نقدی بر سریال پدر گواردیولا

سجاد غنی پور خبرنگار پوا و تجارت ، پس از حواشی بسیار پیرامون سریال پدر گواردیولا و بروز وقایعی که
انتشار این سریال را مدام به تعویق می انداخت بالاخره در تاریخ دوازدهم
مرداد نخستین ساخته ی سعید نعمت ا… در شبکه نمایش خانگی و از
پلتفرم تماشاخونه پخش شد.
نام عوامل سازنده و حضور بازیگرانی همچون مهران مدیری، ستاره
اسکندری،حمید فرخ نژاد و… نوید اثری متفاوت و ارزشمند را میداد
اما پخش قسمتهای نخست این مجموعه،تلنگری شد بر یادآوری اینکه این
نامها و نشانها نیستند که عامل موفقیت یک اثر هستند بلکه وجود
یک سناریوی محکم و قاعده مند به همراه حضور کارگردانی که بتواند
فضای آن سناریو را به تصویر بکشد در موفقیت و یا شکست آن فیلم یا
سریال نقش موثرتر و کلیدی تری دارد.
تا اینجای کار،پدر گواردیولا شروعی ناامید کننده داشته است.یکی از
عوامل مهم این آغاز بد،سوای فیلمنامه ی ضعیف آن، بازی بسیار نمایشی
و اغراق گونه ی بازیگران آن،خصوصا مهران مدیری ست.
در حالت کلی اگر نقشی به قامت بازیگر ایفا کننده ی آن نقش ننشیند و یا
برعکس، اگر بازیگر در حد و اندازه ی نقشی نباشد آن کاراکتر در نظر
مخاطب باور پذیر نخواهد بود.مدیری و فرخ نژاد در ایفای نقش
خود،چندان چشم نواز نیستند و این بیشتر به ضعف فیلمنامه و عدم
شخصیت پردازی درست در سناریو،مربوط می شود.کاراکترها در
فیلمنامه بین تیپ و شخصیت معلق مانده اند و این موضوع در بازی بازیگران ایجاد مشکل نموده است.
ضعف در فضاسازی از دیگر معایب این سریال است.ایجاد افه های رنگی
آبی و قرمز و سبز و لامپ مهتابی که مدام روشن و خاموش میشود و یا
افه جرقه هایی که بواسطه ی دستگاه سنگ فرز به هنگام برش آهن آلات
ایجاد میشود نه تنها هیچ کمکی به فضای ملتهب و احتمالا هیجان آور سریال نکرده، بلکه بسیار مضحک به نظر می آید.
در مجموع،این سریال بر خلاف تبلیغات بسیار و حواشی که قبل از انتشار
باعث جذب مخاطبش شد،نتوانست در نگاه داشتن آن مخاطب،عملکرد مناسبی داشته باشد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *