.
این عکس خیره‌کننده شاخه‌های مارپیچی نورون‌های حسی را نشان می‌دهد که در بازوها، پاها و ستون فقرات یافت می‌شوند. ویت‌اکر برای رنگ‌آمیزی این تصویر از آنتی‌بادی‌ها و فلورسانس استفاده کرده و آن را با میکروسکوپ کانفوکال گرفته هست؛ ابزاری که با تاباندن لیزر به نمونه، نور خارج از فوکوس را حذف کرده و تصاویر با وضوح بالا تولید انجام می‌دهد. نقاط صورتی رنگ و لکه‌دار، پروتئینی به نام اکتین را نشان می‌دهند که در انقباض عضلات نقش دارد. میکروتوبول‌ها، که به‌عنوان مسیرهایی برای انتقال اندامک‌ها به داخل و خارج سلول عمل می‌کنند، به رنگ‌های آبی و سبز دیده می‌شوند. در مرکز تصویر، حدود ۱۰ هزار سلول در کنار هم قرار گرفته‌اند.
ویت‌اکر که در حال گذراندن دوره دکتری خود در دانشکده پزشکی ویل کورنل در نیویورک هست، بیان می‌کند مطالعه این ساختارهای نورونی امکان داردد به پژوهشگران کمک کند تا درک کنند چگونه بیماری‌های تخریب‌کننده اعصاب مانند اسکلروز جانبی آمیوتروفیک و آلزایمر میکروتوبول‌ها را هدف قرار می‌دهند.
پرزهای گل آفتابگردان
اکثر مردم گل‌های آفتابگردان را در آب می‌گذارند، اما مارک میس، عکاس و علاقه‌مند قدیمی به طبیعت در لهستان، وسوسه گردید تا برش‌هایی از بافت پرزدار آن‌ها را زیر میکروسکوپ قرار دهد.
این برآمدگی‌های اسکلت‌مانند، پرزهای ریز یا کرک هستند که به گل‌های آفتابگردان کمک می‌کنند در برابر مهاجمان محافظت شوند. میس پرزها را از ساقه گل جمع‌آوری کرد و سپس نمونه‌ها را با نور عبور داده شده از فیلتر پلاریزه دستی روشن کرد. این تکنیک جهت امواج نور را محدود انجام می‌دهد و باعث خواهد گردید نمونه‌ها رنگ‌ها را به شکل متفاوتی بازتاب دهند. رنگ‌های جذاب صورتی و آبی در تصویر نهایی که از بیش از ۱۰۰ عکس ترکیب شده هست، نشان می‌دهند پرزها دارای اشکال و اندازه‌های متنوعی هستند. میس بیان می‌کند: «این عکس نشان می‌دهد تمام پرزها یکسان نیستند. آفتابگردان که خود گیاهی زیباست، زیبایی‌های پنهان دیگری نیز دارد که با چشم غیرمسلح دیده نمی‌شوند.»
روده‌های کوچک
این تصویر از روده‌ی موش جذابیتی تازه به دستگاه گوارش می‌بخشد.
ماریوس مهلن و همکارانش می‌خواهند بفهمند بافت‌ها چگونه رشد می‌کنند. مهلن از مؤسسه تحقیقاتی فریدریش میشر در بازل سوئیس بیان می‌کند: «اگر بتوانید قوانین شکل‌گیری بافت سالم را بفهمید، آن‌وقت امکان داردید دلیل شکل‌گیری بافت‌های عجیب در تومورهای سرطانی را هم درک کنید.» تیم او بافت‌های رشد یافته از سلول‌های موش و سلول‌های بنیادی را بررسی انجام می‌دهد تا بفهمد بیماری‌هایی مانند سرطان روده یا بیماری التهابی روده چگونه ممکن هست در بدن ایجاد شوند.
در طول یک آخر هفته، مهلن و گروهش به کمک با میکروسکوپ کانفوکال ۶۰۰ تصویر از روده موش ثبت کرده و سپس آن‌ها را به هم وصل کردند تا تصویر نهایی شکل بگیرد. با استفاده از آنتی‌بادی‌ها و رنگ‌ها، سلول‌ها با رنگ‌های متفاوت مشخص شدند؛ هسته‌ها سفید و غشاهای سلولی قرمز هستند. توده سفید در سمت چپ نیز گروهی از سلول‌های ایمنی را نشان می‌دهد که در حال مراقبت و شناسایی مهاجمان احتمالی هستند.
نظرات
خانواده ما
ارسال دیدگاه
دیدگاه‌ها